هدایت شده از شاخص
🔆زنگ عبرت
🔴چرا هیچ آدم عاقلی #تو را دوست ندارد حسن؟
♦️ اگر سیاه‌سال نود و دو روحانی جز با حمایت هاشمی نمی‌توانست رئیس‌جمهور شود، شاه‌کلید پیروزی پزشکیان همین جمله بود که بدون هیچ ملاحظه‌ای برداشت گفت: «روحانی به من چه ربطی دارد؟» ما که در دل مسعود نیستیم اما ای بسا که پس از ایراد این جمله در زبان، چند تا لیچار هم در دلش بار روحانی کرده باشد؛ با مضامینی از این دست که «چقدر بهت بدم، از من حمایت نکنی پفیوز؟» باری نقل منفورترین چهره‌ی سیاسی تاریخ معاصر ایران است که نه فقط کسی او را گردن نمی‌گرفت بلکه سر نخواستنش و دوست نداشتنش حتی بین جلیلی و پزشکیان هم رقابتی سنگین بر قرار بود.
♦️روحانی شانس آورد که ما چیزی به اسم دور سوم رقابت انتخابات ریاست‌جمهوری نداریم و الا #مسعود_پزشکیان این قابلیت را داشت که با لحاظ این فرض زل بزند به چشم‌های #سعید_جلیلی که «خیالت راحت؛ من از #حسن_روحانی و تبختر و تکبرش بسی بیش‌تر از تو بدم می‌آید!» فاصله‌ی نه چندان زیاد پزشکیان و جلیلی نشان داد که وزیر خاتمی اگر به صراحت از روحانی و دولتش اعلام برائت نمی‌کرد، شاید حتی انتخابات را به نامزد اصلح می‌باخت؛ به خصوص اگر حواس‌مان باشد که اکثریت مطلق تحریم‌کنندگان انتخابات را دیگر حتی آفتاب‌بالانس‌های خاتمی هم نمی‌توانست فریب بدهد
♦️نکته‌ی ظریف این‌جاست: پزشکیان اگر چه از ظرفیت‌های جهرمی و ظریف نهایت استفاده بلکه سوءاستفاده را کرد اما این اتکا، اتکا به شخصیت حقیقی این دو نفر بود، نه شخصیت حقوقی‌شان به خصوص در قامت وزیر دولت روحانی.
♦️ نکته‌ی مهم دیگر این است که پزشکیان بارها و بارها نشان داد که نه فقط از حمایت خاتمی ناخرسند نیست بلکه به حضور در کابینه‌ی اصلاحات افتخار هم می‌کند؛ البته با یک قید بسیار مهم؛ آن‌جا که اصرار دارد توضیح دهد: «من به حیث تشکیلاتی هیچ ربطی به خاتمی و دار و دسته‌ش نداشتم و اساساً ساکن پای‌تخت هم نبودم. ما آن سال‌ها یک کار برجسته در حوزه‌ی بهداشت عمومی انجام داده بودیم که خبرش به گوش خاتمی هم رسید. او کار ما را دید و خوشش آمد و قید گزینه‌های حزبی را زد و مرا به عنوان وزیر بهداشت انتخاب کرد.» این توضیح ضروری پزشکیان. یعنی حتی پیوندش با خاتمی هم نه از جنس سیاست که از جنس تفوق در مدیریت بوده و لاغیر.
🇮🇷@Shakhes3🔜#شاخص