✅ پس طلبه‌ها چطور زندگی می‌کنند؟ امروز صبح برای بار سوم مجددا به داراشفاء رفتم و موفق شدم با مسئول دفتر شهریه صحبت کنم. بین ما مباحثه‌ای شکل گرفت که چطور طلبه‌ها با ماهی ۷۰۰ زندگی متأهلی خود را ادامه می‌دهند، بنده هرچه استدلال می‌کردم که این مبلغ برای حداقل‌های حیات هم کافی نیست، متهم می‌شدم به پر خرجی و به این سوال می‌رسیدیم که پس بقیه طلبه‌ها چطور با این مبلغ زندگی می‌کنند؟! بنده می‌گفتم آقاجان من که نباید به این سوال پاسخ دهم شما باید از خودتان بپرسید این طلبه‌ها چطور با این مبلغ زندگی می‌کنند! بنده خدا دفاع تمام قدی داشت از این قانون اما مشکل اینجا بود که سوالات ما را او از ما می‌پرسید تا جواب دهیم! خلاصه مذاکرات به اینجا رسید که قید یک میلیون شده است یک میلیون و ۷۰۰، یعنی اگر درآمد شغلتان بیش از یک میلیون و ۷۰۰ باشد حق گرفتن شهریه ندارید و اگر زیر این مبلغ هم باشد فقط حق دارید حداقل شهریه ممکن یعنی شهریه طلبه مجرد مقدمات را بگیرید. البته ممکن است با صحبت‌هایی که انجام دهید و ارائه فیش حقوقی یا مثلا اینکه نوع قراردادتان به چه نحو است بتوانید مجوز شخصی برای خودتان بگیرید، کما اینکه به بنده که درآمدم ساعتی نیست و کار تحقیقی و صفحه‌ای هست و زیر یک و ۷۰۰، اجازه داده شد که همچنان شهریه خود را بگیرم. برخی دوستان پیام دادند که ما این قانون را نمی‌دانستیم، بلکه اکثر طلبه‌ها این قانون را نمی‌دانند، چرا ما را در دردسر انداختی؟ اما اتفاقا هدف بنده همین بود که این قانون اشتباه را که آقایان تمام قد از آن دفاع می‌کنند و چه بخواهیم و چه نخواهیم مشمول ما شده است و باید تکلیف آن مشخص شود تا در حلیت شهریه‌ای که می‌گیریم اطمینان کسب کنیم را به اطلاع مشمولین برسانم تا اگر قانون اشکال دارد با اعتراض‌های مکرر طلاب اصلاح شود، اگر هم ما اشتباه می‌کنیم و درست است، طلاب را قانع کنند!

حداقل شهریه ممکن که بر اساس قانون شهریه در صورتی که طلاب درآمدی زیر یک میلیون و ۷۰۰ داشته باشند بیش از آن نمی‌توانند بگیرند! البته اگر درآمد بالاتر از این مبلغ داشته باشند همین را هم نمی‌توانند بگیرند! صد و پنج هزارتومان.

نتیجه پیگیری‌های صورت گرفته این شد که مبلغ کف برای عدم اخذ شهریه به یک میلیون و هفتصد افزایش یافت؛ برای کم‌تر از آن هم، به صورت شفاهی بعد مراجعه چندنفر از طلاب گفتند که کارهای با حقوق ثابت حق گرفتن بیشتر از شهریه طلاب مجرد را ندارند و فعلا کارهای ساعتی اشکال ندارد و به آنها هم شهریه می‌دهیم.

🔰 در ایام انتخابات می‌گفتند: "اگر ما نیاییم جنگ می‌شود"، همان زمان هرچه گشتم بهتر از استدلال‌های حسن روحانی برای نقد خودش پیدا نکردم، (البته نقدهای قبل از ریاست جمهوری‌اش به دولت اصلاحات) و در چند قسمت به نقد این مدعی با مطالب خود روحانی پرداختم؛[۱] 🔰 اما حالا آقای روحانی مثل بقیه شعارهایش که فراموش کرده، این را هم فراموش کرده که به مردم تضمین می‌داد اگر ما بیاییم سایه شوم جنگ از سرتان برداشته خواهد شد! 🔰می‌گوید: من وعده‌هایی که دادم در فضای صلح بود، اما حالا فضای جنگ است و ما درگیر جنگ هستیم؛ ظاهرا فراموش کرده که خود همین مطلب هم یکی از وعده‌هایش بود که جنگی شروع نشود! ............................... 📝 [۱] پی‌نوشت: سایه شوم جنگ:👇 🔸قسمت اول، حسن روحانی: استراتژی اساسی ما، استراتژی بازدارندگی است؛ https://eitaa.com/sharh_hal/1624 🔹 چگونه با #برجام سایه #جنگ را بر سر کشور انداختند؟ https://eitaa.com/sharh_hal/1626 🔸قسمت دوم: عنصر وحدت ملی و ارکان مشروعیت نظام؛ https://eitaa.com/sharh_hal/1636 🔸قسمت سوم: آمریکا نمی‌تواند به ما حمله کند؟ https://eitaa.com/sharh_hal/1637 🔸قسمت چهارم: شهر موشکی؛ https://eitaa.com/sharh_hal/1659

✅ نظر یکی از مخاطبان کانال:👇 والا اگر طلبه نبودیم و شاغل بودیم، هم درس بهتر میخوندم اونم رشته فلسفه که خودم علاقه داشتم نه فقه و اصول؛ هم بهتر سلوک میکردم و گرفتار مال شبهه ناک نمیشدم، و هم پیش زن و بچه شرمنده نبودم؛ من دوسه ماه توی بورس سرمایه‌گذاری کردم از بس بابت این شرط و شروط اذیت شدم پولمو بیرون آوردم با اینکه خیلی سود خوبی داشت. اصلا زده شدم از حوزه.

الان با قوانین فعلی هیچ طلبه‌ای حق نداره اگر پولی از جایی بدست آورد مثلا توی بورس سرمایه‌گذاری کنه، یا مثلا توی یه کار تولیدی شریک شه تا بلکه سودی نصیبش بشه و شاید یه روزی بتونه مثلا ماشین یا خونه بخره؛ الا اینکه قید شهریه رو بزنه و از سود سرمایه‌گذاریش بخوره! با توجه به قانون فعلی اگر شما بخوایی از راه سرمایه‌گذاری یه پشتوانه مالی برای خودت درست کنی تا اگه مثلا دخترت جاهاز می‌خواهد یا مثلا لپ‌تاپت خراب شد خواستی نو کنی یا اصلا گوشی موبایلت رو عوض کنی یا اصلا مردی خواستن خاکت کنن!!! خلاصه با توجه ماده ۷ از ضوابط گرفتن شهریه، شما حق هیچ سرمایه‌گذاری به نحو شراکت و... که برات سود داشته باشه رو نداری الا اینکه شهریه حوزه رو نگیری. امروز یکی از اساتید بنده می‌فرمودند: کار اشتباهی کردی این متن رو در فضای مجازی منتشر کردی، گفتم چرا؟ فرمودن: چون اینقدر این قیود احماقنه هست که آبروی حوزه می‌رود. همین را به استاد دیگرمان گفتم. فرمودند: نه اتفاقا خوب کاری کردی بگذار همه بفهمند که اینها که این قیود را گذاشته‌اند چقدر...

✅ نظر یکی از مخاطبان:👇 سلام برادر غصه فتواها و قوانین احمقانه را نخور! شما رسالت طلبگیتان را پی بگیرید و سعی در تحصیل و ترویج معارف اهل بیت (علیهم السلام) داشته باشید و تا زمانی که این شهریه به شما در این مسیر کمک می‌کند و به آن نیاز دارید گوارای وجودتان است. بنده خودم مشغول کار تحقیقاتی و تبلیغ در فضای مجازی هستم و الحمد لله و به حول الهی تا کنون خیرات قابل توجهی به واسطه حقیر به مردم و دین اسلام رسیده است که اگر شهریه نبود موفق به این طور کارها نمی‌شدم و مطمن هستم سودم از طلبه فقه و اصول خوانی که یک عمر پای قیل و قال‌های پوچ تلف می‌کند برای جامعه و دین بیشتر است. هر چند از طریق فروش تسبیح‌های تربتی که خودم می‌سازم درآمد خوبی کسب می‌کنم اما آنها را برای تبلیغ و تهییه تجهیزات هزینه می‌کنم. شما هم به حرف این آقایان گوش ندید و ذهنتان را درگیر گیرهای این افراد نکنید و سعی کنید درس و فعالیت‌هایتان نفعی برای دین و دنیای مردم داشته باشد که این مرضی حضرت حجت (علیه السلام) و خدای متعال است.

✅ پاسخ بنده:👇 سلام برادر این نظر رو یکی از اساتید فقه ما هم می‌گفتن ولی بنده جواب دادم: من مقلد حضرت آقا هستم، ایشون در استفتائی که ازشون در مورد قوانین داخلی مجموعه‌ها شده، که آیا لازم الاتیان هست یا نه؟ می‌فرمایند: باید رعایت شود. شما حق دارید در مجوعه‌ای نروید ولی اگر رفتید و اصل حضور در مجموعه را پذیرفتید، باید قوانین آنجا را رعایت کنید. بنده لااقل در مسائل مالی ان شاء الله اصل را بر احتیاط می‌گذارم و تا وقتی طلبه‌ام و این قوانین هست خودم رو ملزم به رعایت اونها می‌دونم. اما سعی خودم رو هم می‌کنم این قوانین اشتباه، اصلاح شود.

✅ نظر یکی از مخاطبان: سلام علیکم و رحمه الله شما طرحی برای مدیریت بهتر شهریه مد نظر مبارک است بفرمائید؛ هم اشکالات را هم راه حل های مورد نیاز.

امروز یکی از نزدیکان آقای اعرافی هم گفتند: نامه‌ای بزنم و طرحم و موارد اشکالات رو بگم تا به ایشون بدهند. ان شاء الله یک طرح اولیه را در کانال قرار می‌دهم تا دوستان طلبه نقدها و پیشنهادهایی اگر دارند بفرستند و کامل که شد برای مسئولین خواهم فرستاد.

✍️طرح اولیه پیشنهادی جهت اصلاح قوانین ‌أخذ شهریه طلاب 🔰 بسم الله الرحمن الرحیم 🔹با توجه به پاسخ اولیه برخی مسئولان حوزه مبنی بر تلاش برای اصلاح قوانین اشتباه أخذ شهریه و باز شدن گره‌هایی از مشکلات طلاب، قرار شد طی یک نامه رسمی اشکالات موجود در بحث شهریه و پیشنهادات اصلاحی برای مسئولین مربوط ارسال شود. 🔹به همین جهت بنده مشکلات و پیشنهادات اولیه را در کانال قرار می‌دهم تا با کمک دوستان طلبه این نقدها و طرح‌های اصلاحی کامل شود و برای مسئولان ذی‌ربط ارسال شود. 🔰 ضمن بیان نقدها خوب است مسئولان محترم بدانند ما نسبت به بخش زیادی از مشکلات واقف هستیم اما هر مشکلی راهکاری دارد: 🔺 اینکه مراجع محترم درآمد خاصی ندارند و در پرداخت شهریه محدودیت دارند و جهت استقلال حوزه نمی‌توانند از دولت هم بودجه خاصی بگیرند را واقف هستیم؛ 🔹اما خودمانیم مگر مجبوریم به هر قیمتی اینقدر طلبه بگیریم که بعد در شهریه آنها هم دربمانیم؟! الان در خیلی از استان‌ها با خبرهایی که شنیده‌ایم چون تعداد طلبه‌ها کاهش پیدا کرده حداقل‌های لازم برای پذیرش طلبه هم رعایت نمی‌شود! مگر لازم است حتما ساختمان‌ها و مدارس متعدد را پر کنیم؟ به قدر توان طلبه بگیریم و باور کنیم در حوزه «کیفیت» کار هزاران برابری نسبت به «کمیت» می‌کند، بگذریم از آسیب‌های متعددی که به علت کثرت زیاد و عدم امکان مراقبت‌ها و... ایجاد می‌شود که خود معضل جدایی است. 🔹 البته اینکه موقوفات مختلف حوزه مدیریت و احیاء نشده است و همان‌ها که هست درآمدهایشان به نحو صحیح هزینه نمی‌شود هم بحث مفصلی است که خود مسئولان مطلع هستند. 🔺 اینکه برخی طلاب که امروز قاضی، کارمند و... هستند و مشغولیت خاص علمی یا تبلیغی ندارند و به بهانه تبرک و... از شهریه حوزه نمی‌گذرند را واقف هستیم، 🔹 اما اگر قصد خارج کردن این افراد را دارید با لحاظ بند اول از قوانین أخذ شهریه که گرفتن شهریه فقط برای طلاب مشغول به "تحصیل، تدریس، تحقیق و تبلیغ" جایز است، این افراد از أخذ شهریه منع شده‌اند، پس مستحضر هستید که عملا شما در بندهای بعد طلاب مشغول "تحصیل، تدریس، تحقیق و تبلیغ" را محدود می‌کنید و اگر نگران شهریه گرفتن طلابی که واقعا از نظر مالی نیاز خاصی ندارند هستید می‌توانید مثلا قید «در صورت نیاز» را لحاظ کنید، نه اینکه طلابی که برای تأمین مخارج زندگی خود به دنبال کسب درآمدی جزئی رفته‌اند را از شهریه محروم کنید. 🔺یکی از قیودات أخذ شهریه از سطح سوم به بعد ملبس دائم بودن است؛ 🔹اما خوب است وجه ملبس بودن و جواز أخذ شهریه را بیشتر توضیح دهید؟! اگر معیار تبلیغ است، چه بسا طلابی مُبَلِغ‌های خوبی در موقعیت‌های حقیقی و مجازی باشند اما پوشیدن لباس چندان به آنها کمک نکند و یا حتی مضر هم باشد آیا درست است آنها از دریافت شهریه محروم باشند؟ اگر هم معیار تحصیل و تحقیق است، چه فرقی در تحصیل طلبه ملبس و غیر ملبس است؟ 🔺از بحث لزوم در صف ایستادن به نحو حضوری برای مثلا دریافت ۱۰ هزارتومان شهریه فلان مرجع و عدم پرداخت معوقه‌ها و... هم بایست گذشت که از سؤالات نپرسیدنی و بی‌جواب تاریخ حوزه است! 🔺در ماده ۶ قانون أخذ شهریه آمده است: «روحانیون شاغل و بازنشسته در مراکز حوزوی و غیر حوزوی با هر نوع عضویت استخدامی(رسمی، پیمانی، قراردادی) و مستمری بگیران سازمان‌های بیمه‌گر مشمول دریافت شهریه و عیدی نخواند شد.» بعد تبصره زده‌اید که روحانیون شاغل، بازنشسته و مستمری بگیری که حقوق آنان کم‌تر از مبلغ یک میلیون و هفتصد هزارتومان باشد و در هر رتبه تحصیلی که باشند، حداکثر مشمول دریافت شهریه و عیدی رتبه مقدمات یعنی ۱۰۶ هزارتومان! خواهند بود. 🔹 با توجه به ماده اول قانون اخذ شهریه این روحانیونی که شما آنها را به علت شاغل بودن مثلا به نحو قراردادی از شهریه محروم می‌کنید کسانی هستند مشغول به "تحصیل، تدریس و تبلیغ" هستند و در ضمن آن برای تحصیل درآمد برای تأمین معاش در جایی نیز مشغول شده‌اند. شما عملا محدودیت را نه بر اساس عدم کار علمی و ... اعمال می‌کنید بلکه بر اساس وجود درآمدی در کنار مبلغ ناچیزی مثل ۶۰۰- ۷۰۰ هزارتومان لحاظ کرده‌اید، در حالی که می‌توانید برای پرداخت شهریه معیارهای کمی و کیفی مشخصی چون تعداد ساعت حداقلی کار علمی در ماه یا روز یا کار تبلیغی در سال و... را لحاظ بفرمایید. ادامه:👇

🔹این طبیعی است که طلاب نتوانند با مبالغ مثل ۷۰۰ هزارتومان در ماه مخارج خانواده خود را تأمین کنند و مجبور باشند کارهای قراردادی به نحو ساعتی، صفحه‌ای، پروژه‌ای و... انجام دهند و شما اگر در توانتان نیست برای تأمین هزینه‌هایشان به آنها کمک کنید لااقل مانع تأمین هزینه توسط خودشان نشوید. البته به صورت شفاهی و موقت ممکن است با وجود نیاز و ... به صورت موردی به طلاب اجازه دهید با وجود چنین درآمدهایی شهریه اخذ کنند اما این توقع که همه بیایند و به صورت موردی اجازه خاص بگیرند عملا ممکن نیست و باید قانون کلی اولیه را اصلاح کرد. 🔺در ماده ۷ قوانین أخذ شهریه آمده است که: «روحانیون مشاغل آزاد در بخش خصوصی یا تعاونی با هر عنوان حقوقی ( کارفرما، کارگر، شریک، دستیار و.... ) فعالیت داشته باشند و از درآمد مستمر ماهانه با هر مبلغی برخوردار باشند، مشمول دریافت شهریه و عیدی نخواهند شد.» 🔹در حال حاضر طلاب مختلفی برای تأمین هزینه‌های زندگی خود محصولات مختلف مثل عسل، شیره، برنج و... را از شهرهای خود می‌آورند و می‌فروشند، یا مثلا مبلغی از ارث پدری یا هرجا داشته‌اند و در جایی سرمایه‌گذاری کرده‌اند و از درآمد آن بخشی از هزینه‌های خود را تأمین می‌کنند، اما با این قید شما دیگر مجاز به دریافت شهریه نیستند ولو از صبح تا شب هم کار تبلیغی و درسی انجام دهند! 🔹 با شرایطی که شما متصور شده‌اید هر طلبه‌ای که بخواهد برای حفظ و افزایش سرمایه‌اش در جایی سرمایه‌گذاری کند تا پشتوانه مالی برای خود تدارک ببیند که مثلا برای خرید ماشین یا خانه یا هزینه بیمارستان و دیگر مخارج ضروری زندگی از آن استفاده کند، دیگر مجاز به دریافت شهریه نیست و باید از اصل سرمایه خود بخورد و هیچ‌گاه هیچ پشتوانه مالی نداشته باشد. 🔹شرایطی که شما برای اخذ شهریه مشخص نموده‌اید یک اشکال دیگر که دارد اینکه صفر و یکی است، در حالی که بایست با شرایط مختلف طلاب مثلا تعداد نفرات خانواده، سطح علمی و دیگر شاخصه‌های کمی و کیفی انعطاف داشته باشد، مثلا طلبه‌ای که خانواده ۶ نفره دارد و استاد تمام حوزه باشد، در قانون شما حداقل درآمد او برای جواز اخذ شهریه یک میلیون هفتصد است و خانواده‌ای که ۲ نفره است و مثلا طلبه پایه دوم هم همینطور. 🔹 یکی از پیشنهادات این است که کار علمی و تبلیغی برای طلاب تعریف کنید و عوض کار به طلاب شهریه دهید اما تا وقتی چنین نکرده‌اید، طلابی که برای تأمین حداقل‌های زندگی در کنار تحصیل و... به کارهای ساده‌ مختلفی مشغول شده‌اند را نبایست از شهریه محروم کرد. مصادیق متعددی در ذهن دارم که متأسفانه به علت عمومی بودن فضا جهت حفظ آبروی حوزه نمی‌توان بیان کرد. ............................ 📌از طلاب عزیز خواهشمندم با نظرات اصلاحی و تکمیلی خود بنده را در کامل کردن این طرح اصلاحی یاری فرمایند. 👈ای دی شخصی بنده: @hamidreza_baghery