🌺🌺☘️☘️🦋🦋 #پرسمان_مهدویت #سوال اعتقادبه رجعت از اصول دین است یا اصول مذهب؟ قبل از پاسخ به این سؤال می بایست نخست مفهوم و تصویر روشنی از آن دو واژه به دست آوریم تا بتوانیم به پاسخ سؤال فوق برسیم. #جواب ✍️همانطور که می دانیم دین در یک تقسیم بندی به اصول و فروع دین تقسیم می شود و منظور از اصول دین، در این تقسیم، هر گونه اعتقاد معتبر دینی است که مربوط به بینش و شناخت خدا و جهان و انسان می شود، و منظور از فروع دین احکام عملی است که وظایف فردی و اجتماعی پیروان آن دین را بیان می کند. به عبارت دیگر منظور از اصول دین، اساسی ترین و زیربنایی ترین امور اعتقادی است، در مقابل سایر امور اعتقادی که نسبت به آنها جنبه تبعی و فرعی دارند، آن اصول عبارت اند از: توحید، نبوت و معاد - که ادیان الهی در سه اصل فوق مشترکند - که این اصول در حقیقت پاسخی به روشن ترین سؤالات فکری انسانند. طبیعی است که انکار هر یک از این سه اصل، موجب خروج از دین و اثبات کفر است. اما اصول مذهب عبارت از این است که گاهی پیروان یک مکتب که در اصول بنیادی دین با یکدیگر مشترکند، برداشت ها و تلقیات مختلفی از دستورات و پیام های دینی دارند، که موجب پیدایش روش های مختلفی در دین می شود. این برداشت ها و طرز تفکر خاص از مکتب - با حفظ اصول و وجوه اشتراک - را اصول مذهب می گویند. عدم اعتقاد به این اصول موجب خروج از دین نمی شود، بلکه موجب خروج از آن طرز تفکر و برداشت خاص می شود؛ مثل اعتقاد به عدل و امامت، که عدل از امور اعتقادی تابع توحید و امامت تابع نبوت است. از این رو است که می بینیم مذاهب مختلفی پدید آمده همچون شیعه و سنی که هر کدام طرز تفکر خاصی نسبت به امامت دارند. ✨✨✨✨ اعتقاد به رجعت از اصول دین نیست و معتقد نبودن به آن هم موجب کفر و خروج از دین نم باشد، بلکه از اصول مذهب امامیه است. به طوری که اعتقاد به اصل رجعت گروهی از مؤمنان و کافران به دنیا پیش از قیامت، ضروری است. هر چند که باور داشتن جزئیات مسائلی که در رجعت اتفاق می افتد لازم و ضروری نیست. به هر حال اعتقاد به رجعت همسنگ اعتقاد به صراط و میزان است. مرحوم «شُبَّر» در این باره می گوید: «اصل رجعت، حق است و شبهه ای در آن نیست و عدم اعتقاد به آن موجب خروج از جرگه مؤمنان و شیعیان می شود. چرا که رجعت از امور ضروری مذهب شیعه بوده و روایاتی که در مورد صراط و میزان و غیر آن دو به دست ما رسیده است، از جهت تعداد و نیز صحت مدارک و وضوح دلالت، افزونتر از روایات رجعت نیست. ☀️☀️☀️☀️☀️ با آنکه اعتقاد به صراط و میزان و جز آنها ضروری است اما، باید توجه داشت که اختلاف و بینش های متفاوت در جزئیات مسأله رجعت، ضرری به اصل آن نمی زند، همانطور که برداشت های متفاوت در ویژگی های صراط و میزان در اصل آن خدشه وارد نمی سازد»[5] 🌺🌺☘️☘️🦋🦋 📚اصول عقائد، سید عبدالله شُبَّر، بحث رجعت. https://eitaa.com/shamem_hoozoor #امام_زمان

🌹🌹🌻🌻✨✨ #پرسمان_مهدویت #سوال #چه_راه_هايى_براى_شناختن_مهدى_نمايان_وجود_دارد؟ #جواب اعتقاد به مهدويّت، از زمان پيامبر(صلى الله عليه وآله) رواج داشته و تقريباً بعد از واقعه ى كربلا و شهادت امام حسين(عليه السلام) ادّعاى مهدويّت نيز آغاز شد و برخى از مردم بعد از وفات محمّد حنيفه، او را مهدى دانستند و بعدها نيز عدّه اى خود را مهدى ناميدند و ادّعاى مهدويت كرده اند… براى اين كه ما مهدى نمايان را تشخيص دهيم، لازم است شناخت كامل از امام زمان(عليه السلام) داشته باشيم. در روايات ما آمده است كه زراره بن اعين از امام صادق(عليه السلام)سؤال كرد: «در زمان، غيبت امام زمان(عليه السلام)امام را چه گونه از امامان بدلى تشخيص دهيم؟». امام(عليه السلام)فرمود: «اين دعا را ياد بگيرد و تكرار كن: (اللهم عَرِّفني لنفسك فإنَّك إنْ لم تعرفني نَفسَك لَم أعرف نبيك. اَللهم! عرّفْني رسولك فإنّك إنْ لمْ تعرفْني رسولك لم أعْرِفْ حجتَك. اللهم! عرّفْني حجتك فإنّك إنْ لمْ تُعَرِّفْني حجتك ضَلَلْتُ عَن ديني.)[1] بنابراين، بر ما لازم است كه امام زمان(عليه السلام) را از چند جهت شناسايى كنيم، هم شناسنامه اى و هم اعتقادى و قلبى. روايات ما، به همه ى اين ها اشاره كرده اند و فرموده اند: «امام زمان(عليه السلام) از بنى هاشم و از اولاد فاطمه(عليه السلام)و از سلاله ى سيدالشهداء امام حسين(عليه السلام) و نام پدرش حسن و خودش همنام پيامبر(صلى الله عليه وآله) و…. است، و بعد هم خصوصيات شخصى و جسمى امام دوازدهم(عليه السلام)را بيان فرموده اند و گفته اند: او، شبيه ترين مردم به پيامبر(صلى الله عليه وآله)است; پيشانى حضرت فراخ و سفيد و تابان و اثر سجده در آن آشكار است; ابروهاى حضرت، به هم پيوسته است; چشم حضرت، سياه و سرمه گون است; در طرف راست صورت، خالى وجود دارد;[2] هنگام ظهور، با شمشير قيام مى كند; از ايشان، كرامت هاى بى شمارى ظهور مى كند. براى ظهور نيز علائمى حتمى و غيرحتمى بيان كرده اند، نداى آسمانى، خروج سفيانى، خروج خراسانى، قتل نَفْسِ زكيّه، فرو رفتن لشكر سفيانى در بيابانى ما بين مكه و مدينه [3] و… از جمله ى آن علائم است. از طرفى، انسان بايد آن قدر قدرت تشخيص داشته باشد تا بتواند امام مهدى(عليه السلام) را با اوصافى كه بعضى از آن ها ذكر شد، از مهدى نمايان تمييز دهد، چون، بديهى است كه در هر زمان، برخى عناصر فرصت طلب، از موضوع مهدويّت سوء استفاده مى كنند، چنان كه مدّعيان الوهيّت يا نبوت يا ساير مقامات معنوى، در دنيا كم نبوده اند، ولى اين ها، هرگز، دليل بر اين نمى شود كه منكر اصل وجود خدا و نبوّت انبيا و مهدويّت شويم. از اين رو، دانايان و اهل تشخيص، از پيامبران درخواست معجزه مى كردند. به همين دليل مشاهده مى كنيم كه براى شناخت امام بعدى، امام هر عصرى، براى اصحاب خود، علائمى از امام پسين را نشان مى دادند تا در مسئله، شكى باقى نماند و آنان بتوانند امام بعد را به صورت واضح، شناسايى كنند. ——————————————————————————– [1]. كمال الدين و إتمام النعمة، ج 2، ص 342. خدايا! خودت را به من بشناسان كه اگر تو، خودت را به من نشناسانى، پيامبرت را نمى شناسم. خدايا پيامبرت را به من بشناسان كه اگر پيامبرت را نشناسانى، حجّت تو را نخواهم شناخت. خدايا! حجّت و امام زمان را به من بشناسان كه اگر امامت را نشناسانى، در دينم گمراه خواهم شد. [2]. منتهى الآمال، ص 289. [3]. منتهى الآمال، شيخ عباس قمى; مهدى موعود، در اين كتاب بيش از چهارصد مورد، علامت ذكر شده است. ( اندیشه قم ) 🌹🌹🌻🌻✨✨ https://eitaa.com/shamem_hoozoor #امام_زمان

✨✨🌺🌺 #پرسمان_مهدویت #پرسش : روش مقابله و مبارزه امام زمان با مخالفین دین و معاندین، چگونه خواهد بود؟ #پاسخ : امام زمان علیه السلام، مهدی موعود و امید مستضعفان و مظلومین و ستمدیدگان است. ستم دیدگانی که در طول تاریخ، از زمان حضرت آدم علیه السلام تا کنون و تا عصر ظهور، همواره با دسیسه ها و توطئه های ناجوانمردانه، حقوقشان پایمال و خونشان به ناحق بر زمین ریخته شده و می شود و تلاش آنان برای گرفتن حقوقشان به نتیجه ننشسته است و همه منتظر مصلح حقیقی و انتقام گیرنده واقعی هستند. ظهور امام زمان علیه السلام برای بر افکندن ظلم و بیداد و پر کردن جهان از عدل و داد است و ایشان هم، مانند پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و همه انبیاء الهی، در آغاز قیام از راه دعوت مردم به برقراری قسط و عدل و تربیت انسان های نا آگاه شروع می کنند، ولی یکی از اقدامات مؤثر ایشان، جنگی تمام عیار، با تمام انسان های طغیان گر است؛ زیرا مطالعه تاریخ بشری به خوبی این واقعیت را روشن می کند که برخی از موانع راه رشد و تکامل انسان، جز با اعمال قدرت از سر راه برداشته نمی شود و تعالیم اخلاقی و اصول تربیتی هر چند تأثیرهای ژرف و گسترده داشته است، لیکن این تأثیرها در عموم از افراد حق پذیر انسانی بوده است و در طبقه سلطه طلب و دنیا دار و استعمارگر که منابع قدرت اقتصادی، سیاسی و نظامی بشری را در اختیار داشته و دارند، یا هیچ تأثیری نداشته یا تأثیری تحول آفرین و دگرگون ساز نداشته است و برای تربیت و یا برداشتن آنان باید از راه دیگری وارد شد. از این رو مسأله جنگ و کاربرد نیروی نظامی به عنوان یک ضرورت برای دستیابی به هدف های انسانی مطرح می گردد. در قرآن کریم به این ضرورت اشاره شده می فرماید: «وَ قاتِلُوهُمْ حَتّی لا تَکُونَ فِتْنَةٌ وَ یَکُونَ الدِّینُ لِلّهِ؛ و با آنها پیکار کنید! تا فتنه (و بت پرستی، و سلب آزادی از مردم،) باقی نماند؛ و دین، مخصوص خدا گردد.»[1] تاریخ پیامبران نیز سرشار از این شیوه مبارزه و جهاد است و هر جا پیامبری به ادای رسالت برخاست و دعوتی آغاز کرد، درگیری و نزاع نیز به میان آمد و تضادها پدیدار شد. از این رو پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله که «رحمة للعالمین» است و اشاعه مکارم اخلاق شعار اوست، درگیر تدارک هشتاد و سه جنگ شده است و حتی برای مبارزه با مخالفان داخلی، نیرو بکار برد.[2] حضرت مهدی علیه السلام نیز به عنوان یک ضرورت، از قدرت نظامی بر علیه مستکبران و ظالمان استفاده خواهد کرد و زمین را از لوث وجود آنان پاک خواهد کرد. امام محمد باقر علیه السلام می فرمایند: «در وجود حضرت مهدی علیه السلام شباهت هایی به پنج تن از پیامبران به چشم می خورد، شباهت او به جد بزرگوارش حضرت محمد صلّی الله علیه و آله ، قیام او با شمشیر (قدرت نظامی) و کشتن دشمنان خدا و دشمنان رسول خدا صلّی الله علیه و آله و ستمگران و طاغوت ها است و آن حضرت با شمشیر و ایجاد رعب و وحشت در دل دشمنان پیروز می شود.»[3] آری در عصر ظهور حضرت مهدی علیه السلام، مهلت مدارا با ظالمین و طواغیت و سد کنندگان راه خدا به سر آمده است و آن حضرت همه موانع را از سر راه خود بر می دارد. انشاء الله امام عصر علیه السلام مانند رسول خدا صلّی الله علیه و آله عمل خواهند کرد و بعید نیست که اقلیت هایی از ادیان آسمانی با رعایت مقررات اسلامی و با رعایت اصول «اهل ذمه» به دین خود باقی بمانند.[4]چون پیشرفت اسلام نه با زور، بلکه با کشش و جاذبه معنوی و اتمام حجت اخلاقی و عقلی و روانشناختی و شکوفا شدن فطرت ها و تبیین دقیق و بی پیرایه ارزش ها و معارف دینی خواهد بود و شمشیر تنها برای کسانی است که نه تنها هیچ منطق و حجتی آنان را قانع نمی کند، بلکه در راه گسترش حق، سنگ اندازی کرده و مانع رسیدن پیام حق به انسان های دیگر می شوند. پی نوشتها: [1]- سوره بقره، آیه 193. [2] - عصر زندگی، محمد حکیمی، ص60. [3] - شیخ صدوق- کمال الدین، ج1، ص327، به نقل از عصر زندگی، محمد حکیمی، ص60. [4] - حکومت جهانی حضرت مهدی علیه السلام، آیت الله العظمی مکارم شیرازی، ص325. منبع: www.hawzah.net ✨✨🌺🌺 #امام_زمان(عج)

✨✨♣♣ #پرسمان_مهدویت #پرسش : آیا بعد از شهادت امام زمان علیه السلام، قیامت برپا می‌شود؟ #پاسخ : از روایات «رجعت» استفاده می شود که نخسین کسی که برای فرمانروایی جهان پس از شهادت حضرت مهدی علیه السلام رجعت می کند، امام حسین علیه السلام است. امام صادق علیه السلام در این باره فرموده اند: «نخستین کسی که زمین برای او شکافته می شود و به روی زمین رجعت می کند، حسین بن علی علیه السلام است».[1] بر طبق روایات، امام حسین علیه السلام در اواخر حکومت امام زمان علیه السلام با اصحاب باوفایش رجعت می کنند و پس از شهادت حضرت مهدی علیه السلام، امام حسین علیه السلام بدن آن حضرت را غسل و کفن می کنند و به خاک می سپارند. امام رضا علیه السلام در این زمینه فرموده اند: «امام را جز امام غسل نمی دهد».[2] سپس امر حکومت را به دست می گیرد و به قدری حکومت می کند که از کثرت سن ابروهایش روی دیدگان مبارکش را می پوشاند... البته در برخی روایات دیگر آمده: چون قائم آل محمد صلّی الله علیه و آله از دنیا برود و یا شهید شود، چهل روز پس از آن قیامت بر پا می گردد و مردگان از گورها به درآیند و برای حساب و جزای محشر آماده گردند.[3] اما «شیخ حر عاملی» در این باره می نویسد: شاید چهل روز، ایام رجعت باشد و این عدد اشاره به کمی دوران حضرتش باشد، چون مقدار زیاد را با عدد هفتاد و مقدار کم را با اعداد کمتر معرفی می کنند. یا این که هر روزی برابر هزار سال باشد؛ چنان که خداوند می فرماید: «یک روز نزد پروردگار مثل هزار سال است که شما می شمارید»، و شاید هم مراد از قیامت در این روایات، قیامت صغری یعنی رجعت باشد و البته اطلاق قیامت بر رجعت، مانعی ندارد و قیامت ممکن است بر هر دو اطلاق شود.[4] 📚 1. بحارالانوار، ج53، ص46؛ تفسیر عیاشی، ص281. 2. اصول کافی، ج1، ص384؛ بحارالانوار، ج3، ص13. 3. ارشاد، شیخ مفید، ترجمه ساعدی، ص708، نقل از کتاب یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان(عج)، علیرضا رجالی تهرانی، ص230. 4. الایقاظ من الهجعة، شیخ حر عاملی، (ترجمه احمد جنتی، ص400) نقل از همان. منبع: www.hawzah.net ✨✨♣♣ https://eitaa.com/shamem_hoozoor

💠#پرسمان_مهدویت 🌷🌷 #پرسش : قضاوت و داورى امام مهدى علیه السلام در دوران ظهور چگونه خواهد بود؟ #پاسخ : در روایات شیعه(1) آمده است که قضاوت و داورى امام مهدى علیه السلام همانند قضاوت و داورى پیامبر خدا داوود علیه السلام است، حال به شرح این موضوع مى‌پردازیم: در حدیثى آمده رسول خدا صلى الله علیه و آله مى فرمایند: «إنّما أقضى بینکم بالبیّنات والأیمان، وبعضکم ألحن بحجّته من بعض، وأیّما رجل قطعت له قطعةً فإنّما أقطع له قطعة من نار(2)؛ من در میان شما تنها از روى بیّنه و سوگند، قضاوت مى‌کنم. برخى از شما در آوردن بینه و حجّت ظاهرى از دیگران تواناتر و چیره دست‌تر هستند و هر کدام از شما که بدین وسیله چیزى از مال دیگرى را براى او جدا سازم در واقع پاره‌اى از آتش را برایش جدا نموده‌ام.» در شرح این روایت باید گفت: هر گاه دو نفر بر سر مالکیت یک چیزى با هم اختلاف مى‌کردند به نزد رسول خدا صلى الله علیه و آله مى‌رفتند و ایشان از شاکى درخواست دلیل و بینه مى کرد؛ حال اگر شاکى، بینه اى اقامه مى کرد، رسول خدا صلى الله علیه وآله آن چیز را از طرف مقابل مى گرفت و به شاکى مى داد. به عبارت دیگر، مبناى قضاوت ایشان بر اساس بینه و دلیل ظاهرى، استوار بود. رسول خدا صلى الله علیه و آله مى‌فرماید: «من تنها از روى دلیل و بینه میان شما قضاوت مى کنم، امّا اگر بینه شاکى، کذب باشد و از این طریق، چیزى را تصاحب نماید، باید بداند که پاره‌اى از آتش جهنم را از آنِ خود کرده است». معناى سخن رسول خدا صلى الله علیه و آله این است: وظیفه‌ی من قضاوت بر اساس بینه و دلیل ظاهرى است، اما اگر شاکى بداند که چیز مورد اختلاف از آنِ او نیست، نباید آن را بگیرد. بنابراین، داورى و قضاوت اسلامى در مورد اختلافات مردم چه در زمان پیامبر و چه بعد از ایشان، بر پایه‌ی قواعد و اصول مورد اتّفاق، صورت مى‌گیرد و این قواعد از حدّ ادلّه‌ی عادى و مرسوم ظاهرى، فراتر نمى‌رود. در حالى که امام مهدى علیه السلام پس از ظهور، بر طبق این قواعد و احکام ظاهرى حکم نمى‌کند و تنها بر اساس واقعیت بیرونى در میان مردم، قضاوت مى‌کند. براى مثال، اگر ایشان ملاحظه نماید که فلان کتاب از آنِ «زید» است و شخص دیگرى به نام «عَمْرو» آن را تصاحب کرده، کتاب مذکور را مى‌گیرد و به وى بازمى‌گرداند و هر گاه مشاهده نماید که شخصى در خانه‌ی فردى دیگر، منزل گزیده است، آن را از او مى‌گیرد و به صاحب اصلى خانه، بازمى‌گرداند، گرچه این غاصب، ادله‌ی محکمه پسند ظاهرى نیز در اختیار داشته باشد. بنابراین، در پرتو حکومت امام زمان علیه السلام بر اساس واقعیت امر، عمل مى‌شود و کلیه‌ی حقوق به صاحبان آن بازمى‌گردد. 📚 پی‌نوشت‌ها: 1- بصائر الدرجات: 259، کتاب الغیبة، نعمانى: 314، بحار الأنوار: 52 / 319. 2- الکافى: 7 / 414، حدیث 1، با اندکى اختلاف در الفاظ. 📚 منبع: موعود آسمانی (پژوهشی در امامت حضرت امام مهدی علیه السلام از دیدگاه مسلمانان)، آیت الله سیّدعلی حسینی میلانی، قم: الحقایق، چاپ اول (1390) 🌷🌷 https://eitaa.com/shamem_hoozoor

✨✨🌱🌱 #پرسمان_مهدویت #پرسش : امام مهدی (عج) چگونه به یاد امام حسین (ع) هستند؟ #پاسخ : از آنجا که امام حسین (ع) با تمام وجود همه توانمندی ها و سرمایه‏ های خود را ایثار کرد تا اسلام را از خطر اساسی برهاند؛ آخرین حجت الهی نیز تصریح دارند که همواره به یاد ایثارگری و فداکاری های آن حضرت هستند و شب و روز با یادآوری مصیبت هایی که بر ایشان روا داشته شد خون گریه می‏ کنند. در بخشی از زیارت «ناحیه مقدسه» در این باره می‏ خوانیم: ...اگر روزگار وقت زندگی مرا از تو [ ای حسین (ع) ] به تأخیر انداخت و یاری و نصرت تو در کربلا در روز عاشورا نصیب من نشد، اینک من هر آینه صبح و شام به یاد مصیبت های تو ندبه می‏ کنم و به جای اشک بر تو خون گریه می‏ کنم... بدون تردید این قبیل از تعابیر نهایت محبّت و دلبستگی حضرت مهدی (ع) را به سیّد الشهداء (ع) نشان می‏ دهد و ضرورت زنده نگه داشتن خاطره اباعبداللّه (ع) از جمله از طریق عزاداری برای آن حضرت را مورد تأکید قرار داده و عمق فاجعه کربلا و جنایت بنی امیه به اسلام و انسانیت را افشا می‏ کند. حتی این به یاد امام حسین (ع) بودن در عملکرد سایر ائمه اطهار (ع) نیز به چشم می‏ خورد؛ یعنی آنها نیز در مواقع اشاره به فداکاری ها و مظلومیت های امام حسین (ع) به گونه‏ ای موضوع امام مهدی (ع) را مورد تأکید قرار داده‏ اند به عنوان مثال در دعای ندبه امام صادق (ع) یاد سیّد الشهداء (ع) به همراه امام مهدی (ع) گرامی داشته شده است. در حقیقت شکایت شهادت جانگداز حضرت امام حسین (ع) به ساحت مقدّس حضرت بقیة‏اللّه (ع) شده است و درخواست می‏ شود که به عنایت خداوند متعال هر چه زودتر زمینه ظهور فراهم شود بلکه هر چه زودتر مهدی موعود (ع) ظهور نموده انتقام خون آن حضرت را از دشمنان بگیرند...و حتی به پیروان اهل بیت (ع) توصیه می‏ شود که در شب میلاد امام عصر (عج) از زیارت امام حسین(ع) غافل نشوند. البتّه این موضوع به همین صورت در مورد امام حسین (ع) نیز مطرح است؛ یعنی حضرت اباعبداللّه الحسین (ع) نیز همواره به یاد مهدی موعود بوده‏ اند. در دعای روز ولادت امام حسین (ع) از امام مهدی (ع) یاد می‏ شود و در روز عاشورا و در زیارت عاشورا نام و یاد مهدی (ع) تسلی بخش قلب سوزان شیفتگان اهل بیت (ع) است. مجموعه این برنامه‏ های حساب شده، پیوند عاشورا و امام حسین (ع) را با قیام جهانی امام مهدی (ع) هر چه بیشتر روشن می‏ سازند. گذشته از همه آنچه بیان شد، طبق روایات بسیاری که از حضرات معصومین (ع) نقل شده است در بسیاری از مسائل جزئی نیز امام مهدی (ع) با امام حسین (ع) پیوستگی ها و ارتباطات قابل توجهی دارند که از آن جمله است: 1. روز ظهور امام مهدی (ع) مقارن با روز عاشورا است. از امام باقر (ع) روایت شده است: قائم آل محمّد (ص) در روز شنبه که مصادف با روز عاشورا؛ یعنی همان روزی که حضرت اباعبداللّه(ع) به شهادت رسیدند قیام خواهد کرد.1 2. از مجموعه روایات به خوبی روشن می‏ شود همان گونه که امام حسین (ع) نهضت خود را از مکه آغاز کردند؛ یعنی پس از خارج شدن از مدینه به مکه آمدند و از کنار بیت‏ اللّه‏ قیام خود را به مردم خبر دادند و به سمت کوفه حرکت کردند، حضرت مهدی (ع) نیز از کنار بیت اللّه جهانیان را به بیعت با خود فرا خواهد خواند و آن گاه حرکت های اصلاحی را تداوم خواهد بخشید و در نهایت مقرّ حکومتی خویش را در کوفه قرار خواهد داد. 3. حتی طنین صدای امام مهدی (ع) همان طنین صدای امام‏ حسین (ع) است. پیام مهدی (ع) همان پیام حسین (ع) است که فریاد می‏ زند: ای مردم مگر نمی‏ بینید به حقّ عمل نمی‏ شود و از باطل خودداری نمی‏ گردد... امربه معروف و نهی از منکر کنار گذاشته شده است و احکام الهی و سنن پیامبر (ص) آشکار هتک می‏ شود و... این پیام و هشدار در لحظه ظهور با همان صدا به مردم جهان اعلام خواهد شد که امام حسین (ع) در روز عاشورا با همان لحن و آهنگ مردم را به تبعیت از حقّ و اعراض از بدی ها فرا خواندند: إنّ صوت القائم یشبه بصوت الحسین (ع) یعنی: صدای [گیرا و دلنواز] قائم شبیه [طنین خوش] صدای اباعبداللّه (ع) است. 4. برخی از یاران امام حسین (ع) پس از رجعت در رکاب امام مهدی (ع) به یاری آن حضرت خواهند پرداخت و حتی برخی از فرشتگانی که جزء اصحاب امام‏ حسین (ع) بوده‏ اند در خدمت قائم آل محمّد (ص) خواهند بود و... . « أللّهمّ نرغب إلیک دولة کریمة تعزّبها الإسلام و أهله و تُذِّلُ بها النفاق و أهله…» 📚 پی‌نوشت‌: 1.بحارالانوار، ج52، ص 285. https://rasekhoon.net/faq/show/1040125/%D8%B3%DB%8 C%D8%B1%D9%87-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%86 راسخون ✨✨🌱🌱 https://eitaa.com/shamem_hoozoor

🌷🌷🌱🌱 #پرسمان_مهدویت #پرسش : چه انتظار فرجى صحیح و چه انتظار فرجى غلط است؟ #پاسخ : انتظار فرج، دو گونه است: 1. انتظارى که سازنده، نگهدارنده، تعهدآور، نیرو آفرین و تحرک بخش است، به گونه اى که مى تواند نوعى عبادت و حق پرستى شمرده شود. 2. انتظارى که گناه، ویرانگر، اسارت بخش، فلج کننده است. انتظار این چنینى، همان دست بر روى دست گذاشتن، کار نکردن، قبول ظلم و تعدى است. این دو نوع انتظار، معلول دو نوع برداشت از ظهور مهدى موعود(علیه السلام) است. این دو نوع برداشت، به نوبه ى خود، از دو نوع بینش درباره ى تحوّلات و انقلاب هاى تاریخى ناشى مى شود. انتظار ویران گر برداشت عدّه اى از مردم از مهدویت و انقلاب مهدى موعود (علیه السلام) این است که این انقلاب، صرفاً، ماهیّت انفجارى دارد و فقط از گسترش و اشاعه و رواج ظلم و تبعیض و اختناق و تباهى، ناشى مى شود. به بیان دیگر، نوعى سامان یافتن است که معلول پریشان شدن است. آن گاه که صلاح (خیر و نیکى) از بین برود و حق و حقیقت، هیچ طرفدارى نداشته باشد، باطل، یکه تاز میدان گردد و جز باطل، نیرویى حکومت نکند و فرد صالحى در جهان یافت نشود، این انفجار رخ مى دهد و دست غیب براى نجات حقیقت، از آستین بیرون مى آید. طبق این تعریف، هر اصلاحى قبل از قیام حضرت مهدى (علیه السلام) محکوم است؛ زیرا، هر اصلاحى، یک نقطه ى روشن است و تا وقتى که در صحنه ى اجتماع نقطه ى روشنى هست، دست غیب ظاهر نمى شود، بلکه برعکس، هر گونه گناه، فساد، ظلم، تبعیض، حق کشى و پلیدى، به حکم این که مقدمه ى صلاح کلى است و انفجار را قریب الوقوع مى کند، روا است؛ زیرا، هدف، وسیله را توجیه مى کند، هر چند وسیله اى نامشروع باشد. پس بهترین کمک به تسریع ظهور و بهترین شکل انتظار، ترویج و اشاعه ى فحشا و فساد است! این جا است که گناه هم لذّت و کام جویى است و هم کمک به انقلاب مقدّس! این جا است که این شعر معنا پیدا مى کند که: در دل دوست، به هر حیله رهى باید کرد *** طاعت از دست نیاید، گنهى باید کرد انتظار سازنده آیات قرآن، در جهت عکس برداشت بالاست؛ زیرا از آیات استفاده مى شود که ظهور مهدى (علیه السلام) حلقه اى است از حلقه هاى مبارزه ى اهل حق با اهل باطل که به پیروزى نهایى اهل حق منتهى مى شود؛ چنان که خداوند مى فرماید: (... فَإِنَّ حِزْبَ اللّهِ هُمُ الْغالِبُونَ)؛[1] حزب و جمعیّت خداوند، پیروز است. و درباره ى شکست و نابودى حزب شیطان مى فرماید: (... أَلا إِنَّ حِزْبَ الشَّیْطانِ هُمُ الْخاسِرُونَ)؛[2] بدانید حزب شیطان زیانکاران اند. سهیم بودن یک فرد در پیروزى حزب خداوند، موقوف به این است که آن فرد، عملا، در گروه حق و حزب خداوند باشد. خداوند مى فرماید: (... فَاسْتَبِقُوا الْخَیْراتِ أَیْنَ ما تَکُونُوا یَأْتِ بِکُمُ اللّهُ جَمِیعاً...)؛[3] در نیکى ها و اعمال خیر، بر یکدیگر سبقت جویید. هر جا باشید، خداوند، همه ى شما را حاضر مى کند...». وقتى از امام کاظم(علیه السلام) درباره ى این آیه سؤال مى شود، آن حضرت مى فرماید: «ذلک والله أنْ لوقد قام قائمنا یجمع الله إلیه شیعتنا من جمیع البلدان؛[4] قسم به خدا! وقتى قائم ما(علیه السلام) قیام کند، خداوند، شیعیان ما را از همه ى شهرها، دور او جمع مى کند.». پس، عمل به نیکى و خوبى و سبقت گرفتن، شرط شیعه بودن است و چنین شیعه اى مى تواند جزء یاران امام مهدى (علیه السلام) باشد، نه آن که گناهکار است و براى هیچ کار نیکى تلاش نمى کند. بنابراین، مهدى موعود، مظهر نویدى است که به اهل ایمان و صاحبان عمل صالح داده شده است و مظهر پیروزى نهایى اهل ایمان بر حزب شیطان مى باشد. رسول خدا(صلى الله علیه وآله) خطاب به اصحاب خود فرمودند: ... شما، اصحاب من هستید، لکن برادران من، مردمى هستند که در آخرالزمان مى آیند، آنان، به نبوّت و دین من ایمان مى آورند، با آن که مرا ندیده اند. هر یک از آنان، اعتقاد و دین خویش را با هر سختى نگاه مى دارد، چنان که گویى درخت خار مغیلان را در شب با دست، پوست مى کند یا آتش پردوام چوب تاغ را در دست نگاه مى دارد. آن مؤمنان، مشعل هاى فروزان اند در تاریکى ها. خداوند، آنان را از آشوب هاى تیره و تار (آخرالزمان) نجات خواهد داد.[5] طبق این حدیث، هر چند داشتن ایمان و عمل به احکام اسلام در دوره ى آخرالزمان، مشکل و سخت است، ولى تنها همین افراد هستند که به دلیل حفظ دین و ایمان خود و عمل به صالحات، برادران پیامبر(صلى الله علیه وآله) هستند و به هنگام ظهور امام(علیه السلام) به یارى او خواهند شتافت، نه آنان که با ترویج گناه و اشاعه ى فساد، ناخواسته، به گروه شیطان پیوسته اند. 📚 [1]. مائده: 56. [2]. مجادله: 19. [3]. بقره: 148. [4]. بحارالأنوار، ج 52، ص 291. [5]. محمدرضا حکیمى، خورشید مغرب، ص 278. منبع: امام مهدى علیه السلام، رسول رضوى، انتشارات مرکز مدیریت حوزه علمیه (1384). 🌷🌷🌱🌱 https://eitaa.com/shamem_hoozoor

🌹🌹🌹 #پرسمان_مهدویت 💠 پرسش : چه چیزی باعث اختلاف پیروان ادیان درباره هویت منجی آخرالزمان شده است؟ 💠 پاسخ : در تشخیص هویت «منجى عالم» در پایان تاریخ نزد صاحبان ادیان، اختلاف است و هر کسى بزرگى از دین خود را رهبر این نهضت مى پندارد و او را احیاگر دین خود مى داند. اهمّ اسباب اختلاف عبارتند از: 1. نصوص و بشارت هاى آسمانى از آن جهت که خبر غیبى است لذا هر کسى به جهت تعصب دینى که دارد آن را به رهبر و بزرگ دینى خود حمل مى کند. 2. علماى ادیان و دانشمندان مکاتب مختلف از آن جهت که به هویت و شخصیت مهدى موعود آخرالزمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) جاهلند، لذا منجى را بر رهبران خود حمل نمودند. در اینجا لازم به ذکر است که براى حل مشکل و تحدید هویت منجى بشریت مراحلى را باید طى نمود؛ از جمله: الف) تمییز بشارات و نصوص خاصه اى که در رابطه با منجى در کتاب هاى مقدس آسمانى اهل کتاب وارد شده است. ب) بررسى صفات و خصوصیات منجى در کتاب هاى مقدس بدون تأثیرپذیرى از پیش فرض ها. ج) بررسى حقایق تاریخی و مقایسه آن با صفات و خصوصیاتى که در کتاب هاى مقدس درباره منجى آمده است، تا مصداق واقعى و هویت شخصى منجى، معین شود. د) معرفى حضرت مهدى(عجل الله تعالی فرجه الشریف) به دیگران تا قدرت تطبیق براى آنان نیز فراهم گردد. لذا مشاهده مى کنیم که گروهى از مسیحیان با بررسى صفات و خصوصیات مصلح و منجى جهانى در کتاب هاى مقدس خود و تطبیق آنها بر منجى ترسیم شده در اسلام، به اسلام و تشیع گرویدند و مهدویت اسلامى را پذیرفتند، اینک به برخى از آنها اشاره مى کنیم: قاضى ساباطى مسیحى؛ او بعد از بررسى بشارت اشعیاى نبى در شأن مصلح جهانى و مناقشه در تفسیر یهود و نصارا براى آن مى گوید: «در نتیجه مقصود از این کلام همان مهدى موعود اسلامى است؛ زیرا در آنجا درباره منجى مى گوید: او به مجرد شنیدن جزا نمى دهد و این با اجماع مسلمین سازگارى دارد که مى گویند: این صفت از خصوصیات مهدى موعود است». و نیز مى گوید: «عقیده امامیه در اینکه منجى، فرزند حسن عسکرى است که در سال 255 از مادرى به نام نرجس متولد شد و سپس غایب گشت و به اذن خداوند ظهور خواهد نمود، به واقع نزدیک تر است».(1) علامه محمد صادق فخرالاسلام؛ او که شخصى مسیحى بوده و پس از تحقیقات فراوان، مسلمانِ شیعى شده است، در کتابى به نام «انیس الاسلام» که در ردّ یهود و نصارا نوشته، در آنجا تمام بشارت ها به ظهور منجى را بر حضرت مهدى موعود اسلامى(عجل الله تعالی فرجه الشریف) منطبق کرده است. علامه محمد رضا رضایى؛ او نیز که شخصى یهودى بوده و اسلام را انتخاب گرده است در کتاب خود به نام «منقول رضایى» بشارات بر منجى را بر مهدى موعود(عجل الله تعالی فرجه الشریف) منطبق کرده است. 📚 پی نوشت: (1). البراهین الساباطیة، ص 207 و 208. نتبع: موعود شناسی و پاسخ به شبهات، رضوانی، علی اصغر، مسجد مقدس جمکران، قم، چاپ هفتم، 1390، ص 118. 🌹🌹🌹 https://eitaa.com/shamem_hoozoor

🌺🌺🍃🍃 #پرسمان_مهدویت 💠 پرسش : امام حسن عسکرى علیه السلام براى تثبیت امامت فرزندشان چه تدابیرى اندیشیدند؟ 💠 پاسخ : حضرت امام حسن عسکری علیه السلام براى تثبیت امامت حضرت مهدى علیه السلام از راه هاى مختلف استفاده نمودند: 1- تعلیمات و بیانات موسى بن جعفر بن وهب بغدادى مى گوید: از امام عسکرى علیه السلام شنیدم که فرمودند: کانى بکم و قد اختلفتم بعدى فى الخلف منى ، اما ان المقر بالائمة بعد رسول الله المنکر لولدى کمن اقر بجمیع انبیاء الله و رسله ثم انکر نبوة محمد رسول الله صلى الله علیه و آله ... ؛ گویا شما را مى بینم که در حق جانشین من اختلاف خواهید کرد. آگاه باشید! هر کس به امامان بعد از رسول خدا صلى الله علیه و آله اقرار کند ولى منکر فرزند من شود ، همانند آن است که به جمیع انبیاى خدا و رسولان او اقرار کرده ولى نبوت محمد رسول خدا صلى الله علیه و آله را انکار کرده است ... (1) احمد بن اسحاق مى گوید: از امام عسکرى علیه السلام شنیدم که فرمودند: الحمد لله الذى لم یخرجنى من الدنیا حتى ارانى الخلف من بعدى ... ؛ ستایش خداوند را سزاست که قبل از آنکه از دنیا رحلت کنم جانشین بعد از خودم را نشانم داد. (2) در روز سوم ولادت حضرت مهدى علیه السلام پدرش امام عسکرى علیه السلام او را بر اصحاب خود عرضه کرد و فرمودند: هذا صاحبکم من بعدى و خلیفتى علیکم و هو القائم الذى تمتد الیه الاعناق بالانتظار ... ؛ این فرزند ، صاحب و امام شما بعد از من و خلیفه من بر شما است او قائمى است که مردم در انتظار او به سر خواهند برد ... (3) 2- نشان دادن به خواص احمد بن اسحاق بن سعد اشعرى مى گوید: خدمت امام عسکرى علیه السلام رسیدم تا از جانشین آن حضرت سؤ ال کنم حضرت در ابتدا فرمودند: اى احمد بن اسحاق ! خداوند تبارک و تعالى هرگز زمین را از زمان خلقت حضرت آدم علیه السلام تا روز قیامت از حجت بر خلق خالى نگذاشته و نخواهد گذاشت . به توسط حجت است که بلا را از اهل زمین دفع مى کند ، و به واسطه اوست که باران نازل کرده و برکات زمین را بیرون مى آورد. آن گاه عرض کردم : اى فرزند رسول خدا! امام و خلیفه بعد از شما کیست ؟ حضرت فورا از جا بلند شد و داخل اتاق گشته ، در حالى که کودکى به مانند ماه پاره با حدود سه سال بر شانه خود داشت بر من وارد شد و فرمودند: یا احمد بن اسحاق ! لولا کرامتک على الله عزوجل و على حججه ، ما عرضت علیک ابنى هذا ... ؛ اى احمد بن اسحاق ! اگر کرامت تو نزد خداوند عزوجل و نزد حجت هاى خداوند نبود این فرزند را بر تو عرضه نمى کردم ... (4) شیخ صدوق از ابى غانم خادم نقل مى کند: ولد لابى محمد علیه السلام ولد فسماه محمدا فعرضه على اصحابه به یوم الثالث و قال : هذا صاحبکم من بعدى و خلیفتى علیکم ؛ خداوند به امام عسکرى علیه السلام فرزندى عنایت فرمود که نام او را((محمد)) نهاد. در روز سوم از ولادتش او را به اصحابش عرضه داشت و فرمودند: این صاحب و امام شما و خلیفه بعد از من است.(5) معاویة بن حکیم و محمد بن ایوب بن نوح و محمد بن عثمان عمرى مى گویند:عرض علینا ابو محمد الحسن بن على علیه السلام و نحن فى منزله و کنا اربعین رجلا فقال : هذا امامکم من بعدى و خلیفتى علیکم . اطیعوه و لا تتفرقوا من بعدى فى ادیانکم فتهلکوا. اما انکم لا ترونه بعد یومکم هذا ... ؛ ما با چهل نفر در منزل امام عسکرى علیه السلام بودیم که آن حضرت فرزند خود را بر ما عرضه کرده و فرمودند: این امام و خلیفه شما بعد از من است ، او را اطاعت کنید وبعد از من در ادیان خود متفرق نشوید که هلاک خواهید شد. بدانید که بعد از این روز هرگز او را مشاهده نخواهید کرد ... (6) یعقوب بن منقوش مى گوید: خدمت امام عسکرى علیه السلام رسیدم در حالى که کنار اتاقى که بر درب آن پرده اى آویزان بود نشسته بودند. عرض کردم : اى آقاى من ! صاحب امر امامت - بعد از شما - کیست ؟ فرمودند: پرده را کنار بزن . کنار زدم ، ناگهان کودکى با شمایلى خاص بر ما وارد شد و بر دامان امام عسکرى علیه السلام نشست حضرت فرمودند: هو صاحبکم و امامکم بعدى ... ؛ این فرزند صاحب و امام شما بعد از من است ... (7) 📚 پی نوشتها: 1- بحارالانوار ، ج 51 ، ص 160 ، ح 6. 2- کمال الدین ، ص 408؛ بحارالانوار ، ج 51 ، ص 161 ، ح 9 3- کمال الدین ، ص 431. 4- کمال الدین ، ص 384 و 385 ، ح 1. 5- کمال الدین ، ص 431 ، ح 8. 6- کمال الدین ، ص 435 ، ح 2. 7- کمال الدین ، ص 436 و 437 ، ح 5. 📚 موعود شناسی وپاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی ، انتشارات مسجد مقدس جمکران 🌺🌺🍃🍃 https://eitaa.com/shamem_hoozoor

💠💠 #پرسمان_مهدویت فایده امام غایب چیست؟ #پرسش : امام اگر پیشوای مردم است باید ظاهر باشد. بر وجود امام ناپیدا چه فایده‌ای مترتب است؟ امامی که صدها سال غایب بماند، نه دین را ترویج کند، نه امر جامعه را حل کند، نه پاسخ مخالفین را بدهد، نه امر به معروف و نهی از منکر کند، نه از مظلومین حمایت کند نه حدود و احکام الهی را جاری سازد، نه مسایل حلال و حرام مردم را روشن سازد، وجود چنین امامی چه سودی دارد؟! #پاسخ : مردم در زمان غیبت امام زمان (عجّل الله تعالی فرجه الشریف)، آن هم به واسطه‌ی اعمال خودشان از فوایدی که شمردید محرومند لیکن فواید وجود اما محضر به اینها نیست بلکه فواید دیگری نیز وجود دارد که در زمان غیبت نیز مرتب است از جمله، دو فایده ذیل را می‌توان شمرد: اول: بر طبق سخنان گذشته و براهینی که در کتب دانشمندان اقامه شده است و احادیثی که در موضوع امامت وارد شده، وجود مقدس امام، غایت نوع و فرد کامل انسانیت و رابطه‌ی میان عالم مادی و عالم ربوبی است. اگر امام روی زمین نباشد نوع انسان منقرض خواهد شد. اگر امام نباشد خدا به حد کامل شناخته و عبادت نمی‌شود. اگر امام نباشد رابطه‌ی بین عالم مادی و دستگاه آفرینش منقطع می‌گردد. قلب مقدس امام به منزله‌ی ترانسفورموتوریست که برق کارخانه را به هزاران لامپ می‌رساند. اشراقات و افاضات عوالم غیبی، اولا بر آینه پاک قلب امام و به وسیله او بر دل‌های سایر افراد نازل می‌گردد. امام قلب عالم وجود و رهبر و او، مربی نوع انسان است، و معلوم است که حضور و غیبت او، در ترتب این آثار تفاوتی ندارد. آیا باز هم می شود گفت: امام ناپیدا را چه نفعی است؟! گمان می‌کنم: منشأ و ریشه‌ی اشکال وارد شده پرسشگر این است که به حق معنای ولایت و امامت پی‌نبرده و امام را جز یک مسئله‌گو و جاری کننده‌ی حدود نمی‌داند، در صورتی که مقام امامت و ولایت از این مقامات ظاهری بسی شامخ‌تر است. امام سجاد (علیه السلام) فرمودند: ما پیشوای مسلمین و حجت بر اهل عالم و سادات مومنین و رهبر نیکان و صاحب اختیار مسلمین هستیم. ما امان اهل زمین هستیم چنان که ستارگان امان اهل آسمانند. به واسطه‌ی ماست که آسمان بر زمین فرود نمی‌آید مگر وقتی که خدا بخواهد. به واسطه‌ی ما باران رحمت حق نازل و برکات زمین خارج می‌شود. اگر ما روی زمین نبودیم اهلش را فر می‌برد، آن گاه فرمودند: از روزی که خدا آدم را آفریده تا حال هیچ گاه زمین از حجتی خالی نبوده است ولی آن حجت، گاهی ظاهر و مشهور و گاهی غایب و مستور بوده است، تا قیامت نیز از حجت خالی نخواهد شد، اگر امام نباشد خدا پرستش نمی‌شود، سلیمان می‌گوید عرض کردم: مردم چگونه از وجود اما غایب منتفع می‌شوند فرمود: همان طور که از خورشید پشت ابر انتفاع می برند[1]. در این حدیث و چندین حدیث دیگر، وجود مقدس صاحب الامر و انتفاع مرد از وی، تشبیه شده به خورشید پشت ابر و انتفاع مردم از آن. وجه تشبیه از این قرار است: در علوم طبیعی و فلکیات ثابت شده است که: خورشید مرکز منظومه‌ی شمسی است، جاذبه‌اش حافظ زمین و آن را از سقوط نگه می‌دارد. زمین را به دور خود چرخانده شب و روز و فصول مختلف را ایجاد می‌کند. حرارتش سبب حیات و زندگی حیوانات و گیاهان و انسانیت، نورش روشنی بخش زمین می باشد. در ترتیب این آثار بین این که ظاهر باشد یا پشت ابر، تفاوتی وجود ندارد. یعنی جاذبه و نور و حرارتش در هر دو حال موجود است، گرچه کم و بیش دارد. 📚 پی‌نوشت: 1. عن جعفر الصادق عن ابیه عن جده علی بن الحسین علیه السلام قال: نحن ائمه المسلمین و حجج الله علی العالمین و سادات المومنین وقاده الغر المحجلین و موالی المسلمین و نحن امان لاهل الارض کما ان النجوم امان لاهل السماء و بنایمسک السماء ان تقع علی الارض الاباذنه و بناینزل الغیث و تنشر الرحمه و تخرج برکات الارض و لولا ما علی الارض منالساخت باهلها. ثم قال: ولم تخل منذ خلق الله آدم من حجه الله فیها، اما ظاهر مشهور او غائب مستور، ولاتخلو الارض الی ان تقوم الساعه من حجه ولو لاذلک لم یعبدالله. قال سلیمان: فقلت لجعفر الصادق علیه السلام کیف ینتفع الناس بالحجه الغائب المستور؟ قال: کما ینتفعون بالشمس اذاستر هاسحاب. ینابیع المودة، ج 2 ص 217. 📚 منبع: مرکز مطالعات شیعه 💠💠

🌷🌷✨✨ #پرسمان_مهدویت 💠 پرسش : چه کنیم تا لایق نگاه حضرت مهدی (عج) شویم؟ 💠 پاسخ : در زمان پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم که مقامشان از تمامی امامان بالاتر است؛ عدّه زیادی آن وجود مبارک را می‏ دیدند، امّا خدای سبحان درباره آن‌ها فرمود: «... وَ تَراهُمْ یَنْظُرُونَ إِلَیْکَ وَ هُمْ لا یُبْصِرُون‏» (1)؛ آن‌ها را می‏ بینی که به تو می ‏نگرند؛ ولی تو را نمی‏ بینند. آنان اهل نظر هستند، اما اهل بصیرت نیستند. هنر این است که به گونه ‏ای باشیم که وجود مبارک امام زمان علیه‌السلام ما را ببینند. اگر ما در مسیر صحیح حرکت کنیم لایق نگاه حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشّریف خواهیم گشت. راه های قرار گرفتن در مسیر صحیحِ حرکت، به قرار زیر است: 🌺 همدلی با یکدیگر در نامه‌اى از ناحیه مقدّس امام زمان عجل الله تعالی فرجه براى شیخ مفید فرستاده شده؛ حضرت، نبود صفا و یکدلى در بین شیعیان را سبب غیبت خود مى شمرند. وَلَوْ أَنَّ أشْیاعَنا ـ وَفَّقَهُمُ اللّهُ لِطاعَتِهِ ـ عَلَى اجْتِماع مِنَ الْقُلُوبِ فِی الْوَفاءِ بِالْعَهْدِ عَلَیهِمْ لَما تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الْیمْنَ بِلِقائِنا، وَلَتَعَجَّلَتْ لَهُمُ السَّعادَةُ بِمُشاهَدَتِنا عَلى حَقِّ الْمَعْرِفَةِ وَصِدْقِها مِنْهُمْ بِنا ... (2) اگر شیعیان ما ـ که خداوند توفیق طاعتشان دهد ـ در راه ایفاى پیمانى که بر دوش دارند، همدل مى شدند، میمنت ملاقات ما از ایشان به تأخیر نمى‌افتاد، و سعادت دیدار ما زودتر نصیب آنان مى‌گشت، دیدارى بر مبناى شناختى راستین و صداقتى از آنان نسبت به ما ... . 🌺 تلاش در ترک گناهان در ادامه همان نامه، آقایمان بیان فرمودند که علّت مخفى شدن ما از آنان چیزى نیست جز آن‌چه از کردار آنان به ما مى‌رسد و ما توقّع انجام این کارها را از آنان نداریم: فَما یحْبِسُنا عَنْهُمْ إِلاّ ما یتَّصِلُ بِنا مِمّا نَکْرَهُهُ وَلا نُؤثِرُهُ مِنْهُمْ. هر زمان دیدیم که رابطه ما با آن بزرگوار کمرنگ شده؛ بدانیم که خداوند از ما راضی نیست. زیرا از امام محمد باقر علیه السلام، نقل شده است: اذا غضب الله تبارک و تعالی علی خلقه، نحانا عن جوارهم (3) هنگامی که خداوند از آفریدگانش خشمگین شود، ما (اهل بیت) را از مجاورت با آن‌ها دور می سازد. عدم رضایت خداوند از ما، دلیلی جز گناهان ما ندارد. پس بیاییم با ترک گناهانمان زمینه ظهور حضرت را فراهم سازیم. 🌺 تلاش در رشد عقلانی و اخلاقی در روایتی از پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلم آمده است: یخرج قوم من المشرق یوطئون للمهدی سلطانه (4): «قومی از مشرق زمین، خروج می‌کنند که زمینه‌ساز سلطنت و حکومت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف خواهند بود». این آماده سازی می‌تواند در زمینه فرهنگ و عقلانیت مردم باشد، که در صورت بالا رفتن سطح آن، زمینه برای ظهور حضرت، فراهم خواهد شد. از امام باقر علیه السلام نقل شده است که فرمود: اذا قام قائمنا وضع یده علی رۆوس العباد فجمع به عقولهم و اکمل به اخلاقهم (5) «چون قائم ما، قیام کند؛ دستش را بر سر بندگان می‌گذارد و عقول آنها را متمرکز ساخته و اخلاق را به کمال می‌رساند». از این حدیث استفاده می‌شود که کار حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف، تکمیل نقص عقول و اخلاق مردم است تا از معارف الهی بهره مند شوند. در نتیجه این مردم هستند که با تلاش خود و بالا بردن سطح علم، اخلاق و فرهنگ جامعه می‌توانند زمینه‌ساز ظهور کلی حضرت شوند تا به واسطه آن به کمال عقلانی نهایی برسند. 🌺 دعا همراه با گریه و زاری در روایتی از امام ششم علیه السلام در مورد تعجیل در ظهور حضرت چنین آمده است: شما هم اگر مثل بنى اسرائیل در درگاه خداوند به گریه و زارى بپردازید، خداوند فرج ما (اهل بیت‌ علیهم السلام) را نزدیک خواهد کرد؛ اما اگر چنین نباشید، این سختى تا پایان مدتش، طول خواهد کشید. (6) دعا و آرزوی ظهور نباید فقط صرفا زبانی باشد بلکه باید قلباً نیز منتظر حضرت باشیم و منتظر واقعی حضرت باشیم. انتظار فرج داشتن یعنى انتظار در رکاب امام بودن و جنگیدن و احیاناً شهید شدن، یعنى آرزوى واقعى و حقیقى مجاهد بودن در راه حق، انتظار فرج داشتن یعنى واقعاً در نیت ما این باشد که در رکاب امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشّریف و در خدمت ایشان دنیا را اصلاح کنیم. (7) امام صادق علیه السلام، در فضیلت انتظار فرج مهدى عجل الله تعالی فرجه الشّریف فرمودند: «هر کس از شما بمیرد، در حالى که انتظار ظهور حاکمیت دین خدا را داشته باشد، همچون کسى است که در خدمت قائم عجل الله تعالی فرجه الشّریف باشد در خیمه او ...؛ بلکه همچون کسى است که در رکاب قائم عجل الله تعالی فرجه الشّریف بجنگد، نه به خدا، مانند کسى است که در رکاب پیامبر صلى الله علیه و آله شهید شده باشد.» (8) زراره مى‏‌گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم: فدایت شوم، اگر زمان غیبت را درک نمودم، چه کار کنم؟ آن حضرت فرمود: اى زراره، اگر آن زمان را درک کردى، ای

🌷🌷✨✨🍃🍃 #پرسمان_مهدویت #پرسش : امام مهدی علیه السلام در برابر سلاحهاي مخوف چگونه مانند جدشان با شمشير قيام خواهند كرد؟ #پاسخ : اولاً: مقصود از خروج با شمشير، مأموريت به جهاد و توسل به اسلحه براي اعلاء كلمه حق است. بنابر اين قيام با شمشير، كنايه از قيام با اسلحه و پيكار و جهاد و تعيين نوع مأموريت آن حضرت است و اينكه آن حضرت مأمور به مصالحه با كفار نيست. بديهي است با هر اسلحه‎اي كه لازم باشد، آن حضرت و اصحابش با كفار و ستمگران جهاد مي‎نمايند و از هرگونه اسلحه‎اي كه در زمان ظهور آن حضرت متداول باشد و به استعمال آن حاجت داشت باشند، استفاده مي‎نمايند. ثانياً: از كجا كه در زمان ظهور آن حضرت، اين اسلحه‎هاي مهيب در اختيار بشر باقي باشد؛ زيرا ممكن است كه در اثر حوادث و آشوبها و انقلابات شديد و جنگهاي خانمانسوز جهاني، كه پيش از ظهور آن حضرت واقع مي‎شود دو ثلث بشر نابود شود، اين اسلحه‎هاي جهنمي معدوم گردد و شايد كسي باقي نماند كه بتواند از اين اسلحه‎ها استفاده كند، يا آنها را تهيه نمايد و اين احتمال هم كاملاً بجا و قابل توجه است. 📚 موسسه تحقيقاتي حضرت ولي عصر عليه السلام 🌷🌷✨✨🍃🍃 #مهدویت

🌺🌺 #پرسمان_مهدویت #پرسش : آيا مخفي بودن قبر حضرت فاطمه ـ س ـ با معلوم نبودن ظهور آقا امام زمان (عج) با هم ارتباطي دارد؟ توضيح دهيد. #پاسخ : بين مخفي بودن قبر حضرت فاطمه ـ سلام الله عليها ـ با معلوم و معين نبودن وقت ظهور امام عصر (عج) ارتباطي وجود ندارد زيرا عللي كه براي معلوم نبودن وقت ظهور امام ذكر كرده اند غير از ادله اي است كه براي مخفي ماندن قبر حضرت زهرا ـ سلام الله عليها ـ ذكر كرده اند. عامه و خاصه دربارة شبانه دفن شدن و مخفي بودن قبر حضرت فاطمه ـ سلام الله عليها ـ مي نويسند: آنچه مسلم است حضرت زهرا ـ سلام الله عليها ـ به امام علي ـ عليه‎ السلام ـ وصيت كردند كه شبانه غسلم بده و كفن كن و نماز بخوان و در تاريكي شب به خاكم سپار و هيچ كس را در اين امور، خبر نكن.[1] حال چرا آن حضرت چنين وصيت كرد؟ حضرت فاطمه ـ سلام الله عليها ـ از امت اسلامي انتظار داشتند پس از رحلت پيامبر عظيم الشأن اسلام به وصيت آن حضرت در مورد اهل بيتش به خصوص يگانه دخترش نهايت احترام را گذاشته و حقي از او پايمال نشود، اما نه تنها او را احترام نكردند بلكه حاكمان زمان از هيچ ستمي در حق او كوتاهي نكردند، چند ساعت بعد از رحلت جانگذاز پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ در خانة حضرت زهرا ـ سلام الله عليها ـ را آتش زدند، محسنش را سقط كردند، فدك را غصب نمودند و صدها جنايت ديگر را عليه او مرتكب شدند كه روح هر آزاده اي را مي رنجاند از اينرو حضرت زهرا ـ سلام الله عليها ـ در سن جواني مي ناليد و مدام گريه راه نفسش را مي گرفت و چون به زيارت مزار پدر مي رفت و خاك قبرش را مي بوييد و با آه جانسوز مي گفت: چه باكي است بر كسي كه خاك قبر احمد را بوييده و پس از آن در تمام زندگاني عطر ديگري را نبويد آن قدر مصيبت بر سر من ريخته شد كه اگر به روزها وارد مي شد همة روزها شب تار مي گرديد.[2] اين وصيت حضرت فاطمه ـ سلام الله عليها ـ و مخفي بودن قبر مطهرش تا اندازه اي پردة ابهام را از روي دردهاي دل او برداشت او با چنين وصيتي مظلوميت، غربت تنها يادگار رسالت را براي شيفتگان حقيقت به يادگار گذاشت. اگر اين قبر از ديده ها پنهان نمي شد، و امروز همگان محل آرامگاه و حرم او را مي ديدند از كجا به دردهاي كشنده اي كه آن حضرت در كانون سينه مباركش در زير پرده هاي صبر، مخفي نموده و سرانجام غروب آن شمس خاندان رسالت شد، مي رسيديم؟ از چه راهي مي توانستيم ثابت كنيم كه حضرت از دستگاه آن زمان ناراضي بود و از كجا بر ما مسلم مي شد كه حق آن حضرت را غصب نمودند؟ از كجا ظلم و ستم آنها نسبت به پارة جگر رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله ـ بر ما واضح مي شد؟ از كجا به طور مسلم از نقشه ها و كارها و دسيسه بازي ها و حقه و نيرنگ هاي اين خلفا اطلاع حاصل مي كرديم؟ بنابراين معلوم نبودن قبر حضرت زهرا ـ سلام الله عليها ـ سندي محكم براي رفتار ظالمانه، حاكمان غاصب زمان نسبت به حضرت زهرا ـ سلام الله عليها ـ است و در پرتو همين وصيت حكيمانه بي لياقت بودن جانشين هاي دروغين حضرت رسول ـ صلي الله عليه و آله ـ نيز روشن مي شود در حالي كه براي معين نبودن وقت ظهور حضرت ولي عصر (عج) علل ديگري گفته اند كه به بخشي از آنها اشاره مي كنيم: سرّي از اسرار است: در پاسخ گويي به اين سؤال همانند بسياري از سؤالات ديگر كه از فكر بشر پنهان است، تنها مي توان از كلام كساني بهره جست كه با نگاه نافذ خود آن سوي پردة غيب را نيز مي بينند. از اينرو دربارة معين نبودن زمان ظهور مي توان گفت همان طور كه پنهان زيستي آخرين ذخيرة الهي به طور قطع از اسرار و رموزي است كه طبق حكمت الهي تحقق يافته است و گفتار معصومين ـ عليه‎ السلام ـ صريح در اين حقيقت است، مشخص نبودن زمان ظهور نيز سري از اسرار الهي است و احاديث معصومين ـ عليهم السلام ـ صريح در اين مدعي است.[3] 2. اگر وقت ظهور معين مي شد بيشتر مردم از اسلام بر مي گشتند: كليني از امام كاظم ـ عليه‎ السلام ـ ذكر كرده است كه آن حضرت فرمود: «اي علي بن يقطين» تا كنون دويست سال است كه شيعه با اميدها و آرزوها پرورش داده شده است «يقطين پدر علي از موالي بني عباس بود. ايشان به پسرش گفت چرا آنچه به ما گفته شد (خلافت بني عباس) واقع شد ولي آنچه به شما گفته شد، صورت نگرفت؟ علي به او پاسخ داد آنچه به ما و شما گفته شد هر دو از يك جا بيرون آمده است اين كه زمان كار شما فرا رسيد، بنابراين فوراً به شما داده شد و همانطور كه گفته شده بود انجام پذيرفت ولي زمان كار ما فرا نرسيده است. بنابراين ما را به اميد و آرزوها سرگرم نموده اند، زيرا اگر به ما گفته مي شد، امر ظهور دويست يا سيصد سال ديگر اتفاق خواهد افتاد حتماً دل ها سخت مي شد و بيشتر مردم از ايمان به اسلام بر مي گشتند ولي گفتند چه قدر سريع و نزديك است براي آن كه دل هاي مردم به ايمان نزديك شود و فرج را نزديك بنماياند.[4] 3. معين نكردند تا سوء استفاده نشود: اگر وقت ظهور را معين مي كردند علاوه

🌷🌷🌷 #پرسمان_مهدویت #پرسش : آیا در حکومت حضرت مهدى (عجل الله تعالى فرجه الشریف) تمام مردم اصلاح خواهند شد؟ #پاسخ : مطابق برخى از روایات، اصلاحات حضرت مهدى (عجل الله تعالى فرجه الشریف) فراگیر بوده و شامل همه افراد روى زمین خواهد شد. در اینجا به برخی از این روایات اشاره می کنیم: 1. از امام حسن مجتبى (علیه السلام) نقل شده که فرمودند: «خداوند در آخرالزمان مردى را بر مى انگیزاند که بوسیله او تمام منحرفان و فاسدان اصلاح می گردند».(1) 2. امام باقر (علیه السلام) مى فرمایند: «هنگامى که قائم ما قیام کند دستش را بر سر بندگان خدا مى گذارد و خِرَدهایشان را جمع کرده [تمرکز مى بخشد و رشد مى دهد] و اخلاقشان را کامل مى کند».(2) 3. رسول خدا (صلى الله علیه و آله) به حضرت فاطمه (علیها السلام) مى فرمایند: «خداوند از نسل این دو [حسن و حسین (علیهما السلام)] شخصى را بر مى انگیزد که دژهاى گمراهى را مى گشاید و دل هاى سیاه قفل خورده را تسخیر مى نماید».(3) 📚 : (1). إثبات الهداة بالنصوص و المعجزات‏، عاملى، شیخ حر، محمد بن حسن‏، اعلمى‏، بیروت‏، 1425 قمری، چاپ: اول‏، ج ‏5، ص 145، (الفصل العشرون). (2). الکافی، کلینى، محمد بن یعقوب بن اسحاق‏، محقق / مصحح: غفارى، على اکبر و آخوندى، محمد، دار الکتب الإسلامیة، تهران، ‏ ‏1407 قمری، چاپ: چهارم، ج ‏1، ص 25، (کتاب العقل و الجهل). (3). عقد الدرر فی أخبار المنتظر، المقدسی الشافعی السلمی، یوسف بن یحیى بن علی، مکتبة عالم الفکر، بی جا، 1997 میلادی، ص 48؛ إثبات الهداة بالنصوص و المعجزات، عاملى، شیخ حر، محمد بن حسن‏، اعلمى‏، بیروت‏، 1425 قمری، چاپ: اول‏، ج ‏5، ص 249، (الفصل السابع عشر). (3). عقد الدرر فی أخبار المنتظر، المقدسی الشافعی السلمی، یوسف بن یحیى بن علی، مکتبة عالم الفکر، بی جا، 1997 میلادی، ص 48؛ إثبات الهداة بالنصوص و المعجزات، عاملى، شیخ حر، محمد بن حسن‏، اعلمى‏، بیروت‏، 1425 قمری، چاپ: اول‏، ج ‏5، ص 249، (الفصل السابع عشر). 🌷🌷🌷 https://eitaa.com/shamem_hoozoor

🌱🌱🌷🌷 #پرسمان_مهدویت #پرسش : آیا غربیان هم اعتقاد به مصلح جهانی دارند؟ #پاسخ : عقیده به ظهور یک رهایى بخش بزرگ و برچیده شدن بساط ظلم و ستم از میان انسانها، و حکومت حق و عدالت منحصر به شرقیها و مذاهب شرقى نیست؛ بلکه یک اعتقاد عمومى و جهانى است که چهره هاى مختلف آن در عقاید اقوام گوناگون دیده مى شود، و همه روشنگر این حقیقت است که این اعتقاد کهن ریشه اى در فطرت و نهاد انسانى؛ و در دعوت همه پیامبران، داشته است. در کتاب «دیباچه اى بر رهبرى» ضمن بیان وجود انتظار ظهور یک منجى بزرگ در میان اقوام مختلف غربى، و بهره بردارى پاره اى از افراد از یک چنین انتظار عمومى، نام پنج نفر از مدّعیان را که از انگلستان برخاستند به عنوان: «جیمز نایلور» و «یوحنا سوثکات» و «ریچارد برادرز» و «جان نیکولز تام» و «هنرى جیمز پرینس» را ذکر مى کند، و از «برنارد باربر» جامعه شناس آمریکایى در رساله «نهضت منجى گرى» وجود چنین اعتقادى را، حتّى در میان سرخ پوستان آمریکایى نقل کرده مى گوید: در میان قبایل سرخ پوست آمریکایی... این عقیده شایع است که روزى گرد سرخ پوستان ظهور خواهد کرد و آنها را به بهشت زمین رهنمون خواهد شد... تنها تا پیش از سال 1890 بالغ بر بیست نوع از این نهضت ها در تاریخ آمریکا ضبط شده است. در کتاب «علایم الظّهور» تصریح شده است که: آثار این عقیده را در میان اهالى اسکاندیناوى و بومیان مکزیک و نظایر آنها نیز مى توان یافت. 📚 حکومت جهانی مهدی، آیت الله العظمى ناصر مکارم شیرازى (دام ظله)، ناشر: نسل جوان‏، قم، 1390 ش. 🌱🌱🌷🌷 https://eitaa.com/shamem_hoozoor #مهدویت

#پرسمان_مهدویت پرسش : چگونه امام زمان را از بین مدعیان تشخیص دهیم؟ پاسخ : شرح پرسش: چگونه باید تشخیص بدهیم شخصی که ادعای امام زمان بودن می‌کند راست می‌گوید؟ امام زمان (عج) با معجزه می‌آید؟ تشخیص لحظه‌ی ظهور چگونه است؟ پاسخ: گویند دانش آموزی در یکی از پایه‌های تحصیلی رد شده بود، آمد نزد مدیر مدرسه و گفت: شما به چه مَجُوزی (به جای مُجَوّز) مرا رد کردی؟ مدیر گفت: به همان مَجُوزی که اشتباه تلفظ می‌کنی! یعنی خود همین کلمه مجوز گفتن می‌تواند دلیل مردودی شما باشد. در پرسش هم، کسی که در این دوران ادعای امام زمان بودن کند، خود همین دلیل است که امام زمان نیست، چرا که این فرد دو نوع می‌تواند ادعا کند: 1. بگوید من امام زمانم ولی هنوز ظهور نکرده ام، این در دوران غیبت با فلسفه غیبت سازگاری ندارد چون بنا است که آن حضرت ناشناس باشد و هرگز اتفاق نیفتاده است که مستقیماً به صورت آزاد و عینی خود را معرفی کند، بلی عده ی زیادی به محضر آن حضرت تشرف یافته اند که در ابتدا نشاخته اند وقتی هم از قراینی مانند شفا دادن بیمار، اظهار کرامت، و کار فوق العاده، و یا خبر غیبی و نظر علمی فوق العاده دادن شناخته اند بلافاصله حضرت از دید افراد پنهان شده است، بلی در برخی داستان ها همچون داستان علی بن مهزیار، علی به محضر آن حضرت شرفیاب می شود آن هم با دیدن چندین کرامت و امر خارق العاده که یقین حاصل می شود برای علی که آن فرد امام زمان بوده است. و این نوع تشرفات بدون چنان یقینی قابل دستیابی نیست. در نتیجه کسی که قبل از ظهور علنی بدون نشان دادن کرامتی و به صورت عادی ادعای امام زمان بودن بکند، خود دلیل بطلان این ادعا است. 2. صورت دوم این است که شخص خود را امام زمان بداند و بگوید ظهور کرده ام این هم در صورتی قابل قبول است که پنج نشانه حتمی قبل از ظهور اتفاق افتاده باشد و این نشانه ها در روایات امده است از جمله امام صادق (ع) فرمود: «قبل از قیام قائم (عج) پنج علامت حتمی واقع خواهد شد: خروج یمانی و سفیانی، شنیده شدن ندائی اسمانی مردم همه متوجه می شوند که صاحب ندا مهدی است. خروج یمانی (سرداری از دوستان اهل بیت) و سفیانی (مردی از نسل ابوسفیان به نام عثمان بن عنبسه) کشته شدن نفس زکیه (در داخل مسجد الحرام) و فرورفتن لشکر در صحرا (بین مدینه و مکه) (بحار الانوار، محمد باقر مجلسی، دار الکتب الاسلامیه، ح 52، ص 204) علاوه بر نشانه های فوق باید سیصد و سیزده نفر یاران او نیز آماده شده و دور او را گرفته باشند، گذشته از این براساس اخبار و روایات رسیده، حضرت حجت به هنگام ظهور، تمام مواریث انبیاء را که دارای خاصیت منحصر به فرد می باشد همراه دارد، پیراهن یوسف و ابراهیم، عصای موسی، انگشتر سلیمان تابوت سکینه، پرچم و شمشیر پیامبر خاتم در نزد او خواهد بود. ابی الجارود از امام باقر (ع) نقل کرده است که آن حضرت فرمود: «هنگامی که قائم ظهور کند، با پرچم رسول خدا و انگشتری سلیمان و سنگ و عصای موسی ظهور خواهد کرد، سپس منادی او به فرمان آن حضرت ندا می دهد. فردی از شما غذا و آب و علف با خود حمل نکند ... پس در اولین منزل که آن حضرت فرود می آید آن سنگ را (به زمین) می زند، پس غذا و آب و علف از آن بیرون می آید و یاران و حیوانات آنان از آن می خورند و می نوشند ...». (همان، ج52، ص351، حدیث105) و امام صادق (ع) فرمود: «همه آن اشیاء (در نزد حضرت مهدی) داخل آن جامه دان قرار دارد و همین طور تمامی ماترک انبیاء حتی عصای آدم و نوح و ماترک هود و صالح و مجموع ابراهیم، و جام یوسف و پیمانه و ترازوی شعیب و عصای موسی و تابوت (سکینه) او که ماترک (یادگاری های) آل موسی در آن قرار دارد ... و ملائکه آن را حمل می کنند و زره داود و انگشترش انگشتر حضرت سلیمان و تاجش و رحل عیسی و میراث انبیاء و رسولان (همه) در آن حامه دان قرار دارند». (همان، ح53، ص36) آنچه به خوبان جهان داده اند ... قسم تو را بهتر از آن داده اند آنچه نیازند بر آن دلبران ... جمله تو را هست زیادت بر آن در نتیجه باید گفت فردی که ادعای امام زمان بودن می کند، یا این است که می‌گوید هنوز ظهور نکرده و در دوران غیبتش چنین چیزی می‌گوید، که این با فلسفه غیبت سازگاری ندارد. لذا خود دلیل است که فرد مذکور امام زمان نیست، بلی به صورت تشرّف آن هم با دیدن کرامات و نشانه های یقین آور ممکن است ولی این گونه دیدن یک لحظه ای است نه دائمی و مدت طولانی. و اگر فرد ادعا دارد که امام زمان است و ظهور کرده است، این در صورتی است که نشانه های حتمی ظهور تحقق یافته باشد، و مواریث انبیاء نیز همراه او باشد. 🌺🌺

🌷🌷 #پرسمان_مهدویت #پرسش : برهان واسطه در فیض چگونه بر وجود امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) دلالت دارد؟ #پاسخ : از براهینی که دلالت بر وجود امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) دارد «برهان واسطه در فیض» است. فلاسفه براى عالم چهار مرحله ذکر کرده اند: عالم ربوبى، عالم عقل، عالم مثال و عالم طبیعت. و نیز آنان به عقول ده گانه معتقدند که خداوند علت فاعلى و قریب عقل اول و عقل دوم معلول عقل اول و ... و در نهایت عقل دهم، علت فاعلى بر عالم مثال و عالم مثال نیز علت عالم طبیعت و ماده است؛ زیرا عالم، عالم اسباب و مسببات است و خداوند این نظام را بر اساس آن بنا نهاده است. حال اگر کسى سؤال کند که چرا خداوند مستقیماً و بدون واسطه عالم طبیعت را ایجاد نکرده است؟ در جواب مى گوئیم به جهت آنکه بین عالم ربوبى و عالم ماده سنخیت وجود ندارد و لذا عوالم مختلف را به جهت برقرارى سنخیت بین عالم ربوبى و عالم ماده و طبیعت، آفرید. از میان موجودات عالم ماده، تنها انسان است که با عالم مثال سنخیت دارد، و براى ایجاد سنخیت کامل، احتیاج به انسان کامل است؛ زیرا او واسطه فیض بر مجموعه انسان هاى دیگر است و در این زمینه فرقى بین فیض تکوین و تشریع نیست. به عبارت دیگر همان گونه که قانون سنخیت بین علت و معلول و نیز نظام اسباب و مسببات در عالم تکوین اقتضا مى کند که بین عالم ربوبى و عالم طبیعت عوالم دیگرى باشد تا فیض وجود از راه آنها کانالیزه شده و به عالم طبیعت برسد، در مورد فیض معنوى خداوند و تصرفات او در قلوب انسان نیز با واسطه انجام خواهد گرفت که همان وجود امام معصوم کامل است. البته فیض تشریع نیز از این کانال به انسان مى رسد. از این بیان به خوبى معناى حدیث: «لَوْلَاکَ لَمَا خَلَقْتُ الْاَفْلَاکَ وَ لَوْلَا عَلِیٌّ لَمَا خَلَقْتُکَ وَ لَوْلَا فَاطِمَةُ لَمَا خَلَقْتُکُمَا»؛ ([اى پیامبر] اگر تو نبودى هرگز افلاک را خلق نمى کردم و اگر على نبود هرگز تو را خلق نمى کردم و اگر فاطمه نبود هرگز شما دو نفر را خلق نمى کردم)، روشن مى شود؛ زیرا وجود این انسان هاى از همه جهت کامل، سبب فیض الهى بر عالم ماده و افلاکند و حضرت زهرا(سلام الله علیها) نیز حلقه وصل بین عالم عقل و نبوت با عالم امامت و انسان کامل است. 📚 موعود شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، مسجد مقدس جمکران، قم، چاپ هفتم، 1390 ش. https://eitaa.com/shamem_hoozoor 🌷🌷

✨✨🌱🌱 #پرسمان_مهدویت #پرسش : امام مهدی (عج) چگونه به یاد امام حسین (ع) هستند؟ #پاسخ : از آنجا که امام حسین (ع) با تمام وجود همه توانمندی ها و سرمایه‏ های خود را ایثار کرد تا اسلام را از خطر اساسی برهاند؛ آخرین حجت الهی نیز تصریح دارند که همواره به یاد ایثارگری و فداکاری های آن حضرت هستند و شب و روز با یادآوری مصیبت هایی که بر ایشان روا داشته شد خون گریه می‏ کنند. در بخشی از زیارت «ناحیه مقدسه» در این باره می‏ خوانیم: ...اگر روزگار وقت زندگی مرا از تو [ ای حسین (ع) ] به تأخیر انداخت و یاری و نصرت تو در کربلا در روز عاشورا نصیب من نشد، اینک من هر آینه صبح و شام به یاد مصیبت های تو ندبه می‏ کنم و به جای اشک بر تو خون گریه می‏ کنم... بدون تردید این قبیل از تعابیر نهایت محبّت و دلبستگی حضرت مهدی (ع) را به سیّد الشهداء (ع) نشان می‏ دهد و ضرورت زنده نگه داشتن خاطره اباعبداللّه (ع) از جمله از طریق عزاداری برای آن حضرت را مورد تأکید قرار داده و عمق فاجعه کربلا و جنایت بنی امیه به اسلام و انسانیت را افشا می‏ کند. حتی این به یاد امام حسین (ع) بودن در عملکرد سایر ائمه اطهار (ع) نیز به چشم می‏ خورد؛ یعنی آنها نیز در مواقع اشاره به فداکاری ها و مظلومیت های امام حسین (ع) به گونه‏ ای موضوع امام مهدی (ع) را مورد تأکید قرار داده‏ اند به عنوان مثال در دعای ندبه امام صادق (ع) یاد سیّد الشهداء (ع) به همراه امام مهدی (ع) گرامی داشته شده است. در حقیقت شکایت شهادت جانگداز حضرت امام حسین (ع) به ساحت مقدّس حضرت بقیة‏اللّه (ع) شده است و درخواست می‏ شود که به عنایت خداوند متعال هر چه زودتر زمینه ظهور فراهم شود بلکه هر چه زودتر مهدی موعود (ع) ظهور نموده انتقام خون آن حضرت را از دشمنان بگیرند...و حتی به پیروان اهل بیت (ع) توصیه می‏ شود که در شب میلاد امام عصر (عج) از زیارت امام حسین(ع) غافل نشوند. البتّه این موضوع به همین صورت در مورد امام حسین (ع) نیز مطرح است؛ یعنی حضرت اباعبداللّه الحسین (ع) نیز همواره به یاد مهدی موعود بوده‏ اند. در دعای روز ولادت امام حسین (ع) از امام مهدی (ع) یاد می‏ شود و در روز عاشورا و در زیارت عاشورا نام و یاد مهدی (ع) تسلی بخش قلب سوزان شیفتگان اهل بیت (ع) است. مجموعه این برنامه‏ های حساب شده، پیوند عاشورا و امام حسین (ع) را با قیام جهانی امام مهدی (ع) هر چه بیشتر روشن می‏ سازند. گذشته از همه آنچه بیان شد، طبق روایات بسیاری که از حضرات معصومین (ع) نقل شده است در بسیاری از مسائل جزئی نیز امام مهدی (ع) با امام حسین (ع) پیوستگی ها و ارتباطات قابل توجهی دارند که از آن جمله است: 1. روز ظهور امام مهدی (ع) مقارن با روز عاشورا است. از امام باقر (ع) روایت شده است: قائم آل محمّد (ص) در روز شنبه که مصادف با روز عاشورا؛ یعنی همان روزی که حضرت اباعبداللّه(ع) به شهادت رسیدند قیام خواهد کرد.1 2. از مجموعه روایات به خوبی روشن می‏ شود همان گونه که امام حسین (ع) نهضت خود را از مکه آغاز کردند؛ یعنی پس از خارج شدن از مدینه به مکه آمدند و از کنار بیت‏ اللّه‏ قیام خود را به مردم خبر دادند و به سمت کوفه حرکت کردند، حضرت مهدی (ع) نیز از کنار بیت اللّه جهانیان را به بیعت با خود فرا خواهد خواند و آن گاه حرکت های اصلاحی را تداوم خواهد بخشید و در نهایت مقرّ حکومتی خویش را در کوفه قرار خواهد داد. 3. حتی طنین صدای امام مهدی (ع) همان طنین صدای امام‏ حسین (ع) است. پیام مهدی (ع) همان پیام حسین (ع) است که فریاد می‏ زند: ای مردم مگر نمی‏ بینید به حقّ عمل نمی‏ شود و از باطل خودداری نمی‏ گردد... امربه معروف و نهی از منکر کنار گذاشته شده است و احکام الهی و سنن پیامبر (ص) آشکار هتک می‏ شود و... این پیام و هشدار در لحظه ظهور با همان صدا به مردم جهان اعلام خواهد شد که امام حسین (ع) در روز عاشورا با همان لحن و آهنگ مردم را به تبعیت از حقّ و اعراض از بدی ها فرا خواندند: إنّ صوت القائم یشبه بصوت الحسین (ع) یعنی: صدای [گیرا و دلنواز] قائم شبیه [طنین خوش] صدای اباعبداللّه (ع) است. 4. برخی از یاران امام حسین (ع) پس از رجعت در رکاب امام مهدی (ع) به یاری آن حضرت خواهند پرداخت و حتی برخی از فرشتگانی که جزء اصحاب امام‏ حسین (ع) بوده‏ اند در خدمت قائم آل محمّد (ص) خواهند بود و... . « أللّهمّ نرغب إلیک دولة کریمة تعزّبها الإسلام و أهله و تُذِّلُ بها النفاق و أهله…» 📚 پی‌نوشت‌: 1.بحارالانوار، ج52، ص 285. https://rasekhoon.net/faq/show/1040125/%D8%B3%DB%8 C%D8%B1%D9%87-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%86 راسخون ✨✨🌱🌱 https://eitaa.com/shamem_hoozoor