#یاباب‌الحوائج ‌ ‌ ابونصر بشر بن الحارث معروف به «بشر حافی» از اولاد روساء و درباریان بود، اغلب به لهو و لعب و بی‏عاری و کارهای قبیح اشتغال داشت، چنان که رسم اینگونه اشخاص است. روزی امام کاظم (علیه السلام) در بغداد از خانه او عبور می‏ کرد، صدای ساز و آواز و ملاهی شنید، در این بین کنیزی از خانه بشر بیرون آمد تا خاکروبه را بیرون ریزد. امام (علیه السلام) به او فرمود: صاحب این خانه آزاد است یا عبد؟ گفت: آزاد است. امام فرمود: راست گفتی، اگر عبد بود از مولایش می‏ترسید... کنیز به خانه برگشت، بشر که بر سفره شراب نشسته بود، گفت: چرا تأخیر کردی؟! گفت: با مردی سخن می‏گفتم که چنین گفت. بشر که معنی کلام را فهمید پابرهنه در عقب امام (علیه السلام) دوید، تا خود را به امام رسانید و بدست آن حضرت توبه کرد و اعتذار نمود و گریست. (الکنی و الالقاب – حافی). او بالاخره از زهاد عصر خود گردید، مواعظ بسیاری از او در کتب اخلاق نقل شده است. گویند: بعد از آن دیگر کفش نپوشید و پیوسته پا برهنه بود که لقب حافی (پا برهنه) یافت. ازبُشرپرسیده بودندچه رازی ست که همیشه پابرهنه ای گفته بود :بر زمینی که بساط پادشاهی مولای من است با کفش پا نخواهم گذاشت… ‌‌‌@shamimmarefat5

‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌هزار سال گذشت و دخیل می‌بندند به سفره‌های اباالفضل مردم مضطر #یاباب‌الحوائج #شبتون بی غم ‌ ‌ ‌ ‌ ‌‌‌‌‌‌@shamimmarefat5

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌ #یاباب‌الحوائج #رباب_خاتون سرت بر روی نیزه تاب میخورد بمیرم؛ نیزه دارت آب میخورد💔 #برآورده_شدن_حوائج @shamimmarefat5