💕 💌 بعد از رمضان.. 💌 یکی از غفلت‌های مهم روزگار ما دربارۀ امور معنوی این است که قدرِ بعد از ماه مبارک رمضانِ خودمان را نمی‌دانیم. در حالی که هرچه در ماه مبارک رمضان عبادت کنیم، تازه آغازی برای زندگی معنوی پس از ماه رمضان است. بهره‌ها و برکت‌های ماه رمضان، بعد از این ماه مبارک، خودشان را نشان می‌دهند. ما در ماه رمضان به همدیگر التماس دعا می‌گوییم، همت می‌کنیم و در جلسات معنوی شرکت می‌کنیم و به عبادت می‌پردازیم، این‌کار مثل این است که از فروشگاه خرید کرده‌ایم، حالا بعد از ماه رمضان، این خرید را به منزل آورده‌ایم و باید درِ آن را باز کنیم و از آن استفاده کنیم ولی معمولاً استفاده نمی‌کنیم. کار ما بعد از ماه رمضان، شبیه کسی است که به فروشگاه رفته و چیزهایی خریده، اما وقتی به منزل می‌آید، اصلاً درِ کیسۀ خرید را باز نمی‌کند تا از محتویات آن استفاده کند! غفلت رایج این است که بعد از ماه مبارک رمضان، بسته‌هایی که در ماه رمضان خریده‌ایم اصلاً باز نمی‌شود. یا مثل این است که کسی کارت شارژ تلفن همراه بخرد و خوشحال باشد که شارژ دارد! اما تا وقتی آن را باز نکند و رمز را در تلفن همراهش وارد نکند، این کارت شارژ چه فایده‌ای برایش خواهد داشت؟!... #استاد_پناهیان.. #بعد_از_رمضان ڪانال #شهید_امید_اکبری⚘ @shahidomidakbari

💕 💌 بعد از رمضان.. 💌 تقوا ثمرۀ روزه است که بعد از ماه رمضان باید به چیدن این میوه بپردازیم خداوند می‌فرماید: «روزه بر شما واجب شده است، مانند اقوام گذشته که برای‌شان واجب بوده، تا اینکه شما به تقوا برسید؛ کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیامُ کَما کُتِبَ عَلَى الَّذینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ»(بقره/183) یعنی اثر روزه این است که ما به تقوا برسیم. تقوا ثمرۀ روزه است که از بعد از ماه رمضان باید چیدن این میوه و بهره‌برداری از این محصول، را شروع کنیم. مؤمنین بعد از ماه رمضان، ذائقۀ بهتری دارند؛ میل‌شان نسبت به گناه یک‌مقدار فاصله گرفته، و میل‌شان به مناجات و عبادت، نزدیک‌تر شده است. بعد از ماه رمضان، دعاهای ما مستجات‌تر است، توبه‌های ما مقبول‌تر است، بازگشت‌های ما به سوی خدا سریع‌تر است. اما شیطان-غالباً- نمی‌گذارد ما به این حالتِ خوش بعد از ماه رمضان توجه کنیم و از آن بهره‌برداری کنیم.... #استاد_پناهیان.. #بعد_از_رمضان ڪانال #شهید_امید_اکبری⚘ @shahidomidakbari

💕 💌 بعد از رمضان 💌 پیامبر گرامی اسلام(ص) وقتی از یک مجلسی-که در آن با چند نفر صحبت‌کرده‌ بودند- بلند می‌شدند، استغفار می‌کردند.(امام صادق(ع): أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص کَانَ لَا یَقُومُ مِنْ مَجْلِسٍ وَ إِنْ خَفَّ حَتَّى یَسْتَغْفِرَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَمْساً وَ عِشْرِینَ مَرَّةً؛ کافی/2/504) می‌گفتند: چرا استغفار می‌کنید، ما که حرفِ بدی نزده‌ایم؟ حضرت می‌‌فرمود: بالاخره یک غباری روی دل انسان می‌نشیند. (إِنَّ لِلْقُلُوبِ صَدَأً کَصَدَإِ النُّحَاسِ، فَاجْلُوهَا بِالِاسْتِغْفَار/ وسائل الشیعه/7/176) (إِنَّهُ لَیُغَانُ عَلَی قَلْبِی حَتَّی أَسْتَغْفِرُ فِی الْیَوْمِ مِائَةَ مَرَّةٍ؛ مستدرک الوسائل/5/320) ما هم بعد از ماه رمضان، به خودمان بگوییم: حالا که حال‌مان خوب شده، دیگر نگذاریم حال‌مان خراب شود. مثلاً اگر-در سرِ کار یا هر جای دیگری- با رفقای خودمان نشستیم و گپ زدیم، وقتی خواستیم بلند شویم و برویم، استغفار کنیم و ذکر بگوییم. یا اینکه تعقیبات نمازمان را درست‌تر اجرا کنیم. وقتی نمازمان تأخیر افتاد، استغفار کنیم و جبران کنیم. و برای دفعات بعدی، مقدماتی بچینیم که دیگر نماز‌مان تأخیر نیفتد. کسی که تازه از ماه رمضان بیرون آمده، مانند کسی است که تازه از حجّ بازگشته است. چنین کسی طبیعتاً یک‌مقدار بیشتر، مراقب خودش است. بعد از ماه مبارک رمضان، ما باید یک زندگی معنوی داشته باشیم؛ زندگی معنوی‌ای که حالش را داریم و اقتضای روحی‌مان است، حتی بیشتر از ماه رمضان!.. #استاد_پناهیان.. #بعد_از_رمضان ڪانال #شهید_امید_اکبری⚘ @shahidomidakbari

💕 طولانیه ولی لطفا بخونید😊 💌 بعد از رمضان.. 💌 نوری که در ماه رمضان دریافت کرده‌ایم را از دست ندهیم درست است که در ماه رمضان «نور» هست، ولی این نور از بیرون به ما می‌تابد. بعد از ماه رمضان هم «نور» هست، ولی این نور از قلب ما به بیرون می‌تابد. مانند برخی از اشیاء(مواد شب‌نما یا شب‌تاب) که در روشنایی، نور را به خودشان جذب می‌کنند و در تاریکی، تا مدتی مانند یک شیئ نورانی، این نور را نشان می‌دهند. اینها وقتی یک مدتی از نور فاصله بگیرند، دیگر نور نخواهند داشت. ما انوار خورشید نورانی ماه رمضان را دریافت کرده‌ایم-که در واقع نور رحمت و عنایت پروردگار عالم و ائمۀ هدی(ع) است- حالا وجود ما این نور را به خودش گرفته است. نباید این نور را از دست بدهیم. نباید اجازه دهیم این در یا پنجره، به روی ما بسته شود. شاید مهمترین رنج اولیاء خدا از این باشد که «مبادا در به رویشان بسته شود» رنج‌هایی که اولیاء خدا می‌کشند، شاید مهمترینش این باشد که نگران هستند این در به روی‌شان بسته نشود. یکی از خوبان می‌فرمود: برخی عرفا، همۀ عظمت‌شان به این بود که گاهی دری به روی ایشان باز می‌شد، ولی آیت‌الله حق‌شناس، همیشه این در به رویش باز بوده است. ایشان در زندگی و در دوران بیماری، زجرهایی می‌کشید که کمتر کسی می‌تواند این زجرها را تحمل کند، ولی ایشان-با اشاره- فرموده بود: این رنج‌ها چیزی نیست؛ آن رنجی که آدم از آن می‌ترسد این است که در به رویش بسته شود. اولیاء خدایی که دری به رو‌ی‌شان باز شده، بزرگترین رنج‌شان این است که این در به روی‌شان بسته نشود. حالا ما هم در مرتبۀ خودمان در ماه رمضان یک دری به روی‌مان باز شده، لذا باید مراقبت کنیم که این در به روی ما بسته نشود. بعد از ماه رمضان، آدم باید یک حالِ خوشی داشته باشد. از حالِ خوش معنوی بعد از ماه رمضان درست استفاده کنیم/ خیلی از مراقبت‌ها را باید بعد از ماه رمضان افزایش داد باید از این حالِ خوش معنوی بعد از ماه رمضان، درست استفاده کنیم. در مقام تشبیه، حالِ خوش بعد از ماه رمضان، شبیه حال خوش بعد از ورزش است. بعد از ورزش، گردش خون در بدن بهتر می‌شود و انسان سرِ حال‌تر می‌شود، و نشاطی پیدا می‌کند. بدن آماده و بدن ورزشکاری آمادگی دارد و غذا هم بهتر و  بیشتری در بدنش جذب می‌شود. خیلی بد است که انسان از نشاطی که بعد از ورزش پیدا می‌کند، درست استفاده نکند. مثلاً انسان بعد از ورزش می‌تواند تمرکز فکری بهتری داشته باشد و یک مطلب علمی را برای خودش حل کند، یا می‌تواند یک مهمانی خانوادگی بانشاط برگزار کند و به دیگران محبت کند، یا کار مهمی که قبلاً حال انجامش را نداشته، حالا انجام دهد. بالاخره باید از این انرژی‌ای که گرفته است، استفاده کند، نه اینکه جلوی تلویزیون، دراز بکشد و فیلم و کارتن تماشا کند. در حالی که این کار را در نهایت بی‌رمقی هم می‌تواند انجام دهد! برای عموم مردم، ماه رمضان یک خبرهایی هست. برای خواص مؤمنین هم بعد از ماه رمضان یک خبرهایی هست. البته بی‌خبران، خبری از بعد از ماه رمضان ندارند! خیلی از مراقبت‌ها را باید بعد از ماه رمضان افزایش داد. فرمود: «محنت قرب زِ بُعد افزون است، جگر از محنت قربم خون است» محنت قرب، آن رنج قشنگی است که انسان از تقرب تحمل می‌کند و این رنج بالاتر از رنجی است که انسان در دوری از خدا تحمل می‌کند. #بعد_از_رمضان #استاد_پناهیان.. ڪانال #شهید_امید_اکبری⚘ @shahidomidakbari

💕 💌 بعد از رمضان.. 💌 فرصت ناب بعد از ماه رمضان را از دست ندهیم انسان بعد از ماه رمضان، حال خوشی دارد، مثل کسی که به کربلا برود و برگردد و حال خوشی پیدا کند. چنین کسی، وقتی-بعد از بازگشت از کربلا- دلش هوای امام حسین(ع) پیدا کند و به هیأت برود، خیلی بیشتر از قبل، به او مزه می‌دهد. و اگر او دلش هوایی شود، و هیچ کاری نکند(مثلاً به هیأت یا جلسۀ روضه نرود) در واقع دارد این فرصت ناب بعد از سفر کربلا را از دست می‌دهد. در حالی که او الان وقتی به اباعبدالله الحسین(ع) سلام بدهد، خیلی بهتر از قبل جوابش را خواهند داد، چون تازه از کربلا برگشته، و پاک‌تر و نورانی‌تر از قبل شده است. در مفاتیح الجنان، برای بعد از ماه رمضان، ادعیۀ چندانی نوشته نشده است، شاید ماه شوّال یکی از ماه‌هایی باشد که کمترین عبادت‌ها برایش آمده است. چون ما در ماه رمضان سنگ‌تمام گذاشته‌ایم، و حالا خودمان باید با انرژی و توانی که در ماه رمضان به‌دست آورده‌ایم، بدویم و مسیر را ادامه دهیم. کمااینکه لازم نیست به هیچ دونده‌ای در مسابقۀ دو، توصیه شود: «بعد از عبور از خط پایان، چند قدم دیگر هم بدو!» چون او اصلاً نمی‌تواند یک‌دفعه‌ای ترمز کند و بایستند، باید چند قدم دیگر بدود تا کم‌کم بایستد. در ماه شوّال هم طبیعتاً انسان به حرکتی که در ماه رمضان آغاز کرده‌، ادامه می‌دهد، چون اصلاً نمی‌تواند یک‌دفعه‌ای ترمز کند. کسانی که یک‌دفعه‌ای ترمز می‌کنند معلوم می‌شود که حرکت‌شان در ماه رمضان حلزونی بوده است! #بعد_از_رمضان #استاد_پناهیان.. ڪانال #شهید_امید_اکبری⚘ @shahidomidakbari

💕 💌 بعد از رمضان.. 💌 بهترین استفاده از فرصتِ بعد از ماه رمضان «عادت دادنِ خود» به خوبی‌هاست بعد از ماه رمضان، هیأت‌ها و مساجد باید رونق دیگری داشته باشند و رفتارها باید تفاوت پیدا کند. البته دربارۀ این تفاوت و تغییر، پیشنهادهایی را می‌توان مطرح کرد. یکی از پیشنهادها «عادت دادن جان خویشتن به کارهای خوب و خیر» است. امام محمد باقر(ع) می‌فرماید: «عَوِّدُوا أَنْفُسَکُمْ الْخَیْرَ»(الخرائج و الجرائح/2/596) یعنی خودتان را به کارهای خیر، عادت دهید. بهترین استفاده برای بعد از ماه رمضان این است که خودمان را عادت دهیم. انسان بعد از ماه رمضان «قدرتِ عادت کردن» پیدا می‌کند، چون عادت نیاز به تداوم دارد و این صفای بعد از ماه رمضان می‌تواند این قدرت را برای تداوم در عمل، به انسان بدهد. تداوم عمل، موجب عادت می‌شود. برخی از مردم تصور می‌کنند که عادت چیز بدی است. کلمۀ عادت، در بین مردم، بد جا افتاده است. در حالی که عادت-به خوبی‌ها- از سقوط انسان جلوگیری می‌کند و می‌تواند موجب رشد انسان شود. مثلاً اینکه کسی: «نماز برایش عادت شده باشد» این عادت خیلی هم خوب است. البته اگر «نماز اول وقت» برای کسی عادت شود، خیلی بهتر است. در روایات خیلی به «عمل مداوم» تأکید شده و تصریح فرموده‌اند که تداوم عمل خیلی مهمتر از خودِ عمل است. (امام محمد باقر(ع): أَحَبُّ الْأَعْمَالِ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَا دَاوَمَ عَلَیْهِ الْعَبْدُ وَ إِنْ قَلَّ؛ کافی/2/83) (إِنِّی أُحِبُّ أَنْ أَدُومَ عَلَى الْعَمَلِ إِذَا عَوَّدَتْنِی‏ نَفْسِی؛ مستدرک‌الوسایل/1/129) عمل کم ولی مداوم، بهتر از عمل زیاد ولی غیرمداوم است(قَلِیلٌ‏ یدُوم عَلَیْک‏ خَیْرٌ مِنْ‏ کَثِیرٍ مَمْلُول؛غررالحکم/ص498)  #استاد_پناهیان.. #بعد_از_رمضان ڪانال #شهید_امید_اکبری⚘ @shahidomidakbari