🔰 پرونده #بازخوانی_الگوهای_آرمانی ۴ 💢 انواع الگو‌‌‌های آرمانی (بخش اول) 📍 الگوهای پست 🔺 تاریخ از رهگذر درون‌مایۀ انسان که اهداف او را می‌‌‌سازد، در حرکت است. این اهداف بر پایۀ الگویی شکل می‌‌‌گیرند که منبع آن اهداف است. 🔺 هر جامعه‌‌‌ای الگویی دارد و هر الگویی دارای راه و مسیر خاص خود است و این الگو راه [حرکت جامعه] را در مسیر خود تعیین می‌‌‌کند. 🔺 این الگوها سه نوع‌‌‌اند [که نوع اول آن الگوهای پست است]؛ یعنی الگویی که از واقعیت‌‌‌ موجود اقتباس و از زندگی عادی گروه بشری الهام گرفته می‌‌‌شود. این، الگویی تکراری است و حرکت تاریخ در پرتو آن‌‌‌ نیز حرکتی تکراری خواهد بود؛ به این صورت که در پرتو این الگو، وضع موجود سرمشقی برای آینده قرار می‌‌‌گیرد تا آینده نیز دقیقاً مانند آن باشد. 🔺از دیدگاه قرآن مجید، علت پذیرش این نوع الگو، دو چیز است: اول. سبب داخلی و روانی: انس و عادت به وضع موجود و بی‌‌‌ارادگی انسان؛ دوم. سبب خارجی: حاکمیت فرعون‌‌‌ها و طاغوت‌‌‌ها در طول تاریخ…. 🔺جوامع و امت‌‌‌هایی که با این‌‌‌گونه الگوهای حقیرِ برگرفته از وضعیت موجودِ زندگی، روزگار می‌‌‌گذرانند، در حالتی تکراری به‌‌‌سر می‌‌‌برند؛ یعنی حرکت تاریخ در این جوامع، یک‌‌‌نواخت و تکراری است؛ این امت، گذشته خویش را به‌‌‌دست می‌‌‌گیرد و با خود به امروزش می‌‌‌آورد و امروزش را هم به فردا می‌‌‌برد. این جامعه در حقیقت آینده‌‌‌ای ندارد؛ بلکه آیندۀ آن همان گذشتۀ‌‌‌ آن است. 📚 سنت‌های تاریخی در قرآن کریم، صفحه ۱۴۶ و ۱۵۱، با تلخیص 🔰 برای شروع مطالعه پرونده #بازخوانی_الگوهای_آرمانی اینجا کلیک کنید. 🆔 @shahidsadr

📎حجت‌الاسلام‌ والمسلمین بهمنی در چهارمین نشست از سلسله درس‌گفتارهای تفسیر موضوعی شهید صدر: 🔺تفسیر موضوعی شهید صدر همه روش‌های تفسیری موضوعی آینده را هم در خود هضم می‌کند. ✔️تفسیر موضوعی شهیدصدر ناظر به انقلاب اسلامی ایران بیان شده است؛ شهید صدر کمتر از دو ماه پس از پیروزی انقلاب اسلامی در چهارده درس این رویکرد استفاده از قرآن برای حل مسائل بشر را بیان کرده است و آخرین مطلب به جا مانده از این شهید است. ✔️اولین گام در این تفسیر، مسأله‌شناسی است؛ که در این مسأله‌شناسی شناخت مشکلات واقعی و پرداختن به حقایق کبری یا مسائل بزرگ بشری بسیار مهم است. پیشینه‌شناسی دستاوردهای بشری مرحله دوم این تفسیر است؛ وحی، راه‌های ناقص بشر را تصحیح یا تکمیل می‌کند؛ البته در مواردی هم راهکار جدید ارائه می‌شود، راهکارهایی که بشر نمی‌توانست به آن‌ها دست یابد؛ پیشینه‌شناسی دقیق‌تر و عمیق‌تر، نتایج بهتری را در گرفتن پاسخ در تفسیر موضوعی به همراه خواهد داشت. ✔️مسأله با هدف متفاوت است؛ شهید صدر دو هدف انتزاعی خیلی دقیق را مطرح می‌کند؛ نخستین هدف رسیدن به نظریه است؛ دومین هدف رسیدن به رسالت برآمده از نظریه است؛ رسالت امری انسانی است و ماهیت دستوری دارد که تا رسالت نباشد نظریه اهمیت چندانی ندارد؛ شهید صدر در نظریه متوقف نمی‌شود. ✔️ استنطاق اصلی‌ترین مرحله این تفسیر است و می‌توان کل این روش را مدل استنطاق نامید. شهید صدر در تبیین علمی روش برداشت از قرآن می‌گوید «قبل از تفسیر موضوعی، مفسر باید روش‌های خود را اجتهاداً تعیین کرده باشد» یعنی اصولی که می‌خواهد به کار ببرد تقلیدی نباشد. ✔️ پرسش و پاسخ از قرآن در این مرحله به این صورت است که معطیات قرآن درباره موضوع خود را استخراج می‌کنید؛ از معطیات سؤال می‌کنید که کدام مطلب درباره موضوع من را در بر دارد؟ بعد به مدالیل می‌رسید؛ ممکن است از یک داده یا معطی قرآنی به یک داده یا مدالیل زیادی برسید؛ الزاماً هر داده یک مدلول ندارد. پس از پرسش و پاسخ باید اجتهاد و نوآوری کنید ✔️ «نقش مفسر موضوعی نقش مستمع و نویسنده به تنهایی نیست» از این مطلب می‌توان فهمید مفسر تسجیل و تدوین می‌کند؛ ولی منظور از تدوین در این تفسیر، تدوین نهایی نظریه است که شما آن را فصل‌بندی شده و مرتب به مخاطب خود ارائه می‌دهید. 🔍برای خواندن متن کامل اینجا را کلیک نمایید. 🔰 #مرور_نشست 🆔 @shahidsadr 🆔 @dorehtafsirshahidsadr

🔰 پرونده #بازخوانی_الگوهای_آرمانی ۵ 💢 سقوط جامعه در مسیر الگوهای پست 🔺 «بَأْسُهُمْ بَيْنَهُمْ شَديدٌ تَحْسَبُهُمْ جَميعاً وَ قُلُوبُهُمْ شَتَّى ذلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لا يَعْقِلُون»‏ (سختی در میان آنها بسیار شدید است. آنها را هم‌‌‌بسته می‌‌‌بینی درحالی‌که دل‌‌‌هایشان پراکنده است. به این دلیل که آنان قومی ناخردورز هستند). [سورۀ حشر، آیۀ ۱۴] 🔺 [قرآن درباره جوامع با الگوهای پست می‌‌فرماید:] سختی در بینشان بسیار است؛ زیرا تناقضات در بین آنها آغاز شده و چیزی جز تشابه و نزدیکی در چهره‌‌‌ها، آنها را گرد هم نیاورده است؛ الگو و راه آرمانی و مسیر واحد باعث اجتماع آنها نیست؛ دل‌‌‌هایشان متفرق است، خواسته‌‌‌هایی پراکنده دارند، جان‌‌‌هاشان از هم جداست و اندیشه‌‌‌هایی راکد دارند. 🔺 با چنین وضعیتی، امت بر جای نمی‌‌‌ماند و آنچه هست شبحی از امت خواهد بود. در پرتو این شبح هر فردی از امت به‌‌‌سراغ دغدغه‌‌‌های ناچیز خود می‌‌‌رود و به مسائل محدود خویش سرگرم می‌‌‌شود. الگویی آرمانی وجود ندارد که همه توان‌‌‌ها بر گردش جمع شوند و قابلیت‌‌‌ها و امکانات بر محور آن گرد آیند یا برای آن فداکاری‌‌‌ها کنند. 🔺 وقتی این الگوی آرمانی سقوط می‌‌‌کند، درواقع پرچمی که امت را یکپارچه می‌‌‌سازد، فرو می‌‌‌افتد و هر انسانی به نیازهای محدود و منافع شخصی خود وابسته می‌‌‌شود و تنها به امور خصوصی‌‌‌اش می‌‌‌اندیشد؛ به اینکه چگونه شب و روز بگذراند، چگونه بخورد، چگونه بیاشامد و چگونه اسباب راحتی و آسایش خود و فرزندانش را فراهم کند. 📚 سنت‌های تاریخی در قرآن کریم، صفحه ۱۵۲ 🔰 برای مطالعه پرونده #بازخوانی_الگوهای_آرمانی اینجا کلیک کنید. 🆔 @shahidsadr

🔰 پرونده #بازخوانی_الگوهای_آرمانی ۶ 💢 فرجام جوامع با الگوهای پست 🔺 گفتیم که گاهی امتی به شبح تبدیل می‌‌‌شود و دیگر امت حقیقی نیست، بلکه سایه‌‌‌ای از امت است. 🔺تاریخ به ما یاد داده که در چنین وضعیتی، ممکن است سه نوع اقدام و راهکار برای این امت محقق شود: یک. اقدام تاریخی اول این است که امت در برابر تهاجم نظامی خارجی نابود شود؛ زیرا امتی که از محتوا تهی شده و موجودیت خود را به‌‌‌عنوان امت از دست داده و به افرادی تبدیل شده که هریک به‌‌‌جای جامعه و امت، به فکر خوراک، لباس و مسکن خویش است و دیگر هیچ‌‌‌‌‌‌کس نمانده که به فکر امت باشد و همه فقط در اندیشۀ نیازهای خود هستند، در چنین وضعیتی ممکن است این جامعه در برابر تهاجمی خارجی قرار گیرد و متلاشی شود. 🔺 این دقیقاً همان چیزی بود که بر سر مسلمانان آمد. آنان وقتی الگوی آرمانی خویش را از دست دادند و وفاداری خود را به آن رها کردند، قربانی حملۀ مغول شدند و تمدن اسلامی به‌‌‌دست مغولان سقوط کرد. 🔺 دو. اقدام دوم تاریخ، ذوب شدن امت در الگوی بیگانه و وارداتی است. وقتی امت ا‌‌‌لگوهای برآمده از درون خود را که دیگر اثرگذاری و اصالت ندارند رها کند، به‌‌‌دنبال الگوی آرمانی خارجی می‌‌‌رود تا از آن تبعیت کند و عنان خود را به‌‌‌دست او بسپارد. 🔺 سه. اقدام سوم تاریخ این است که در اعماق وجود امت بذرهای بازسازی دوباره الگوی آرمانی متناسب با عصر امت پدید می‌‌‌آید. 🔺امت اسلام در عصر استعمار بر سر دوراهی این دو اقدام، یعنی اقدام‌‌‌های دوم و سوم، قرار گرفت. زمانی که دورۀ استعمار فرارسید و امت وارد این دوره شد، بر سر دوراهی قرار گرفت. 🔺 راهی او را به ذوب شدن در الگوی وارداتی از خارج دعوت می‌‌‌کرد. این راهی بود که برخی از حکام، در کشورهای اسلامی مثل رضاخان در ایران و آتاتورک در ترکیه اجرا کردند. اینها، پس از آنکه الگوی داخلی مسلمانان از بین رفت، تلاش کردند تا الگوی مردم پیروز اروپا را تبلور ببخشند و در بین مردم، پیروانی برای آن جلب کنند. 🔺درحالی‌‌‌که پیشتازان اندیشه اسلامی و پیشگامان نهضت اسلام، در آغاز عصر استعمار و اواخر دورۀ پیش از آن، راه دیگر را برگزیدند و تلاش‌‌‌های خود را برای پیاده کردن اقدام سوم تاریخ به‌‌‌کار بستند و در راه احیای دوباره اسلام، ترویج و احیای این الگو و ارائۀ آن به زبان روز و در سطح نیازهای مسلمانان در آن عصر، کوشیدند. 📚 سنت‎های تاریخی در قرآن کریم، صفحه ۱۵۳ 🔰 برای مطالعه پرونده #بازخوانی_الگوهای_آرمانی اینجا کلیک کنید. 🆔 @shahidsadr

💠 سلسله نشست‌های تخصصی تفسیر موضوعی شهید صدر 📍نشست پنجم «خوانش نظریه سنت‌های تاریخی به مثابه نمونه عملیاتی تفسیر موضوعی شهید صدر» ✅ حجت‌الاسلام‌ و‌ المسلمین سعید بهمنی، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی 🔺 زمان: چهارشنبه، ۳ اسفند، ساعت ۱۶ 🔺 مکان: تهران، اتوبان حقانی (غرب به شرق)، خروجی كتابخانه ملی، اندیشگاه فرهنگی سازمان اسناد و كتابخانه ملی 📌 حضور مجازی از طریق: https://www.skyroom.online/ch/saman2/460-5042-heyat.school/ 🆔 @shahidsadr

🌻🌻 حیاتی به گسترۀ هستی 🌻حسین علیه‌السلام کسی است که همۀ قداست‌های انسانیت را در یگانگی معجزه‌آسای خود خلاصه کرد. حیاتی در روح بی‌همتای او موج می‌زد که زندگی می‌ساخت؛ ازاین‌رو بر او گران آمد که این حیات را تنها برای خود بخواهد، پس آن را به عقیده‌ها بخشید و به نسل‌ها ارزانی داشت. این چنین زندگی حسین علیه‌السلام در هستی گستره یافت و از زندگی محدود یک انسان به زندگی گرانمایه و جاوید الگوی والای اسلام تبدیل شد و همچون وجدانی نیک‌خواه در دل نسل‌های آگاه بنی‌آدم ادامه یافت. 📚 کتاب امامان اهل‌بیت، صفحه ۵۵٧ 🆔 @shahidsadr

🌻 حیاتی به گستره هستی #نسخه_استوری 🆔 @shahidsadr

✅ قیام حسین علیه السلام، برای رسواسازی طاغوت 💮 حسین(ع) انقلاب کرد تا برای امت پنهان شدن حاکمان پشت اسم دین را آشکار سازد و حقیقت طاغوت‌هایی را رسوا کند که به اسم خلافت حضرت رسول (ص) بر مردم حکم می‌راندند. امامان اهل‌بیت علیهم السلام | صفحه ۴۸۱ 🆔 @shahidsadr

✅ قیام حسین علیه‌السلام، برای رسواسازی طاغوت 💮 جاهلیت یک مرحلۀ تاریخی نیست که دوره‌اش به‌سر رسیده باشد؛ بلکه حالتی اجتماعی است که هرگاه شرایطش فراهم شود می‌تواند تجدید شود؛ زیرا جاهلیت همان انحراف از شریعت خداوند و هدایت پیامبران، و حکومت بر پایۀ هوس است. 💮 … موضع عملی امام حسین(ع) موضعی بنیان‌گرفته در سایۀ نگاه اسلامی به حکومت است؛ زیرا نظریۀ اسلامی در حکومت بر پایۀ برنامه‌ای بنیان گرفته که در واقعیت اجرا می‌شود و در گام‌های عملی حکومت پیکره می‌یابد. اگر آن برنامه اسلامی باشد که هیچ، وگرنه اسلامی بودن حاکم و نماز خواندن و تعبد وی ارزشی ندارد؛ زیرا مفهوم عبادیِ حقیقی باید در کردار فرد و احساسات و اعمالش بازتاب یابد. 💮 ازاین‌رو اسلامی بودن یزید یا دیگر حاکمان ستمگر از هیچ ارزشی برخوردار نیست و شعائری که آنان به‌جا می‌آورند، هیچ معنایی ندارد. 💮 اگر امر چنین است و حاکمان اموی شریعت آسمان را اجرا نمی‌کنند، پس بر شخص حسین(ع)، به‌عنوان برترین انسانی که در آن برهه به اسلام پیکر می‌بخشیده، و نیز بر همۀ مسلمانان است تا در برابر آن گردنکشان بایستند و راه را بر آنان ببندند؛ زیرا آنان حکومت جاهلیت را می‌خواهند و با شریعت آسمان می‌جنگند؛ اما این بار این جاهلیت جامه‌ای جدید پوشیده که حقیقتش را از دیدگان پنهان می‌کند. 💮 حسین(ع) انقلاب کرد تا برای امت پنهان شدن حاکمان پشت اسم دین را آشکار سازد و حقیقت طاغوت‌هایی را رسوا کند که به اسم خلافت حضرت رسول (ص) بر مردم حکم می‌راندند. امامان اهل‌بیت علیهم السلام | صفحه ۴۸۱ 🆔 @shahidsadr

🔰 پرونده #بازخوانی_الگوهای_آرمانی ۷ 💢 انواع الگوهای آرمانی (بخش دوم) 💢 الگوهای محدود 🔺 نوع دوم عبارت است از الگوهایی که از آرزوهای امت و چشم‌‌‌انداز آن برای آینده اقتباس می‌‌‌شوند؛ اینها تعبیر دیگری از همین وضعیت تکراری موجود نیستند، بلکه چشم‌‌‌اندازی به آینده‌‌‌اند و گامی به‌‌‌سوى نو شدن، ابداع و تحول به‌‌‌شمار می‌‌‌روند؛ ولی این الگوها تنها از یک گامِ روبه‌‌‌جلو و بخشی از راه طولانی پیش‌‌‌رو برگرفته شده‌‌‌اند؛ یعنی آرزوها و آرمان‌‌‌هایی که امت الگوی خود را از آن برگرفته، آرزوهایی محدود و مقیدند که مسافت زیادی را طی نمی‌‌‌کنند و فقط توانسته‌‌‌اند نگاه آینده‌‌‌نگر محدودی را به انسان ببخشند؛ نگاه محدودی که انسان الگوی خود را از آن انتزاع می‌‌‌کند. 🔺 در این نوع الگوی آرمانی، جنبه‌‌‌ای عینی و صحیح هست، ولی احتمال خطری بزرگ را هم به همراه دارد. 🔺 جنبۀ عینی و صحیح آن این است که انسان در مسیر طولانی خویش نمی‌‌‌تواند تمامی این راه بسیار دراز را یک‌‌‌جا ببیند و نمی‌‌‌تواند مطلق را تصور کند؛ زیرا ذهن او محدود است و ذهن محدود بشری نمی‌‌‌تواند وجود مطلق را به‌‌‌طور کامل درک کند. 🔺 ذهن محدود بشری تنها می‌‌‌تواند بخش و مقداری از مطلق را فرابگیرد؛ او تنها شعله‌‌‌ای از مطلق را به‌‌‌دست می‌‌‌گیرد که راهش را روشن می‌‌‌کند. پس محدود بودن دایرۀ درک بشری، امری صحیح، طبیعی و عینی است. 🔺ولی خطر آنجاست که [ذهن محدود بشری] این شعله‌‌‌ و حجم محدود و بارقۀ نوری را که از مطلق برمی‌‌‌گیرد، به نور آسمان‌‌‌ها و زمین و به الگو و مطلق تبدیل ‌‌‌کند. 🔺خطر در همین‌‌‌جا نهفته است؛ زیرا وقتی انسان الگویش را از تصوری محدود به آینده انتزاع می‌‌‌کند و آن تصور ذهنی محدود را مطلق می‌‌‌پندارد، در این حالت این الگو فقط در زمان حال به او خدمت می‌‌‌کند؛ این الگو به‌‌‌اندازۀ توانایی‌‌‌ها و ظرفیت‌‌‌های آتی خود و به‌‌‌اندازه‌‌‌ای که آینده را به تصویر می‌‌‌کشد، امکان رشد انسان را فراهم می‌‌‌آورد و او را فعال می‌‌‌کند و به جلو حرکت می‌‌‌دهد؛ ولی این انسان خیلی زود به آخر خط می‌‌‌رسد و خیلی زود به مرزهای این الگو دست می‌‌‌یابد و اینجاست که خود این الگو به مانع تبدیل می‌‌‌شود و انسان را از تکامل بازمی‌‌‌دارد و حرکت او را به رکود می‌‌‌کشد؛ زیرا این تصور محدود که الگو و خدا و دینِ انسان شده، اکنون به واقعیت موجود تبدیل ‌‌‌شده است و در این هنگام خودِ همین الگو مانعی بزرگ در برابر حرکت انسان به‌‌‌سوى کمال حقیقی را شکل می‌‌‌دهد. 📚 کتاب سنت‌های تاریخی در قرآن کریم، صفحه ۱۵۵ 🔰 برای مطالعه پرونده #بازخوانی_الگوهای_آرمانی اینجا کلیک کنید. 🆔 @shahidsadr