eitaa logo
سلوک شیدای حسین(ع)
129 دنبال‌کننده
1.2هزار عکس
827 ویدیو
193 فایل
✨﷽‌. الهم الرزقناشفاعه الحسین.کوچکتراز آنم‌که خود را ذاکر کوی حسین بدانم‌اماچون اغلب کانالهای آموزش مداحی به #آسیبها نمی پردازندو #سلوک شیدایی است که مارادراین راه موفق میکند سعی دارم در این دو زمینه مطالبی را عرضه بدارم تا چه درنظر آید. @khkhhosein
مشاهده در ایتا
دانلود
⁉️ خيال مى كنيد ما از حال شما مطّلع نيستيم؟! 🔖 العبد محمد تقی بهجت(ره): 🔵 آقايى از مدرسين مى گفت: هر وقت ابتلا و همّ و حزنى در نجف به من دست مى‌داد، غسل و طهارت مى‌نمودم و به حرم مى‌رفتم. گويا به حضرت امير ـ عليه السّلام ـ پناه مى‌بردم، و براى ابتلا و همّ و حزن من راه چاره و علاجى مشخّص مى‌شد! ⚪️ حضرت اميرالمؤمنين و نيز هر كدام از ائمّه‌ى اطهار ـ عليهم السّلام ـ نسبت به قاصدين و مجاورين و زائرين، مانند پدر مهربان نسبت به اولادش مى باشند. 🔵 آقاى ديگرى می‌گفت: هر وقت گرفتار و مهموم و مغموم مى‌شوم، در ايوان طلاى حضرت اميرالمؤمنين ـ عليه السّلام ـ مى‌نشينم و به بارگاه آن حضرت نگاه مى‌كنم و همّ و غم و يا گرفتارى ام رفع مى‌شود! ⚪️ در توسّلات به حضرات معصومين ـ عليهم السّلام ـ به بعضى نقداً چيزى مى‌رسد و گرفتارى آنها رفع مى‌شود، ولى بعضى ديگر بدون اين كه به آنها چيزى برسد آسوده مى‌شوند و با خيال راحت بر مى‌گردند. 🔵 آقاى ديگرى مى‌گفت: مدّت‌ها به فقر و گرفتارى مبتلا بودم، چهل روز به امام زمان ـ عجّل اللّه تعالى فرجه الشّريف ـ متوسّل شدم و به آن حضرت عريضه نوشتم و در آب جارى انداختم، روز آخر صدايى شنيدم كه مرا با نام و نام پدر خواند و گفت: 🔶 خيال مى‌كنيد ما از حال شما مطّلع نيستيم! بدون اين كه چيزى بدهد. آن صدا، سوز دل مرا آرام كرد، مثل اين كه آب روى آتش بريزند. ⬅️ در محضر بهجت، جلد اول 🏷 (عج الله تعالی فرجه الشریف) (ره)
💎 بهترین عمل آیت الله بهجت (ره): 🔸 بهترین عمل، عملی است که بیشتر متوجّه خدا می‌شویم. 📜 « إِنَّ لِرَبِّکمْ فی أَیامِ دَهْرِکمْ نَفَحاتٍ؛ » 📃 در روزهای عمر شما از سوی پروردگارتان نسیم‌هایی است.(١) 🔸 بر اساس این روایت ممکن است شخصی از راه دعا، حال خوش پیدا کند، و دیگری در نماز و یا به‌واسطه تلاوت قرآن لذت حضور بیابد و ... . 💡بنابراین، به هر عملی که به‌واسطه آن و از راه آن، حال ما مساعدتر است و توجه ما به خدا بیشتر است، باید به همان بیشتر بپردازیم و خود را با آن به ذکر و مراقبه و توجه به حضرت حق مشغول سازیم. ⬅️ در محضر بهجت، ج۱، ص ۲۲۳ ۱. بحارالانوار، ج‌۶۸، ص‌۲۲۱؛ ج‌۸۰، ص‌۳۵۲؛ 🏷
💡 نظارت دقيق امام زمان ـ عجّل اللّه تعالى فرجه ـ بر اعمال ☑️ آیت الله بهجت(ره) : ▫️ آيا نبايد توجّه داشته باشيم كه ما رييسى داريم كه بر احوال ما ناظر است؟! واى بر حال ما اگر در كارهايمان او را ناظر نبينيم، و يا او را در همه جا ناظر ندانيم! ⛔️ گناهان شخصى كه در خلوت انجام می‌گيرد و ربطى به امور اجتماعى ندارد، استحقاق جهنّم را دارد « إِلّا بِتَوبَةٍ مُناسِبَةٍ لِلْحالِ »؛ (مگر اين كه بعد از آن توبه‌اى مناسب حال، انجام گيرد.) 📛 عواقب گناهان اجتماعى كه موجب تغييرات در جامعه و اختلال نظام و انحلال آن، و يا تحريم حلال و ترك واجب و يا مصادره ى اموال، هتك حرمت و قتل نفوس زكيّه و ريختن خون مسلمانان و حكم به ناحقّ و... مى‌شود، چگونه خواهد بود؟ ❓ با وجود اعتقاد به داشتن رييسى ـ كه « عَيْنُ اللّه النّاظِرَة »(۱) است ـ آيا مى توانيم از نظر الهى فرار كنيم و يا خود را پنهان كنيم؟! و هر كارى را كه خواستيم انجام دهيم؟! چه پاسخى خواهيم داد؟ ❗️همه ادوات و ابزار را از خود او مى گيريم و به نفع دشمن به كار مى‌گيريم، و آلت دست كفّار و اجانب مى شويم و به آنها كمك مى‌كنيم! 🛑 چه قدر سخت است اگر براى ما اين امر ملكه نشود كه در هر كارى كه مى ‌خواهيم اقدام كنيم و انجام دهيم، ابتدا رضايت و عدم رضايت او را در نظر نگيريم و رضايت و خوشنودى او را جلب ننماييم! 🕯 البته رضايت و سخط او در هر امرى معلوم است، و ظاهرا منتهى به واضحات مى‌شود، و در غير واضحات و موارد مشكوك بايد احتياط كنيم. 🪔 در همين اواخر اتّفاق افتاده كه شخصى در تقليد و تعيين مرجع شايسته، شكّ و ترديد داشت، در خواب چهره ى شخص مورد نظر را به او معرفى كردند. به نجف رفت و پس از مدّتى جست و جو او را پيدا كرد. هم چنين براى بعضى اتّفاق افتاده كه در بقا بر تقليد يا عدول به حىّ ترديد داشته اند، از قبر معصوم شنيده است كه « باقى باش! » البتّه هر كدام از اين نقل ها قابل تكذيب است، 💡ولى از مجموع اين قضايا معلوم مى‌شود كه امام زمان ـ عجّل اللّه تعالى فرجه الشّريف ـ متوجّه و مراقب ما است، و نمى‌توان گفت: ❌ از احوال ما مطّلع نيست و ما هر كار و يا هر چه را خواستيم، مى‌توانيم آزادانه انجام دهيم. ⬅️ در محضر بهجت، جلد اول ۱. بحار الانوار، ج ۲۶، ص ۲۴۰؛ توحيد صدوق ـ رحمه اللّه ـ ص ۱۶۷؛ معانى الاخبار، ص ۱۶. 🏷