📌روایتی از ایمان و ایستادگی؛ عاشقی که تا آخرین نفس ماند 🔸تو بحبوحه‌ی جنگ ۳۳ روزه، معصومه کرباسی یه درس بزرگ داد: عشق و معرفت مرز نداره. 🔹سال ۱۳۸۵ بود که جنگ شروع شد. معصومه تازه یک سال بود ازدواج کرده و به لبنان رفته بود. ▪️خیلی‌ها بهش گفتن برگرد ایران، اما جوابش قاطع بود:«نمی‌تونم مردم لبنان رو ول کنم… دلم نمیاد تنهاشون بذارم.» ▫️شهادت همیشه ته دلش بود؛ یه آرزوی شیرین که گهگاهی از دهنش درمی‌اومد. □همون سال، وقتی همه اصرار می‌کردن به ایران برگرده، گفت:«من همین‌جا می‌مونم، کنار مردم لبنان می‌جنگم… اگه خدا بخواد، شهید می‌شم.» ●و واقعاً سر حرفش موند. تا پایان جنگ توی لبنان موند، آوارگی و سختی‌ها رو تحمل کرد، اما مردمش رو تنها نگذاشت. ○نه تنها خودش و همسرش، بلکه با ایمان کامل می‌گفت:«اگه لازم باشه، پنج تا بچه‌هامم فدای این راه می‌کنم… بچه‌هام فدای رهبر.» 🔻او زنی بود با معرفت، باایمان و عاشق ولایت؛ یک عاشق واقعی که عشقش رو در عمل ثابت کرد. راوی: دوست شهیده،خانم عباس‌آبادی #شهیده‌معصومه‌کرباسی #حزب_الله #مقاومت 🔹️ صبحانه ای با شهدا @sobhaneh_ba_shohada 🔺️ کانال ما را از طریق لینک زیر دنبال و به دوستان خود معرفی کنید: https://eitaa.com/joinchat/3191341256C69ef75b671