کانال رسمی شهید امید اکبری
نقش ها و ارزش ها 🎯 هر هدفى را كه مى خواهيم انتخاب كنيم، در رابطه با خودِ انسان تحقق پيدا مى كند.
ظرفیت، برای حرکت
👥 گاهی اوقات، انسان، فکر بزرگ دارد، ولی خودش از فکرش بزرگتر است. در نتیجه، فکرهای بزرگ، او را خُرد نمی کند.
👥 گاهی حتی احساس عقب ماندگی، باعث پیشرفت است. انسان می داند عقب افتاده است ولی این عقب ماندگی باعث حرکتش می شود.
👥 انگار وسیله و مرکبی با قدرت حرکت بالا زیر پایش است که هرچه گاز دهد، سرعتش بیشتر می شود. در نتیجه هرچه بیشتر خودش را عقب افتاده بداند، بیشتر گاز می دهد و بیشتر پیش می رود.
👥 یک موقع هیچ مرکبی ندارد؛ در چاله هم افتاده و رفیقان هم همه رفته اند؛ احساس عقب افتادگی چه نتیجه ای برایش دارد؟
👥 مگر اینکه او بزرگتر از این احساس باشد و بتواند این احساس را به یک عمل تبدیل کند و با آن، مرکبی بسازد تا به هدف برسد.
👥 دور هم جمع شدن و فقط مطلب شنیدن، ما را به جایی نمی رساند. ما تا حرکت نکنیم، به جایی نمی رسیم.
👥 یکی از مشکلات ما این است که مطالبی را می دانیم، ولی نمی توانیم به آنها عمل کنیم. دلیلش این است که عشق به بردن بار هست، ولی بار را نمی توانیم تحمل کنیم و بیش از ظرفیت ماست.
👥 این است که هرچه هم دور هم جمع شویم، مطالب هم روشن شود، بارها هم دسته بندی شود، بدانیم که این بارها را باید برداشت، عشق به برداشتن هم داشته باشیم، ولی تا تحصیل قدرت نکرده باشیم، بی فایده است.
❛❛ عین‌صاد
📚 #جمع_ها_و_حاصل_جمع_ها
╭─┅─•❀♡❀♡•─┅─╮
@shahidomidakbari
╰─┅─•❀♡❀♡•─┅─╯
کانال رسمی شهید امید اکبری
❛❛ عین‌صاد من وقتى مى خواهم براى دوستم به خاطر خدا قدم بردارم، خيلى كه زور بزنم و تلاش كنم، كار كوچ
شناخت مشکلات، تکثیر امکانات
🔎 یک موقع در برابر حادثه ای که اتفاق بیفتد، شبهه هایی که بلند شود، در برابر فریادِ فریاد کننده ای، می خواهیم جوابی آماده و گفت وگو کنیم.
🔎 یا مثلاً چشممان به صورتی می خورد، به فسادی، به رشوه ای، به اختلاسی، به سالوسی، به تظاهری می خورد، ما هم برنامه ای درباره این موضوع شروع کرده و گفت وگویی را مطرح می کنیم. بعد هم که موسم آن حرف و صحنه گذشت، کلاً فراموش می کنیم و مسئله تمام می شود.
🔎 درحالی که باید منهای همه این شرایط روزمره و مصائب و زخم هایی که بر ما وارد می شود، از مجموع مشکلاتمان، و بعد، از مجموع امکاناتمان جمع بندی کنیم که در نتیجه تکلیفی به وجود می آید و معلوم می شود که تکلیف ما در اینجا چیست.
🔎 آیا با این مقدار امکانات، با این مشکلات بجنگیم؟ یا اینکه امکانات را تکثیر کنیم و بعد برای درگیری و مبارزه آماده شویم؟ یا اینکه هر دو کار را انجام دهیم؛ با مقداری از امکانات دفاع کنیم و با مقداری از امکانات تولید کنیم؟
🔎 باید بفهمیم مجموعه مشکلات ما چیست و بدانیم هجوم های مقطعی همیشه هست و مقهور این هجوم ها نشویم.
🔎 بعد از شناخت مشکلات، باید مجموعه امکاناتمان را در نظر بگیریم و آنها را تکثیر کنیم و بدانیم در چه زمینه ای باید آنها را به کار بگیریم و چگونه و با چه مقدار از این امکانات، به جنگِ چه مقدار از مشکلات برویم.
❛❛ عین‌صاد
📚 #جمع_ها_و_حاصل_جمع_ها
╭─┅─•❀♡❀♡•─┅─╮
@shahidomidakbari
╰─┅─•❀♡❀♡•─┅─╯
کانال رسمی شهید امید اکبری
کسی که در دنیا مانده باشد، نماز هم بخواند این نمازش دنیایی است و دلی که از دنیا بیرون رفت، غذا هم بخ
بالاترین عیب
📍اساس در معاشرت ها بر این است که روی کسی سرمایه گذاری کنیم که حرکت می کند.
📍اگر بنا باشد رفیقی انتخاب کنم، کسی را انتخاب می کنم که اگر صد عیب داشته، ولی عیبش را کم کرده است، نه آن آقایی که از بیست سال پیش با او آشنا بودم و یک عیب داشته و هنوز همان یک عیب را دارد! این شخص، لیاقت رفاقت را ندارد؛ لیاقت آدمی که صد عیب داشته و به بیست عیب رسانده، برای دوستی بیشتر است!
📍این بی توجهی ماست که در قضاوت ها به فسق و فجورهای سطحی نگاه می کنیم؛ ولی به رشد طرف نگاه نمی کنیم.
📍ما تا زخمی ببینیم، رهایش می کنیم؛ ولی مگر می شود رها کرد؟ مگر ما بهشتیم که خوبها را جمع کنیم؟! مگر ما قیامتیم که امتیاز فرقان ایجاد کنیم؟!
📍به ما تکلیف کردند که برخورد کنیم و قطعاً برخوردمان باید با معایب، ابتلاها و کسری ها باشد.
📍پس باید بررسی کنیم که این جمع یا شخص، چند عیب داشته و چند تا از آنها را کم کرده است؟ کسی که یک عیب داشته و پس از ده سال هنوز هم همان عیب را دارد، می توان گفت چون فقط یک عیب دارد، خیلی خوب است؟!
📍 بالاترین عیب همین است که او سازندگی ندارد و به فکر تولید نیست؛ به این فکر نیست که باری بردارد.
📍جمعی که برای خانواده هایش، برای بچه هایش، برای معاشرت هایش، برای خستگی هایش، برای مریض هایش، برای ناراحتی هایش برنامه ریزی کند، جمع مرده ای نیست، جمع مقاومی است، جمعی مولد و دارای بار است!
❛❛ عین‌صاد
📚 #جمع_ها_و_حاصل_جمع_ها
╭─┅─•❀♡❀♡•─┅─╮
@shahidomidakbari
╰─┅─•❀♡❀♡•─┅─╯