تَرَحم۰۰۰ داستان دنباله دار من و مسجد محل قسمت بیست و ششم ۰۰۰ چشمم افتاد به چشم های معصوم محمد ، یکیش رو از شدت سوزش نیمه باز نگه داشته بود ، مشخص بود مُچش خیلی درد گرفته ، یه لحظه صدای مادرم رو شنیدم ، حسن ؟ داری چیکار میکنی ، از درد کشیدن بهترین دوستت داری لذت می بری ، صدا تُو گوشم پیچید (حسن ،حسن حسن؟) به خودم اومدم ، یه آخ بلند گفتم ُ و دستم رو شَل کردم َُ و آروم دست خودم رو خوابندم ، بعد شروع کردم مثل کسی که به شددت دستش درد گرفته ، دستم رو مالوندن ، بچه هورا کشیدن ُ و بلند بلند (محمد ، محمد) می گفتن ، اقای قلعه قوند یه نگاه همراه با رضایت به من انداخت ُ و خندید ، بعد به محمد تبریک گفت ، محمد که حالا دستاش آزاد شده بود شروع کرد به مالدون چشمش ، علی داد زد نمال بدتر میشه ، بزار آب بیارم ، با آب بشور ، علی شاهرخی مثل یه مادر مهربون بود ، پلک یه چشمش یه کمی افتادگی داشت و همین باعث خجالتش میشد ، من خیلی خوب درکش می کردم ، چون دقیقا" این مشگل رو به نحو دیگه ایی داشتم ، و همیشه از بازی کردن فوتبال یا تحرک بدنی زیاد فرار می کردم یا اُگه می خواستم بازی کنم دروازه بان وایمیسادم ، محمد چشمش رو شُست ، مُچ دستش ضرب دیده بود ، علی با باند کِشی داخل کیف (ش م ر) کیف شیمیایی همراه ، که هممون داشتیم و داخلش یه ماسک به همراه یه امپول ضد حمله شیمیای و یه باند معمولی ُ و یه باند کشی بود چند تا چسب زخم بود ، مُچ محمد رو بست ، داشتم به علی نگاه می کردم ، که چشمم افتاد به محمد ، دیدم با دقت ُ و تعجب منو نگاه می کنه ، وقتی همه از سنگر رفتن بیرون ، رو کرد به من ُ و گفت : چرا این کارو کردی ، چرا به من باختی ، دلت به حالم سوخت ، تَرحم کردی ، فکر کردی من بچه ام ، من قبول ندارم ، این جایزه حق من نیست من این جایزه رو نمی خام ، یا الله ، یا الله برو به همه بگو ، وگرنه خودم میگم ، یه کمی صبر کرد و وقتی دید من سکوت کردم ، به حالت قهر گفت: نمیری ؟ پس خودم می رم ، دستش رو گرفتم ُ و گفتم صبر کن کجا ، عجله نکن ، به زور نشوندمش و همینطور که داشتم میخ هایی رو ناصر رو زمین پخش کرده بود رو جمع می کردم ، گفتم : آخه ، آخه ، مادرم گفت ، سریع خواست بلند شِه ، دوباره دستش رو گرفتم ، دوباره نشوندمش ُ و گفتم : وقتی تُو اون حالت از درد مُچت آخ گفتی ُ و چشمتم سوخت و همراه درد سعی کردی با کتفت چشمت رو بمالی و نتونستی اشک از گوشه چشمت سرازیر شد ، یه لحظه صحنه کربلا یادم افتاد ، لحظه ایی که دست های حضرت ابوالفضل(ع) قطع شده بود ُ و تیر به چشمش زدن ، چون دست نداشت سعی کرد با دستاش تیر رو از چشمش در بیاره ، و یا کتفش خون چشمش رو پاک کنه ُ و بعد گریه ام گرفت ، محمد هم شروع کرد به گریه کردن ، همدیگه رو بغل کرده بودیم ُ و زار زار گریه می کردیم بد جوری دلمون سوخته بود ، همراه با گریه شروع کردم این شعر رو زمزمه کردن(داداش ؟ بیا که برویم از این ولایت ، من ُ و تو ، تو دست منو بگیر ُ و من دامن تُو) صدای گریه و اشک محمد بیشتر شد ، یه هو میثم اومد تُو سنگر ، با تعجب ما رو که دید گفت ، چی شده ، چرا گریه می کنین ؟ بعدش ناصر ُ و جمشید وارد شدن ، من ُ و محمد همینطور که گریه می کردیم شروع کردیم به خوندن ( بیا که برویم از این ولایت من و تو ، تو دست منو بگیر ُ و من دامن تو ) یه ناصر نه ورداشت ُ و نه گذاشت ُ و گفت : اینکه شعر خواننده زمون شاهه ، یه هو جمشید یه لَقد بهش زد ُ و اشاره کرد حرف نزن ، ناصر گفت : هان ؟ چی ؟ چی میگی ؟ باشه ، یه هو صدای بیسیم بلند شد : (حسن ، حسن ؟ رضا) میثم سریع بیسیم رو بداشت ُ و گفت : رضا جان بگوشم ، دیده بان گفت : حسن جان سریع یه نُقل آماده کنین ، مهمون داریم ، آقا قلعه قوند داد زد : حسن نوبت تو ُ و محمده ، سریع برید سر قبضه شهید هادی ، هر دوتامون دوئیدیم ، سریع اهرم ها رو چرخوندم ُ و خمپاره رو تراز کردم ، داد زدم میثم گِرا چی شد ، پشت بیسیم صدا اومد : (۶۵ ، ۴۵) گِرا رو بستم رو قبضه ُ و اهرم هارو چرخوندم تا خمپاره دوباره تراز بشه ، محمد گوله خمپاره رو پوست کنده بود ُ و خرجش رو روش سوار کرده بود ، گوله رو که گرفتم دیدم ایرانیه ، پرسیدم ، محمد گوله عراقی نداریم ، گفت نه تموم شده ، تازه دستور دادن به خاطر نبود مهمات روزی بیشتر از پنج تا گوله شلیک نکنیم ، اون هم در صورت اجبار ، گفتم ، بابا این گُوله های ایرانی که تازه ساخته شده ، دقت لازم رو نداره عین ادم لوچ شرق میگیره غرب رو می زنه ، زحمت ما ُ و دیده بان هدر میره ، صدای بیسیم بلند شد حسن جان آماده ایی ، بده بیاد (و ما رَمیت اِذ رَمیت) جواب دادم (و ما لکن الله رَمی') کوله رو وِل کردم تُو لوله ، دو ثانیه بعد کوله پرید ، چند لحظه بعد دیدم دیده بان داد می زنه ، حسن جان ؟ چیکار می کنی ، فرستادی رو سر خودیا ، بابا تُو رو حضرت عباس(ع) دقت کن ، چیزی نمونده بود کفترامون رو بپَرونی۰۰۰ ادامه دارد ، حسن عبدی

دنبال رفیق شهید هستی بسم الله مادر شهید سید مصطفی موسوی: مصطفی گفت مادر من صدای «هَل مِن ناصر یَنصُرنی» میشنوم . زنده نگه داشتن یاد شهدا کمتر از شهادت نیست قراراست که یاد وخاطره شهدا را زنده نگهداریم. و مثل شهدا فکر کنیم و رفتار کنیم . اگرمیخواهیم در وقت ظهور آقا اما زمان(عج) سرباز آقا باشم بایدسبک زندگیمان را شهدایی کنیم. انشالله. 📝 من سید مصطفی موسوی جوانترین شهیدمدافع حرم تک پسرخانواده دانشجوی رشته مکانیک مقلدحضرت آقا تولد ۷۴/۸/۱۸ شهادت ۹۴/۸/۲۱ شهادت سوریه محل دفن بهشت زهرا ( س) تهران قطعه 26 ردیف ۷۹ ش۱۶ { شهید نشوی میمیری } 🙇‍♂رؤیای اصلی‌ام این بودکه خلبان شوم و با هواپیمای پر ازمهمات به قلب تل‌آویو بزنم شما به کانال من جوانترین🕊شهید مدافع حرم دعوتید منتظر حضور سبرتان هستم.            واتساپ جوانترین شهید مدافع حرم سیدمصطفی موسوی. سیدخندان https://chat.whatsapp.com/JmkllS4CObg9gbtou16qVo کانال ایتا @shahidmostafamousavi ایتا کانال استیکر شهدا @shahidaghseyedmostafamousavi گروه ایتا https://eitaa.com/joinchat/2436431883C549b63c545 سروش https://splus.ir/joingroup/HOKBJShtu8yPz4QRleG0U9mk splus.ir/900404shahidmostafamousavi روبیکا https://rubika.ir/joing/DBAHAGAG0BZAYBPVVJUXCKDXLZRDUNWV ┈┈•✾🌿🌺🌿✾•┈┈ 💠 لطف کنید کانالها را بدوستان خود معرفی کنید با سپاس #کانال_سید_مصطفی_موسوی #جوانترین_شهیدمدافع_حرم #گروه_ایتا_

پیام اعضا تلفن ارتباطات مردمی شرکت بهره برداری مترو تهران : ۰۲۱۶۶۷۱۲۲۱۶ سامانه پیام کوتاه : ۳۰۰۰۴۲۷۷ لطفا تماس بگیرید و از عدم رعایت حجاب در مترو و عدم برنامه شرکت در برخورد با بی حجابی شکایت کنید شرکت مترو اعلام کرده در این مدت فقط ۵۲۴ نفر از شهروندان در مورد بدحجابی تماس گرفتند

‏می دونستید اونی که در بالاشهر تهران استخر داره چندین برابر من و شما از یارانه گاز استفاده می کنه؟ ایران بهشت پولدار و دلال جماعت است 👤آزوف ➺ @Twitter_eita [عضویت]

#سلام‌الله‌علیک‌یا‌زهرا اگر چه نیستم سید ، به فرزندی قبولم کن که منیش تمام خلق این را ادعا کردم... #بردیا_محمدی

🌸 #در_محضر_وحی 🌸 رَبَّنَا إِنَّكَ جَامِعُ النَّاسِ لِيَوْمٍ لَّا رَيْبَ فِيهِ إِنَّ اللَّهَ لَا يُخْلِفُ الْمِيعَاد _ پروردگارا، به يقين، تو در روزى كه هيچ ترديدى در آن نيست، گردآورنده [جمله‌] مردمانى. قطعاً خداوند در وعده [خود] خلاف نمى‌كند.            آل عمران آیه نهم 💫💫💫💫💫💫💫 🖌نکته ها: كسى كه به قیامت ایمان دارد؛ «لیوم لاریب فیه» نگران بد عاقبت شدن خود مى شود و از خداوند استمداد مى كند. منشأ خُلف وعده، غفلت، عجز، ترس، جهل و یا پشیمانى است كه هیچ كدام از اینها در ذات مقدّس الهى راه ندارد. «لایخلف المیعاد» 🪷🪷🪷🪷🪷🪷 🖌 پیام ها: - راسخان در علم، به آینده و قیامت چشم دوخته اند. «انك جامع الناس لیوم...» - توجّه به حالات روحى در دنیا؛ «لاتزغ قلوبنا» وپاسخگویى به اعمال در آخرت، نشانه ى دانشمندان واقعى است. «لیوم لاریب فیه» - روز قیامت، هم روز جمع است كه مردم یكجا براى حسابرسى جمع مى شوند؛ «جامع الناس» و هم روز فصل است كه بعد از محاكمه، هر یك جداگانه به جایگاه خود مى روند. «انّ یوم الفصل كان میقاتاً» - راسخان در علم به قیامت یقین دارند، «لاریب فیه» چون به وفاى خداوند یقین دارند. «لایخلف المیعاد»31) نباء 17

سلام سردارجانم🧡

♡تولد حضرت امام خمینی 《رحمته الله علیه》رهبر کبیر انقلاب اسلامی بر شما انقلابی های عزیز مبارک باد♡ ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ #لبیک_یا_خامنه_ای #تولد_امام_خمینی #امام_خمینی