افزودن پسوند «گر» به اسم 🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻 «گر» پسوندی است که به معنی «صاحب، دارنده، سازنده کننده» است و برای صیغه مبالغه، پیشه ،حالت فاعلیت نسبت و مانند آن به کار میرود. این پسوند غالباً به دنبال اسم می آید : هرگاه به اسم ذات بپوندد، بر شغل و حرفه دلالت می کند، و چون به اسم معنی بپیوندد، صفت فاعلی میسازد. اسم ذات: آهنگر، مسگر، شیشه گر، رویگر، کوزه گر، و....؛ اسم معنی کنندگی): بیدادگر پیروزگر دادگر نمایانگر، ستمگر، کارگر، پژوهشگر، و..... بنابراین اگر اسمی معنی فاعلیت داشته باشد افزودن «گر» به آن جایز نیست؛ مثال : ساقی گری، مربی گری و در صورتی که «گر» به دنبال «نشان بیاید، به معنی سازنده نشان است نه نشان دهنده؛ بنابراین کلمه «نشانگر غلط محسوب می شود. 📚مبانی درست نویسی زبان فارسی معیار ✍دکتر ناصر نیکوبخت #پسوند_گر #درست‌نویسی @shahrzade_dastan