🔻طوفان گرفت... (ستون شعر سایت شهرستان ادب را با خوانش بخش آغازین منظومه‌ی #کابوس_شاخه_های_شکسته سروده‌ی #مهدی_زارعی تازه می‌کنیم) ▪️«...طوفان گرفت و گردوغبار از چهارسو درهم تنید هرچه که در پیش چشم بود دختر به چشم کوچک خود دید از آسمان هرچه رسید، درد و بلا، خوف و خشم بود طوفان چنان گرفت که او را شبیه پر از خاک کند و خواست به بادِ فنا دهد اما درخت پیر و کهن‌سالی آن‌طرف آغوش باز کرد به آن طفل جا دهد وقتی رساند بر تنه‌ی آن درخت دست طوفان شدیدتر شد و حتی درخت را از ریشه کند و گفت: «نشان می‌دهم به تو شب‌های شوم و غربت ایّام سخت را...» متن کامل این شعر را در سایت شهرستان ادب بخوانید: 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/9490 ☑️ @ShahrestanAdab

🔻گزارش تصویری رونمایی از مجموعه شعر #کابوس_شاخه_های_شکسته سروده #مهدی_زارعی در فرهنگسرای انقلاب اسلامی 🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/11084 ☑️ @ShahrestanAdab

🔻قلب دین (شعری از #مهدی_زارعی به مناسبت سالروز شهادت #امام_صادق علیه‌السلام) ▪️در احتضار، از لب آیینه خون چکید شاعر نوشت: توطئه، شب، کینه، سَم، شهید! آیینه که شکست، غزل ماند و مرگ، بعد واژه به واژه جان به لب بیت‌ها رسید ادیان تازه از همه سو شعر را گرفت هر کس به زعم و سود خودش دینی آفرید دین نه، که یک مترسک پوشالی مهیب دین نه، که یک عجوزۀ صد چهرۀ پلید «صوفی» به اخم، گفت که باید برای دین کِز کرد و کنج عافیت و عزلتی گُزید «زندیق» مست و بی‌خود و لایعقل و خراب خندید و بادِ قهقهه‌اش سمت دین وزید هر گوشۀ زمین خدا، عنکبوت کفر تاری به گِرد پیکر زخمی دین تنید این جای شعر، نوبت او بود، او که شد ـ بر هر چه قفل بستۀ دین، دست او کلید او آمد و به کالبد مردگان شهر با واژه‌های روشن و قدسی‌ش جان دمید رگ‌های سرد و منجمد مذهبی علیل لبریز خون تازه شد و قلب دین تپید هرچه مراد و پیر و بزرگ و عزیز بود در حلقۀ ارادت آن مرد شد مرید او که نسیم بود و از این بیت که گذشت دیگر کسی نشانی از او در غزل ندید یعنی که باز پنجره را دست باد بست یعنی گلی شکفت، ولی دست مرگ چید 🔗 #کابوس_شاخه_های_شکسته مجموعه شعر «مهدی زارعی» را از فروشگاه اینترنتی #ادب_بوک تهیه نمایید: adabbook.com ☑️ @ShahrestanAdab