🔻درخت خانگی (در تازه‌ترین مطلب سایت شهرستان ادب غزلی زیبا می‌خوانید از کتاب تازه منتشر شده ی #تاهمین_غزل سروده استاد #غلامعلی_مهدی_خانی) ▪️درخت باش که من هم پرنده ای باشم تو را همیشه به شوق آورنده ای باشم درخت خانگی ام تاک من بپیچ به من که از تمام شرابت کشنده ای باشم تهی ست دست من از بار بذل جانم ده که در مقابل تو جان دهنده ای باشم بنوش خون مرا لحظه ای که در تپشم که با عروق دل تو تپنده ای باشم بنوش خون مرا تا انار تو برسد دوباره خون دلم را مکنده ای باشم دل مرا بنشان جای آخرین برگت که برگ آخر و برگ برنده ای باشم ☑️ @ShahrestanAdab

🔻آخرین آیینه‌ها (تازه‌ترین مطلب از پرونده #ادبیات_جنگ_و_دفاع_مقدس را با شعری از کتاب #تاهمین_غزل سروده‌ی #غلامعلی_مهدی_خانی به‌روز می‌کنیم که در ابتدای آن شاعر نگاشته است : «در بحبوحه‌ی جنگ، کودکستانی در بروجرد مورد حمله‌ی هوایی دشمن قرار گرفت و ویران شد. نتیجه‌ی تأثر شدیدم، این غزل است» ) ▪️خفته یا پهلوی هم یا این‌که تک‌تک زیر خاک با کتاب قصه دخترهای کوچک زیر خاک مادری انگار دارد بچه‌اش را در بغل دختری خوابیده با تنها عروسک زیر خاک شاید آن‌جا بچه‌ها جشن تولد داشتند کوچه‌ای بازیچه بود و باغ میخک زیر خاک آه، نه از کوچه پیدا بود و از دل‌شورگیش کودکستانی‌ست مدفون گشته بی‌شک زیر خاک موشکی آن آخرین آیینه‌ها را هم شکست زخمی از ترکش، بدن‌های مشبّک زیر خاک آسمان لبریز حسرت بود و کوچه غرق بهت بی‌صدا افتاده اجساد چکاوک زیر خاک مادری در بین مردم جیغ می‌زد وای! وای! باز کودک باز کودک باز کودک زیر خاک ☑️ @ShahrestanAdab

🔻هشتمین چراغ (با عرض تسلیت به مناسبت فرارسیدن سالروز شهادت #امام_رضا علیه السلام در تازه‌ترین مطلب پرونده #شعر_رضوی شما را به خواندن شعری از استاد #غلامعلی_مهدی_خانی از کتاب #تاهمین_غزل دعوت می‌کنیم) ▪️«...بند اول این بارگاه کیست که کیهان در آن گم است میزان در آن معطل و کیوان در آن گم است این‌جا مگر کجاست که تنها نه انس و جن عقل تمام عالم امکان در آن گم است شاید چنین که غلغلۀ آدم و پری است انگشتر و نگین سلیمان در آن گم است این‌سان که گونه، تر شود از شور اشک خلق شور و نشور شرشر باران در آن گم است بوی گلاب قمصر کاشان غریبه است در این مکان که روضۀ رضوان در آن گم است خضر نبی به ساحت آن غبطه می‌خورد آب بقای چشمۀ حیوان در آن گم است گر گویمش که کعبۀ دیگر غریب نیست بیت‌المقدسی که خراسان در آن گم است این‌جا که جبرئیل بر آن سجده می‌برد آدم به هر دلیل بر آن سجده می‌برد...» متن کامل این شعر را در سایت شهرستان ادب بخوانید: 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/9670 ☑️ @ShahrestanAdab