👥 نقل شده دو نفر از شیعیان در گذرگاهی از بغداد به مجلس بزرگی رسیدند. پرسیدند: این مجلس متعلّق به کیست؟ گفتند: مجلس درس امام اعظم ابوحنیفه است . راوی حکایت می گوید: رفیق من که اسمش فضل بن حسن بود و مردی متعصّب در مذهب شیعه، و در عین حال آدمی بحّاث و با اطلاع از مبانی مذهب بود، گفت: من می روم و با این مرد مباحثه می کنم و تا او را ملزم و مجاب نکنم از این مکان نمی روم. گفتم: این عالم بزرگی است و از عهدۀ بحث با او بر نمی آیی. گفت: من معتقد به مذهب حقم و حق مغلوب نمی شود. وارد مجلس شدیم و نشستیم و در یک فرصت مناسب، فضل از جا برخاست و گفت: ایها العالم، من برادری دارم که رافضی است (یعنی شیعه است) و من هر چه می خواهم به او بفهمانم که ابوبکر بعد از پیامبر اکرم، افضل امّت و خلیفۀ به حق بوده قبول نمی کند و می گوید: علی بن ابیطالب، افضل و خلیفۀ به حق است. شما یک دلیل قاطعی به من یاد بدهید که به او بفهمانم و او را به راه راست بیاورم. ابوحنیفه گفت: به برادرت بگو بهترین و روشن ترین دلیل این است که پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله، همواره در میدان های جنگ، آن دو بزرگوار (ابوبکر و عمر) را کنارخود می نشاند و علی را مقابل نیزه و شمشیر دشمن می فرستاد! و این نشان می دهد که آن دو نفر، محبوب پیامبر بوده اند و چون آن حضرت می خواسته که آنها بعد از خودش جانشین باشند آنها را حفظ می کرد!و چون علی را دوست نمی داشت، طردش می کرد؛ و به میدان می فرستاد تا کشته شود و این بهترین دلیل بر افضلیت ابوبکر و عمر است! فضل گفت: بله من این را به برادرم می گویم. ولی او از قرآن به من جواب می دهد که خداوند فرموده است: «خداوند، مجاهدین را بر قاعدین ونشستگان برتری داده و اجری بزرگ برای آنان آماده است» و به حکم این آیه، علی چون مجاهد بوده افضل از ابوبکر وعمراست که قاعد بوده اند. ابوحنیفه گفت: به او بگو از این بهتر می خواهی که ابوبکر و عمر قبرشان کنار قبر پیامبر و چسبیده به قبر آن حضرت است؛ در حالی که قبر علی از قبر پیامبر دور افتاده و در عراق است! فضل گفت: بله این را هم به برادرم می گویم. امّا او می گوید: آن ها غاصبانه در کنار پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله، دفن شده اند! برای این که خداوند فرموده است: « ای مؤمنان بدون اذن و اجازۀ پیامبر، داخل خانه اش نشوید…» و می دانیم که رسول اکرم صلی الله علیه وآله در خانۀ خودش دفن شده و آن دو نفر بدون اذن در خانۀ آن حضرت دفن شده اند و محل دفن ایشان غصبی است. ابوحنیفه که از این گفتگو سخت ناراحت شده بود تأمّلی کرد و سپس با لحنی تند گفت: به این برادر خبیثت بگو آنها غاصبانه در خانة پیامبر صلی الله علیه وآله دفن نشده اند! بلکه عایشه و حفصه که دختران آن دو بزرگوار و همسران پیامبر صلی الله علیه وآله بودند و از پیامبر صلی الله علیه وآله مهریه طلبکار بودند، پدرانشان را در مهریة خودشان دفن کردند! فضل گفت : بله من این مطلب را هم به برادرم گفته ام ، ولی او باز آیه ای برای من می خواند و می گوید: پیامبر صلی الله علیه و آله به همسرانش بدهکار نبوده است. برای اینکه خداوند فرموده است: «ای پیامبر ما همسران تو را که مهرشان را پرداخته ای برای تو حلال کردیم» طبق این آیه، پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله مهریۀ زن هایش را داده بود و وقتی که از دنیا رفت به زن هایش بدهکار نبوده است. ابوحنیفه اندکی تأمّل کرد و گفت: به این برادرت بگو درست است که همسران پیامبر صلی الله علیه واله مهریّه طلبکار نبوده اند، اما سهم الارث که از ماتَرَک پیامبر داشته اند و ماتَرَک (یعنی آنچه پیامبر اکرم بعد از مرگش از خود باقی گذاشته) نیز همین خانه اش بوده و شرعاً سهمی هم از آن خانه به همسرانش می رسد و چون عایشه و حفصه وارث پیامبر صلی الله علیه وآله بوده اند پدرانشان را در سهم الارث خودشان دفن کرده اند و بنابراین غصبی در کار نبوده است! فضل گفت : بله من این را هم به برادرم گفته ام. ولی او می گوید: شما آقایان سنّی ها مگر نمی گویید: پیامبر ارث نمی گذارد و خودتان حدیث نقل می کنید که پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله فرموده است: «ما پیامبران اصلاً ارث نمی گذاریم و هر چه از ما باقی مانده صدقه است» پس طبق گفتة خودتان عایشه و حفصه سهم الارث نداشته‌اند. به همان دلیلی که شما حضرت فاطمه علیها سلام را از فدک محروم کردید و گفتید: پیامبر صلی الله علیه وآله، ارث نمی گذارد آن دو همسر نیز نباید ارث ببرند. آیا دختر از پدر ارث نمی برد اما همسر از شوهر ارث می برد؟! سخن که به اینجا رسید ، ابوحنیفه حسابی از کوره در رفت و با لحنی خشم آلود فریاد کشید: این مرد را بیرون کنید! این خودش رافضی است و اصلاً برادر هم ندارد! 📚 منابع: الفصول المختاره، سيّد مرتضي، ص74 كنز الفوائد، ابو الفتوح كراجكي، ص 135 احتجاج طبرسي، ج2، ص149 #داستان_و_عبرت #تبرّی اللهم العن الجبت و الطاغوت و ابنتیهما ✨

✨ آيا اعتقاد به شهادت حضرت #محسن (س) و گرفتن دهه برای ایشان بدعت است؟ 🌹 پاسخ: در مورد شهادت حضرت محسن(ع) چند نکته باید مورد توجه قرار گیرد: 1️⃣ شهادت ایشان -که از مسلمات تاریخ شیعه و سنی است(1)- مصیبت بسیار بزرگی بود که به اهل البیت علیهم السلام وارد شد . 2️⃣ عزاداری بر حضرت محسن علیه السلام قطعا از مصادیق تعظیم شعائر و زنده نگاه داشتن یاد اهل البیت(ع) است و عنوان #بدعت بر آن صدق نمی کند. 3️⃣ تاریخ شهادت حضرت محسن (ع) دقیقا روشن نیست اما بر اساس اسناد معتبر تاریخی، دست کم یک ماه پس از رحلت رسول خدا واقع شده است و عزاداری بر ایشان در دهه اول ربیع، ناشی از یک اشتباه تاریخی است. این اشتباه از آنجا پیدا شده که پس از رحلت رسول خدا (ص) سه مرتبه به خانه حضرت زهرا سلام الله علیها هجوم برده شد ولی در دو مرتبه اول هیچ آسیبی به کسی از اهل بیت نرسید. جریان آتش زدن به خانه وحی در هجوم سوم رخ داد که بیش از یک ماه از رحلت نبی اکرم (ص) گذشته بود. (2) مؤید این سخن این است که #حضرت_زهرا (س) در روز نهم رحلت پیامبر (ص)، به طور عادی به مسجد النبی رفته و خطبه خواندند و در پانزدم رحلت، قضیه #فدک رخ داد.(3) سپاه اسامه نیز که برخی از آنها در جریان هجوم به خانه وحی شرکت داشتند دست کم یک ماه پس از رحلت پیامبر(ص) به مدینه بازگشت(4). استاد و پژوهشگر در تاريخ اسلام و تشيع، جناب حجت الاسلام محمد هادی یوسفی غروی،در تحقیقی که پیرامون تاریخ حمله به خانه حضرت زهرا(س) انجام داده اند تاریخ این واقعه را دست کم پنجاه روز پس از رحلت می داند.(5) 4️⃣ یکی از علتهایی که برخی بزرگان و دلسوزان با گرفتن #دهه_محسنیه مخالفت کردند این نکته است معمولا عزاداری برای حضرت محسن (ع) همزمان با عزاداری های دهه فاطمیه( دو تا سه دهه) به طور مفصل انجام میشده است؛ از طرفی گذشت دو ماه عزاداری محرم و صفر، اضافه کردن دهه های جدید، موجب خستگی و ملالت عموم افراد نسبت به سنت پسندیده عزاداری شده و موجب بی رغبتی عمومی به این عمل خدا پسندانه میگردد. 5️⃣ از دیگر عواملی که موجب مخالفت برخی دلسوزان و بزرگان با ایجاد این دهه شده است سوء استفاده های زیادی است که تحت این نام می شود. این دهه بهانه ای شده است تا عده ای به لعن و سب علنی خلفا پرداخته و توهین به مقدسات اهل سنت را سرلوحه اعمال خود کرده اند. درحالی که اولا در جای خود بیان شده که این اعمال خلاف شرع و دستورات معصومان است (#کد1016) و ثانیا این ایام مصادف با #هفته_وحدت بوده که بسیار مورد سفارش ایمه دین نیز می باشد و موفقیتهای زیادی در اتحاد شیعه و سنی در مقابل دشمن خارجی و خصوصا وهابیت خبیث به دست آورده است. 6️⃣ آخرین نکته این که #تبری و #برائت از دشمان اهل بیت علیهم السلام یکی از مهمترین واجبات شرعی است که ترک آن در هیچ شرایطی جایز نیست؛ 👈 اما #تقیه نیز یکی دیگر از واجبات مهم شرعی است که بر اساس روایات صحیحه قبل از قیام #امام_زمان(ع)، هرکس آن را ترک کند مثل کسی است که نماز را ترک کرده و از دین خارج شده است(#کد1016)(6). 👈 همچنین یکی از مهمترین واجبات شرعی «#کتمان_اسرار اهل البیت علیهم السلام» است و به تصریح خود ایشان، کسی که اسرار ایشان را نزد مخالفان فاش سازد، همچون کسی است که به عمد، اهل بیت را کشته است!(7) و اهل بیت او را نفرین به عذاب کرده اند(8). 👈👈 با این توضیحات می توان به راحتی فهمید که حضرات معصومان (ع) در شرایط کنونی(که کوچکترین کارهای ما زیر ذره بین است و خصوصی ترین جلسات ما از چشم دوربینها و چشم های نامحرمان مخفی نیست!) از شیعیان خود چه میخواهند. 📚 پی نوشتها: 1 و2)برای مشاهده منابع متعدد شیعه و سنی در این زمینه رک: http://fa.wikishia.net/view/%D9%85%D8%AD%D8%B3%D9%86_%D8%A8%D9%86_%D8%B9%D9%84%DB%8C(%D8%B9) 3) برگرفته از دانشنامة شهادت حضرت زهرا سلام الله عليها، ص 236 و 237 ، چاپ دوم، 1386 4) برای نمونه ببینید: شیخ صدوق، اعتقادات الامامیه، باب 39، ص107؛ بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج72، ص: . 396 برای مشاهده منابع بیشتر رک: http://fa.wikishia.net/view/%D8%A7%DB%8C%D8%A7%D9%85_%D9%85%D8%AD%D8%B3%D9%86%DB%8C%D9%87 5) مجله تاریخ در آئینه پژوهش،سال هفتم، شماره سوم، پاييز 1389 6) کسی که چیزی از امور ما را فاش سازد همچون کسی است که ما را به عمد کشته است و به خطا نکشته است.(بحار الأنوار (ط - بيروت) ؛ ج72 ؛ ص397) 7) کسی که سرّ ما اهل البیت را افشا کند، خدا حرارت آهن را به او بچشاند( بحار الأنوار (ط - بيروت) ؛ ج72 ؛ ص412) 📚 http://abedisa.blogfa.com/post-62.aspx ─┅═ঊঈA-A คlเгєzคঊঈ═┅─ @Dr_abedisarasia •┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈•