🕊🌹 #شهید_بزرگوار: 🕊🌹 #احمد_علی_نیری در اسفند 1364 و در حالی که تنها 19 سال سن داشت به #شهادت رسید او یک عارف واصل ساخته بود. به طوری که آیت‌الله حق‌شناس شب روز خاکسپاری او در قطعه 24 بهشت زهرا-سلام‌الله علیها- وقتی به همراه چند نفر از دوستان به منزل این شهید رفته بودند، خطاب به برادرش گفتند: من یک نیمه شب زودتر از ساعت نماز راهی مسجد شدم . به جز بنده و خادم مسجد، این شهید بزرگوار هم کلید مسجد را داشت. به محض اینکه در را باز کردم دیدم شخصی در مسجد #مشغول_نماز است. دیدم که یک #جوانی_در_حال_سجده است؛ اما نه روی زمین! بلکه بین زمین وآسمان مشغول تسبیح حضرت حق است. جلوتر که رفتم دیدم احمدآقا است. بعد که نمازش تمام شد پیش من آمد وگفت تا #زنده‌ام_به_کسی_حرفی نزنید... از #عفاف_چشم_به_این_مقام رسید... در زمان اقامه ی نماز جماعت صورتش از اشک خیس می شد. بدنش به شدت می لرزید. مانند پرنده ای شده بود که دیگر توان ماندن در قفس دنیا را نداشت مثال می زد که خداوند به برخی از #سالکان_طریق و انسانهای وارسته عنایاتی مانند #چشم_برزخی و یا #طی_الارض_عطا می کرد. اما آن ها با تضرع از خداوند خواستند که این مسائل را از آنها بگیرد! چون اینها نشانه ی کمال انسان نیست! احمد آقا می گفت: بزرگان ما علاقه دارند زندگی عادی مانند بقیه مردم داشته باشند. یادم هست می گفت: همین #طی_الارض که برخی آرزوی آن را دارند از اولین کارهایی هست که یک #مؤمن_می تواند انجام دهد اما اهل سلوک همین را هم از خدا نمی خواهند!یکبار احمد آقا گفت: این را که می گویم به خاطر تعریف از خود یا... نیست.