#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_یونس از مشركان كسانى‌اند كه به تو مى‌نگرند ولى كوردلند؛ آيا تو مى‌توانى كوردلان را هر چند از ديدن حق ناتوان باشند راه بنمايى؟ (43) قطعا خدا بر مردم هيچ ستمى روا نمى‌دارد، بلكه اين مردمند كه با كر و كور ساختن خود، بر خود ستم مى‌كنند. (44) و روزى كه خدا آنان را محشور كند در حالى‌كه احساس مى‌كنند كه گويى جز به اندازه ساعتى از روز در دنيا درنگ نكرده‌اند، و يكديگر را مى‌شناسند، آن روز كسانى كه ديدار خدا و قيامت را دروغ انگاشته‌اند خواهند دانست كه زيان كرده و رهيافته نبوده‌اند. (45) اى پيامبر، بدان‌كه وعده‌هاى ما در حقّ كفرپيشگان تحقق خواهد يافت. اگر ما بخشى از كيفرهايى را كه به آنان وعده مى‌دهيم به تو بنمايانيم يا پيش از آن، جان تو را بستانيم، در هرصورت بازگشتشان به سوى ما و فرجامشان در اختيار ماست. علاوه بر اين، خدا بر آن‌چه مى‌كنند گواه است. (46) و هر امّتى پيامبرى دارد كه رسالت خود را به آنان ابلاغ مى‌كند؛ پس وقتى پيامبرشان به سويشان بيايد و پيام خود را به آنان برساند، گروهى به او ايمان مى‌آورند و گروهى به وى كفر مى‌ورزند؛ آن‌گاه خدا ميان آنان به عدالت داورى مى‌كند و مورد ستم قرار نمى‌گيرند. (47) و مشركان به تمسخر [از تو و پيروانت] مى‌پرسند: اگر راست مى‌گوييد، اين وعده عذاب كى تحقق مى‌يابد؟ (48) بگو: من قدرت ندارم نه زيانى را از خود دور سازم و نه سودى را به سوى خود جلب كنم، مگر آن‌چه را كه خدا بخواهد و مرا بر آن توانا سازد؛ لذا نمى‌توانم عذابى بر شما فرود آورم؛ اما بدانيد كه هر امّتى مهلتى دارد كه هر گاه مهلتشان به پايان رسد، نه لحظه‌اى از آن باز مى‌مانند و نه لحظه‌اى پيش مى‌افتند. (49) بگو: به من خبر دهيد، اگر عذاب الهى در شبى يا روزى بر شما در رسد كه هرگز از شما بازداشته نمى‌شود، گناه‌پيشگان خواهان شتاب در چه بخشى از آنند؟ (50) وانگهى، آيا هنگامى كه عذاب در رسيد، به قرآن ايمان مى‌آوريد؟ آيا اكنون ايمان مى‌آوريد تا عذاب از شما برداشته شود، در حالى‌كه پيش از آن مى‌خواستيد هر چه زودتر به سراغتان آيد؟ (51) آن‌گاه پس از پايان مهلت هر امّتى، به كسانى كه ستمكار بوده‌اند گفته مى‌شود: بچشيد عذاب جاودانه را، آيا جز به گناهانى كه دست‌آورد خودتان است سزا داده مى‌شويد؟ (52) از تو مى‌پرسند كه آيا اين عذاب موعود حق است؟ بگو: آرى، به پروردگارم سوگند كه قطعا آن حق است و شما نمى‌توانيد آن را از خود بازداريد و از آن بگريزيد. (53) 📚تلاوت روزانه ۱صفحه+فایل صوتی 🌷‌-----*~*💗*~*-----🌷 #پروازتاخدا🕊♥️👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

🌷نکته تفسیری صفحه ۲۱۴🌷 نخستین گام: بدون شک پیامبران خدا بهترین معلّمانی هستند که انسان ها به خود دیده اند؛ بزرگ‌مردانی که با بهترین اخلاق، بهترین درس، بهترین کتاب و بهترین روش، راه و رسم زندگی را به انسان ها آموختند. با این حال امّا می بینیم که بسیاری از انسان ها، از آموزه های پیامبران استفاده‏ی لازم را نمی کنند و در امتحان زندگی مردود می شوند. به نظر شما، اشکال کار این افراد چیست؟ فرض کنید که بهترین معلّم در کلاس درس حاضر است و با عالی ترین وسایل کمک¬آموزشی تدریس می کند؛ امّا برخی از دانش آموزان، چشمان خود را بسته اند و با انگشتان خویش گوش هایشان را گرفته اند! آیا چنین افرادی از درس بهره ای می برند؟ خدای بزرگ بارها در قرآن فرموده است که نخستین گام هدایت، کنار گذاشتن لجاجت و تعصّب های بی‌جا، و پذیرش منصفانه‏ ی حق و حقیقت است. بر اساس قرآن، کسانی که نشانه های خدا را با بی طرفی می‌بینند و آیات خدا را می شنوند و در باره‏ی آن می اندیشند، به خوبی از حقیقت آگاه می شوند و به دعوت خدا پاسخ مثبت می دهند. در این هنگام، لطف خدا به یاری آنان می شتابد و دل و جان آنان را به نور حق روشن و روشن تر کرده، مسیر سعادت را برایشان هموارتر می کند؛ به طوری که آن ها با یقین و اطمینان، در راه خدا زندگی می کنند و با یقین و اطمینان از زندگی خود، از دنیا رخت برمی بندند. در آیه‏ی 257 سوره‏ ی بقره می خوانیم: «خدا، سرپرست کسانی است که ایمان آورده اند. آن ها را از تاریکی ها بیرون می آورد و به نور می رساند.» همچنین در آیه‏ی 27 سوره‏ ی ابراهیم آمده است: «خدا، افراد باایمان را به سبب اعتقاد استوارشان در زندگی دنیا و آخرت، ثابت قدم می کند.» در مقابل امّا اگر انسان به جای دیدن نشانه های خدا، چشم خود را ببندد و به جای شنیدن آیات الهی، گوش هایش را بگیرد، دیگر از آن اسبابِ سعادت بهره ای نمی برد؛ بلکه کم کم در مقابل آن ها موضع می گیرد و از آن ها احساس تنفّر می کند، و هر چه بیشتر با حقیقت روبرو می شود، کفر و انکارش فزونی می گیرد. خداوند در آیات 45 و 46 سوره‏ ی اسراء، از این واقعیّت تلخ پرده بر می‌دارد و می فرماید: «هنگامی‌که قرآن می خوانی، میان تو و کسانی که به آخرت ایمان نمی آورند، مانع ناپیدایی قرار می دهیم، و بر دل هایشان پوشش هایی قرار می دهیم تا آن را نفهمند، و در گوش‌هایشان سنگینی ای ایجاد می کنیم تا آن را نشنوند.» در این حال دیگر هیچ‌ کس نمی تواند آنان را از گمراهی نجات دهد؛ حتّی برترین معلّم بشریّت، یعنی پیامبر گرامی اسلام. این آیات به همین نکته اشاره می کند و به پیامبر می فرماید: «برخی از کافران، در ظاهر به سخنان تو گوش می کنند؛ ولی در حقیقت، گوش جانشان کر است. آیا تو می توانی افراد کری را که عقل خود را به کار نمی گیرند، شنوا کنی؟ برخی از آنان، به تو نگاه می کنند؛ ولی چشم دلشان کور است. آیا تو می توانی افراد کور را که نمی خواهند حقیقت را ببینند، هدایت کنی؟». در روایتی از امام باقر می خوانیم: «خداوند، بردبار و داناست. خشم او تنها بر کسانی رواست که خشنودی او را نمی پذیرند، و تنها کسانی را محروم می کند که بخشش او را قبول نمی کنند، و فقط کسانی را گمراه می کند که هدایتش را نمی پذیرند.» 📚تلاوت روزانه ۱صفحه+فایل صوتی 🌷‌-----*~*💗*~*-----🌷 #پروازتاخدا🕊♥️👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

صفحه‌ی ۲۱۴ جزء #۱۱ #سوره‌_مبارکه_یونس 📚تلاوت روزانه ۱صفحه+فایل صوتی 🌷‌-----*~*💗*~*-----🌷 #پروازتاخدا🕊♥️👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛

تلاوت تحقیق استاد منشاوی ص۲۱۴ 📚تلاوت روزانه ۱صفحه+فایل صوتی 🌷‌-----*~*💗*~*-----🌷 #پروازتاخدا🕊♥️👇 ┏━━━🍃═♥️━━━┓   @tartilvathdir96 ┗━━━♥️═🍃━━━┛