📛 مراقب نیش دنیا باش!
🔻 امام کاظم (ع) به هشام می‌فرمایند: «یا هشام! انّ مثل الدّنیا مثل الحیّة» مَثَل دنیا مَثَل مار است؛ مهم‌ترین ویژگی مار، نیش زدن و سمی‌بودن آن است. «مسّها لیّنٌ و فی جوفها السمُّ القاتل» پوستش لطیف و نرم است، اما در درونش سم و زهر کشنده است و انسان‌های عاقل از آن برحذر می‌شوند. اگر انسان مراقب خودش نباشد، دنیا به‌راحتی او را از پا درمی‌آورد. اینکه او را از پا درمی‌آورد، نه اینکه جسمش را می‌کشد؛ نیش مار، بدن انسان را هلاک می‌کند، اما دنیا وجود و حقیقت و مغز و جان و روح انسان را هلاک می‌کند.
‼ ما بخواهیم یا نخواهیم در دنیا داریم زندگی می‌کنیم، اما برای دنیا خلق نشده‌ایم. برای جای دیگری خلق شده‌ایم و آن حقیقت و ارزشمندیِ روح و جان انسان موقعی شکوفا می‌شود و جلوه می‌کند که بتواند با همین دنیا مبارزه کند و مراقب دنیا باشد. این مراقبت، او را رشد می‌دهد؛ یعنی اینکه در دنیا باشد و زندگی بکند، ولی آلوده‌اش نشود؛ مثل اینکه در کنار مار زندگی بکند، ولی آنچنان مهارت پیدا کرده باشد و آنچنان مراقبت شدید داشته باشد که این مار نتواند او را نیش بزند.
👤 #استاد_محمد_عینی‌زاده_موحد
🎙 #جلسه_قرآن 8 مرداد 1403
#⃣ #سلوک #دنیاشناسی
کانال تحلیلی شطرنج سیاست🌼🌸🌺
https://eitaa.com/shatranjsiasat
✳ شرف دنیا و آخرت!
🔻 امام کاظم (ع) می‌فرمایند: ای هشام! همنشینی با کسانی که اهل دین هستند، شرف دنیا و آخرت است. شرف در این‌جا، هم به‌معنای آبرو و هم به‌معنای عزت و هم به‌معنای ثروت و غناست. اهل دین کسانی هستند که به دین عمل می‌کنند، مراقب حلال و حرام زندگی‌شان هستند و اجازه نمی‌دهند که جان و روحشان با زشتی‌ها و پلیدی‌ها آلوده و آمیخته بشود، اهل گناه نیستند و اهل ذکر و یاد خدا هستند.
⚠ منظور از اهل دین این نیست که غیر اهل دین کسانی هستند که ضد دین هستند. نه، ممکن است به‌ظاهر دین‌دار هم باشند، ولی دین فقط در حد یک بستنی‌ای است که می‌لیسند یا غذایی که خانم‌ها هنگام آشپزی، یک سر انگشتی می‌زنند روی زبانشان تا ببینند طعمش چطور است و حتی ممکن است به گلویشان هم نرسد! همان‌که سیدالشهدا (ع) فرمود: «الدین لعق علی السنتهم» یک لیسیدنی روی زبان است. دیگر اینکه مبنای زندگی، دین و دین‌داری و مخالفت با هوای نفس و توجه به خدا و عدالت و ... باشد، نه! این‌ها نیست. خوش‌گذرانی؛ همان زندگی دنیایی است؛ حالا یک اسم دین هم رویش باشد!
🔺 نه، می‌فرماید همنشینی با اهل دین. یعنی آن‌هایی که با دین زندگی می‌کنند؛ در متن، با دین زندگی می‌کنند، نه در حاشیه. در قرآن هم داریم: «وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَعْبُدُ اللَّهَ عَلَىٰ حَرْفٍ» حرف یعنی حاشیه، کنار، پهلو؛ یعنی برخی از مردم عبادتشان در حاشیۀ زندگی است. دین و عبادت، برنامۀ اصلی زندگی‌شان نیست.
👤 #استاد_محمد_عینی‌زاده_موحد