💠 چرا علوم ادبی را علوم ادبی نامیدند؟ در كتاب ارزشمند "منتهى الأرب في لغة العرب" آمده است: 🔸«ادب يعنى نگاهداشت حدّ هر چيز». به همين لحاظ علوم ادبى را علوم ادبى ناميده ‏اند، چون حافظ و نگهدار حدود معارف مربوط به خودند، و هر رشته‏ اى از علوم ادبى ميزانى براى نگاهداشت حدّ معارف خود است. 🔹مثلا علم عروض، يكى از رشته ‏هاى علوم ادبى است كه ميزان شعر، و نظم سنج است. اين ميزان، حدّ شعر را نگاه مى ‏دارد، كه دو مصراع يك بيت را با يكديگر مى ‏سنجد، و دو بيت يك غزل يا يك قصيده را توزين مى ‏كند، سپس حكم مى ‏كند كه اين شعر زحاف دارد و موزون نيست، پس علم عروض، علم ادب است كه حدّ شعر را نگاه مى‏ دارد و نمى‏ گذارد كه از قالب خود بدر رود. 🔹علم نحو و صرف از علوم ادبي اند. چرا؟ زيرا كه هر زبان در تأديه معنى براى خود حدّى دارد، جمله‏ بنديها و تركيب عبارات آن حدّى دارد، خواندن او حدّى دارد، اعراب او حدّى دارد، علم‏ صرف‏ و نحو، دستور مى‏ دهند كه اين كلمه و اين جمله بايد اينطور اداء كنيد، و بايد بدين وجه پياده نمائيد و بدين صورت بخوانيد، خلاصه، زبان را در قالب خودش نگاه مى‏ دارند، و نمى ‏گذارند از خود بدر برود. چه همينكه از حدّ خود بدر رفت كج و معوّج مى ‏شود و به غلط معنى مى‏ دهد، هرچيز كه در حدّ خود باشد، موزون و مطبوع است. *** برگرفته از: مجموعه مقالات علامه حسن زاده، ص128. #نکات_علمی @shakhehtoba

💠 حروفی که خداوند به آدم آموخت. 🔹علامه حسن زاده آملی: در اول رساله كريمه هدايتنامه آمده است كه: 🔸تمامى حروف كه حق عزّ شأنه، به آدم آموخته و مجموع فرزندان آدم از عرب و عجم و ترك و هند و غيره به آن سخن مى ‏گويند، سى و دو حرف است، و آن اين است: 🔅«ا ب ت ث ج ح خ د ذ ر ز س ش ص ض ط ظ ع غ ف ق ك ل م ن و ه ى پ چ ژ ك». 🔸و هيچ طايفه ‏اى از بنى ‏آدم به تمامى اين حروف سخن‏گو نيستند إلّا اهل فارس، كه به لغت‏ عرب‏ و لغت اصلى خود درهم آميخته سخن مى ‏گويند. 🔺(و ما میبینیم حتی کشورهای شرقی با اینکه دارای الفبای بسیار زیاد هستند، اما اصوات تشکیل دهنده الفبایشان، به سی و دو حرف نمی رسد.) *** برگرفته از: هزار و یک کلمه، کلمه 343، علامه حسن زاده آملی. #نکات_علمی @shakhehtoba