#حضرت_عباس‌_علیه‌السلام #قصیده_واره اى بسته بر زيارت قدّ تو قامت، آب شرمندهٔ محبّت تو تا قيامت، آب افتاد سايه‌اى ز سمند تو در فرات پيچيد و رنگ باخت ز شور شهامت، آب دستت به موج، داغ حباب طلب گذاشت اوج گذشت ديد و كمال كرامت، آب بر دفتر زلالىِ شط خطّ «لا» نوشت لعلى كه خورده بود ز جام امامت آب لب، تر نكردى از ادب اى روح تشنگى! آموخت درس عاشقى و استقامت، آب ترجيع درد را، ز گريزى كه از تو داشت سر مى‌زند هنوز به سنگ ندامت، آب... سوگ تو را، ز صخره چكد قطره قطره، رود زين بيشتر سزاست به اشك غرامت آب از ساغر سقايت فضلت قلم چشيد گسترد تا حريم تعزّل زعامت، آب زينب، حسين را به گل سرخ خون شناخت بر تربت تو بود نشان و علامت: آب! از جوهر شفاعت تيغت بعيد نيست گر بگذرد ز آتش دوزخ سلامت، آب آمد به آستان تو گريان و عذرخواه با عزم پاى‌بوسى و قصد اقامت، آب مى‌خوانمت به نام ابوالفضل و، شوق را در ديدگان منتظرم بسته قامت، آب #خسرو_احتشامی http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7

#حضرت_عباس #مدح_حضرت_عباس #اعیاد_شعبانیه "اى بسته بر زيارت قدّ تو قامت، آب شرمندهٔ محبّت تو تا قيامت، آب‏... دستت به موج، داغ حباب طلب گذاشت اوج گذشت ديد و كمال كرامت، آب‏ بر دفتر زلالىِ شط خطّ «لا» نوشت لعلى كه خورده بود ز جام امامت آب‏ لب، تر نكردى از ادب اى روح تشنگى! آموخت درس عاشقى و استقامت، آب‏ ترجيع درد را، ز گريزى كه از تو داشت سر می‌‏زند هنوز به سنگ ندامت، آب‏... سوگ تو را، ز صخره چكد قطره قطره، رود زين بيشتر سزاست به اشك غرامت آب‏ از ساغر سقايت فضلت قلم چشيد گسترد تا حريم تغزّل زعامت، آب‏ زينب، حسين را به گل سرخ خون شناخت بر تربت تو بود نشان و علامت: آب! از جوهر شفاعت تيغت بعيد نيست گر بگذرد ز آتش دوزخ سلامت، آب‏ آمد به آستان تو گريان و عذرخواه با عزم پاى‌بوسى و قصد اقامت، آب‏ مى‌‏خوانمت به نام ابوالفضل و، شوق را در ديدگان منتظرم بسته قامت، آب" 🔸شاعر: #خسرو_احتشامی 🔹 #اشعار_ناب_آیینی 🔹 http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7

"اى بسته بر زيارت قدّ تو قامت، آب شرمندهٔ محبّت تو تا قيامت، آب‏... دستت به موج، داغ حباب طلب گذاشت اوج گذشت ديد و كمال كرامت، آب‏ بر دفتر زلالىِ شط خطّ «لا» نوشت لعلى كه خورده بود ز جام امامت آب‏ لب، تر نكردى از ادب اى روح تشنگى! آموخت درس عاشقى و استقامت، آب‏ ترجيع درد را، ز گريزى كه از تو داشت سر می‌‏زند هنوز به سنگ ندامت، آب‏... سوگ تو را، ز صخره چكد قطره قطره، رود زين بيشتر سزاست به اشك غرامت آب‏ از ساغر سقايت فضلت قلم چشيد گسترد تا حريم تغزّل زعامت، آب‏ زينب، حسين را به گل سرخ خون شناخت بر تربت تو بود نشان و علامت: آب! از جوهر شفاعت تيغت بعيد نيست گر بگذرد ز آتش دوزخ سلامت، آب‏ آمد به آستان تو گريان و عذرخواه با عزم پاى‌بوسى و قصد اقامت، آب‏ مى‌‏خوانمت به نام ابوالفضل و، شوق را در ديدگان منتظرم بسته قامت، آب" 🔸شاعر: #خسرو_احتشامی 🔹 #اشعار_ناب_آیینی 🔹 http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7

عطر عفیف عشق این آستان که هست فلک سایهْ افکنش خورشید، شبنمی ست به گلبرگ گلشنش تا رخصت حضور نیابد، شب طلوع مهتاب از ادب نتراود ز روزنش! جاری ست موج معجزه از جویبار غیب در شعله شقایق صحرای ایمنش سر می نهد سپیدهْ دمان جای خاکبوس فانوس آفتاب به درگاه روشنش تا خوشه هماره هفت آسمان شود افتاده است خوشه پروین ز خرمنش جای شگفت نیست که این باغ سرمدی ریزد شکوه شوکت مریم، ز دامنش محتاج نقش نیست که گردد بلندْقدر گوهرْ جهانْ فروز برآید ز معدنش روز نخست، چون گلِ این بوستان شکفت عطر عفیف عشق، فرو ریخت بر تنش آنجاست درِّ آینه عصمتی که هست بر نقطه نگین نبوَّت، نشیمنش هم باشدش بهار رسالت، در آستین هم می چکد گلاب ولایت، ز دامنش مردْآفرین زنی، که خلیلانه می شکست بتخانه خلاف خلافت ز شیونش تا کعبه را ز سنگ کرامت نیفکند از چشم روزگار، نهان ست مدفنش! از سدرهْ نیز در شب معراج می گذشت حُرمت اگر نبود عنانگیر توسنش! کو مَحرمی؟ که پرده ز راز سخن کشم؟ دارد زبان سبزه توحید، سوسنش احرامی زیارت زهراست اشک شوق یا رب نگاهدار ز مژگان رهزنش! دارم گواه کوتهی طبع را، به لب بیتی که هست الفت دیرینه تا منش: من، گُنگِ خواب دیده و، عالم تمام کر من عاجزم ز گفتن و، خلق از شنیدنش #خسرو_احتشامی #ولادت_حضرت_زهرا_سلام_الله_علیها #ام_ابیها #البتول_بابی_هی_و_امی 🔹 #اشعار_ناب_آیینی 🔹 http://eitaa.com/joinchat/1035468802Cef07e8d2e7