غزلی بخوان بشوَد عیان، که امیرِ روز جزا علیست که حسابِ ما که عِقابِ ما، که عذابِ ما همه با علیست نشد از غم ضُعَفا جدا، و َ کسی که در پیِ هر گدا برَوَد شبانه و بی صدا، ببَرَد لباس و غذا علیست همه رمز و راز جهان بدان، شده در عبای علی نهان شد اگر کسی یَل و پهلوان، به یقین که از دَمِ یا علیست همه دم بگو "بِکَ یا علی" که نفس علی که هوا علی که دوا علی که شِفا علی، که دعای دفعِ بلا علیست ز علی کسی که جدا شود، و اگرچه از خُلفا شود تو بِدان که یک شَبه "لا" شود، به خدا که نونِ "لَنا" علیست بُوَد اولین ، بُوَد آخِرین، شَهِ مسلمین ، شَهِ مؤمنین برو در صفاتِ خدا ببین، نه علی خدا که خدا علیست بروَد فراتَر از آن چه که، نرسیده بالِ ملائکه قَدَری که در دلِ معرکه، درِ قلعه کنده ز جا علیست چه صلابتی و چه شوکتی، چه شجاعتی و چه هیبتی به صفا و مروه چه حاجتی، به صفا قَسم که صفا علیست نجف است و ساغَرِ تا لبه، نجف است و مستی هرشبه نجف است و گیجی عقربه، تب و لرزِ قبله نما علیست وَ به لطفِ پاکی مادرم، نشدم حرامی و از سَرم نرود که بنده ی حیدرم، سَنَد شرافتِ ما علیست #امیرالمؤمنین #شعر #شاعر_محسن_کاویانی