🔰شعری از جواد مختاری از هنرمندان استان مرکزی 🔻زخم هایی نوشته بر تاریخ 🔻قصه از انتفاضه تا اربیل 🔻خط مرزی که می رود با درد 🔻از عراق و نجف به اسرائیل 🔹استخوان های سرد غاصب ها 🔹زیر پاهای مردمی گیر است 🔹این صدایی که گاه می‌شنوی 🔹لرزش این زمین دلگیر است 🔸آیه ی صلح و سبز هر مظلوم 🔸در مفاتیح مردمش جاری ست 🔸دست های دعای کشورها 🔸خود سر آغاز فصل بیداری ست 🔺قبله ی پاک حضرت باران 🔺هر وجب خاک پای ابراهیم 🔺خانه ی اول همه دنیا ... 🔺می شنیدم صدای ابراهیم 🔹طعم زیتون سرخ می آمد 🔹در هجوم شب پر از تردید 🔹سنگ هایی به مقصد صهیون 🔹روز و شب تا همیشه می بارید 🔸پرچم ما کنار این خاک است 🔸بغض هایم همیشه سنگین است 🔸خون من در خودش نمی گنجد 🔸مرز ما تا خود فلسطین است ... 🔻سنگ ها قصه را عوض کردند 🔻حرف ما بی سوال و بی شک بود 🔻از نواری که غزه اش خون است 🔻ضربه ها با جواب موشک بود 🔹چکمه های سیاه صهیونیست 🔹سهم این سرزمین تنها نیست 🔹گنبد آهنین پوشالی .... ! 🔹روی سقف بلند آنجا نیست 🔸جزر و مدی دوباره می خواهد 🔸موج هایی اگر که برخیزند 🔸در شب بیقرار طوفان بار 🔸صخره ها را شبی بهم ریزند 🔻خاک پای مدافعان حرم 🔻در عراق و حلب معطر بود 🔻مقصد ما مقاومت در قدس 🔻آخرین برگ سبز دفتر بود 🔹در هیاهوی نقشه ی تاریخ 🔹مرز غزه اگرچه باریک است 🔹سیصد و سیزده نفر سرباز 🔹وعده ی آفتاب نزدیک است .... #افق‌های_روشن @Shahidrezaabasi🌷🕊🏴