روایت شهید ۱۹ ساله‌ی مدافع حرم علوی "داوود اسماعیلی" داوود برای دفاع از حریم علوی خودش را از تهران به نجف رسانده بود. شب قبل از شهادت از او پرسیدم: دوست داری چگونه شهید شوی؟ گفت: دوست دارم مثل اباعبدالله(ع) بی‌سر شوم و مثل فاطمه‌زهرا(س) غریبانه دفنم کنند. صبح ۲۳ مرداد ۸۳ بلندگوهای حرم اعلام کردند که تانک‌های متجاوز آمریکایی از وادی‌السلام در حال پیشروی هستند. خود را به وادی‌السلام رساندیم و پس از مدتی درگیری و مقاومت، گروه ما مورد اصابت گلوله تانک قرار گرفت. داوود سرش جدا شد و بدنش متلاشی شد و در گمنامی به خاک سپرده شد. به روایت هاشم اسدی همرزم شهید مدافع حرم علوی #داوود_اسماعیلی بهشت ایران🌷 https://eitaa.com/joinchat/3597009274C1a537d7bca

داوود تا لحظه‌ی شهادتش سلاحی نداشت! چون سلاح کم بود، به او که جوان‌تر بود سلاح نرسید! به داوود گفتم: تو که سلاح نداری، برای چه می‌آیی جلو؟! گفت: اگر سلاح از دست شما افتاد، من برمی‌دارم. مهم این است که فقط بیایم. او در تمام صحنه‌ها حاضر بود و در آوردن مهمات و تجهیزات به بچه‌ها کمک می‌کرد تا اینکه به شهادت رسید. 📷 جانباز دفاع از حرم علوی "هاشم اسدی" بر مزار شهید #داوود_اسماعیلی در وادی‌السلام شهید مدافع حرم علوی #داوود_اسماعیلی به روایت هاشم اسدی بهشت ایران🌷 https://eitaa.com/joinchat/3597009274C1a537d7bca