#المراقبه #سالگرد_شهادت_شهید_محراب آیت‌الله شهید سید اسدالله مدنی رضوان الله علیه: 🔸با خودم عهد کرده بودم در حرم امام رضا علیه‌السلام چیزی نخواهم، بخصوص حوائج دنیوی! 🔹يک‌بار که به زیارت رفته بودم، عبای من آن‌قدر پارگی داشت که در مشت می‌فشردم تا پارگی آن معلوم نباشد و نمی‌خواستم از حضرت بخواهم که وضعیت عبای من این‌گونه است و آبروی من می‌رود، تا عبائی مرحمت کنند! 🔸ولی پنهانی «عبا» را به ضریح نشان دادم، ولی نگفتم عبای من از بین رفته! 🔹همین‌که عبا را نشان دادم، یک نفر از پشت سر «عبا» را از دوشم برداشت و یک عبای عالی بر دوشم انداخت، برگشتم ولی کسی را ندیدم! با خودم گفتم: سید اسدالله! کاش به جای «عبا»، «قلبت» را به [آقا] نشان می‌دادی! دختر آیت‌الله شهید مدنی ره: 🔸پدرم در انتخاب دعا بسیار دقیق بود. دعاهایی را انتخاب می‌کرد که در آن ذکر «دنیا» کمتر بود، ذکر «بهشت» کمتر بود. 🔹دعایی را می‌خواند که در آن‌ها «قرب» به حق و «رضایت» حق بود و بدان‌ها سخت پایبند بود و عمل می‌کرد! یاران شاهد، شماره ١٨۴ و ١٨۵.