🔴هزار و يك كلمه🔴 در فضيلت سجده بر تربت حسينيه روايت است كه انّ السجدة على التربة الحسينية تخرق الحجب السبع اين هفت حجاب بايد چه باشد. البته استحضار داريد حجبى كه در روايات به طرق گوناگون نقل شده است حجب نور است كه از شدّت ظهورشان حجابند، «زانكه هفتصد پرده دارد نور حق» بلكه از زبان جبرئيل (ع): بينى و بين الله سبعون الف حجاب من نور لودنوت واحدا لاحترقت هزار و يك كلمه، ج‏2، ص: 82 #علامه_حسن_زاده @shakhehtoba

🔴هزار و یک نکته🔴 📝خلافت مرتبه‏اى است جامع جميع مراتب عالم لاجرم آدم را آينه مرتبه الهيه گردانيده تا قابل ظهور جميع اسما باشد و اين مرتبه انسان كامل را بالفعل بود و غير كامل را بالقوة اين كامل قطب است و همه گرد او دور ميزنند و بر حول او حركت دوريه دارند شيخ اكبر را در اين مقام در اواخر فص نوحى كتاب شريف فصوص بيانى بلند است آنجا كه گويد: فالحائر له الدور و الحركة الدورية حول القطب فلا يبرح منه الخ و قطب در هر عصر و زمان بيش از يك شخص نيست و آن مقام در اين زمان قائم آل محمد (صلی الله علیه و آله) مهدى موعود منتظر روحى له الفداء را است. 🔹و چنين در خاطر دارم كه سيد جزائرى در انوار نعمانيه از جناب #امیرالمومنین على عليه السلام روايت كرده است كه هميشه در زمين يك قطب و چهار اوتاد و چهل ابدال و هفتاد نجباء و سيصد و شصت صلحا مى‏ باشند #علامه_حسن_زاده #هزارویک_نکته . نکته26 @shakhehtoba

#علامه_حسن_زاده تمثل قرآن برای انسان @shakhehtoba

بلبلان را لــحن خوش از بای بِسْمِ اللَّه‌ستی نقشی از سـرّ نهان در هر سـخن پیداسـتی آنـکه رحمن‌ و رحیمش ذکر دائم شد به لب زمـزم جانـش بجوشـد ، عقل نامیـراسـتی هـر کسی را مشـربـی و هـر امــامی امـتی روزگــار مــا کــه دور غیـبت کبــرا‌سـتی نسـل سـرگردان و نافرمـانی  از نـوع بشـر در زمیــن چون عهد موسی واله و شیداستی ز آتشی کـز  بار عصیان خرمن آدم بسوخت کـار خلـقان بـر مـزاج زهره و صفـراسـتی مـردمی در انتــظار میـم و حا و میـم و دال راز ایـن حـرف مقـطع مــژدۀ فــرداسـتی در چنـین ایـام تـاریک و پریشـان روزگار صـد هـزاران شکر بـاید که مـرا مولا‌‌سـتی پیـر ما کـز اهل شـام است، آفتاب ملک ری  پرتـوی بر وی فکـند و شاه و شاهنشاسـتی ای‌کـه در ره مانده و آتش بجـویی یک قبس شـعله‌ای بنـگر که در مازانـدرون برپـاسـتی نقـشۀ کـوه دمـاوند از حکـیم طـوس پُـرس تا بـدانی کـآن هـزار و یک رهـش ایـراستی مُلک کیـخسرو چه باشد، تاج فرخزاد چیست؟ پیــر مـا بـوذرجْمِـهـر و جـام‌جـم داراسـتی آن شـهان‌شـه که سکنـدر وار عالم را گرفت هرچه خـواهد، هـر زمان ، با امر کُنْ انشاستی سـرو قـامت ، شـیر پیکر، با عصـای موسوی مـوج‌ جـان‌ها می‌شـکافد آن‌که خـود دریاستی ذوالـحسن بر آب و بـاد و ابـر می‌بیـنی سـوار رام خـرقـانی اگـر آن شیــر و اژدرهـاسـتی حافـظ و عـطار اگـر مـرغان عشقی دیـده‌اند پیـر مـا رهـپـوی فـتـح قـاف بـا عنقـاسـتی از جلالـش پـرده بـردارد ، همـه حیرت شوی از جمـالـش بـا تــو گـفتـا لـؤلـؤ لالاسـتی درّی از بـَحـر محبـت بـر لـب سـاحل فتـاد کـاین زمان دشت خزر از نور آن خضراسـتی گوشـه خلـوت گزید و دامـن صـحرا گـرفت زین سبب دیگـر نه انـدر شهر ما غوغـاستی بی‌خبر از قیصـر و کسـری و خاقان و خدیو راهب و مرتاض و شیـخ و مـرشد و باباستی عالـمی در عالـم دیگـر نمایـد نـو بـه نـو کـاش دیدی که قیامت در تنی برپـاسـتی خاکیانش در ستایش، عرشیانش کـف‌زنان پای بر فـرش و سفیر نَّشْـئَه الْأُولى‌سـتی دفتر و دیوان ندارد،  شطح و طاماتش مدان خـاطرات جبـرئـیل  از لیلـه‌الاسـراء‌سـتی گر نشان شام و شاماتش بخـواهی نیک‌بین این شـراب و خـون دل از پیـاله عیسـا‌ستی نیک بنگـر تـا بـدانـی بـا امـام عـاشـقان در حجــاز و در نمـاز مَسْـجِدِ الْأَقْصَی‌‌ستـی  از صفـورا و طهـورا روضــه خواند بر امـام شأن ابنــای نبــوت یک به یک دانـاسـتی یک فــدک از علـم عالم در فصوص جان او منقبـت گـوی مـقـام حضـرت زهـراسـتی نوجوانـی کـه گرفتی جام توحید از رضـا(ع) مـظهـر خُــذِ الْـکِتـاب و قُـوَّت یحیـاستی بازگویم آنچه گفتش روزگـاری پیش از این محـرم اسـرار حــقّ از ذرّه تـا بیضـاسـتی آنـچه نـادانی بپـرس و لاتُـؤاخِذْنی مگـوی کَیْفَ تَصْبِر نشنـوی ، بر حکـم شاءَ اللَّه‌ستی فـاش می‌گـوید هُـوَ اللَّهُ أَحَـد را بـا همـه کارو بـار چـرخ گـردون نـزد او افشاسـتی رتـق و فتق آسمان‌ها درس دشواری نبود دور هر اختر در اسطـرلاب او احصـاسـتی این کنـایات و اشاراتـش بـه رمـز ابجدی یک سرانگشت از حساب عَلَّمَ الْأَسْماستی این الهی و الهی‌ها کـه ‌می‌آیـد به گـوش امتثـال سَبِّـحِ اسْـمَ رَبِّکَ  الْأَعْـلی‌سـتی مونس ‌جانش بخوانی اُنس‌گیـری با ملک دسـت ردّ بـر سینـۀ دنـیا و مافیـهاسـتی أَنَّهُ الْحَقّ را تلاوت می‌کند باصوت خوش بـر مـزار هر چه گبـر و شیخ ناترساسـتی این‌کـه خـواند قـوم را بـر پیـروی از انبیـا در مقام آل یـاسیـن، جـاءَ مِنْ أَقْصَاسـتی قُلْ تَـعالَوْا خواند و مـا را بدان سو  برکشد ای دریغا نفس کـاندر کجـروی برجـاسـتی گـر دعـایش هیچ آهـی بـر نمی‌آرد ز مـن مـار و کــژدم انـدرون شیشـۀ دل‌هاسـتی جـان آدم را به قـرآن و بـه برهـان وانمود انـدر این صنعت بـدان استـاد بی‌همتاسـتی گـر هزاران تن گمـان همسـری با او کنند آن خیـال بـاطـل و تنهـای در تن‌هاسـتی جمـله دانـایـان عالـم سر به تعظیـم آورند مدعـی خـود دانـد او مهـر جهـان‌آراسـتی آنچه گفتم کی بود در وصف ماه و مشتری وصف خورشید از زبـان شب پَره اعماسـتی جـان نابینای مـن کِی خود تـواند دیـد او قصـۀ مـور و سلیـمان حـرف استثنـاستی خلق گوینـدم مگو از خُلق شاهان بیـم دار در امـانم زانـکه رمـزی در میـان ماسـتی رو به روی کعبه بنشـینی ثـنا آیـد به لب شاه خوبـان، پیر عارف،  قبله جان‌هاستی در دبستان ولایت درس و مشقی کی بود ار بـود، اوصاف مـولا از الـف تـا یـاستی  (شهریور ۱۳۹۳، منصور متین) @shakhehtoba

پیرامون انتظار #استاد_صمدی_آملی_ حفظه_الله @shakhehtoba

تمثال مبارک عالم وارسته مرحوم آیت الله طسوجی ره #حضرت‌علامه‌حسن‌زاده‌آملی @shakhehtoba