صلوات خاصه حضرت معصومه(س) اَلسَّلامُ عَلَیْک یا بِنْتَ رَسوُل اللّه اَلسَّلامُ عَلَیْک یا بِنْتَ فاطِمَهَ وَ خَدیجَهَ اَلسَّلامُ عَلَیْک یا بِنْتَ اَمیر الْمُؤْمِنینَ اَلسَّلامُ عَلَیْک یا بِنْتَ الْحَسَن وَ الْحُسَیْن اَلسَّلامُ عَلَیْک یا بِنْتَ وَلِیِّ اللّه اَلسَّلامُ عَلَیْک یا اُخْتَ وَلِیِّ اللّه اَلسَّلامُ عَلَیْک یا عَمَّهَ وَلِیِّ اللّه اَلسَّلامُ عَلَیْک یا بِنْتَ موُسَی ابْن جَعْفَر وَ رَحْمَهُ اللّه وَ بَرَکاتُهُ میلاد حضرتش و دهه‌ی کرامت و روز دختر مبارک

السلام علیک ای زینب قم، ولی نعمت‌مان، عمه‌ی سادات، فاطمه‌ی معصومه(س) اشفعی لنا فی‌الجَنَّه

ای ولی‌نعمت‌مان ولادت‌تون مبارک بی‌بی جان انظر الینا نظرة الرحیمه

قبر اصلی ابا عبدالله الحسین

سفره ی حضرت رقیه خاتون سلام الله علیها کاروان منتظران ظهور اصفهان کربلای معلی اردیبهشت ماه ۱۴۰۳

همانا مجرمان پيوسته به اهل ايمان مى‌خنديدند. و هرگاه از كنارشان مرور مى‌كردند، (از روى تمسخر) با چشم و ابرو به يكديگر اشاره مى‌كردند. و هرگاه به سوى اهل خودشان (و همفكران منحرفشان) باز مى‌گشتند، (شادمان از تمسخر) طنزگونه و بذله‌گويان باز مى‌گشتند. و هرگاه اهل ايمان را مى‌ديدند، مى‌گفتند: شكّى نيست كه آنان گمراهند. در حالى كه آنان، رسالت نگهبانى بر مؤمنان را نداشتند. پس امروز، اهل ايمان بر اين كفّار مى‌خندند. در حالى كه بر تخت‌هاى بهشتى نظاره‌گرند. كه آيا كافران كيفر عملكرد خود را ديده‌اند؟ 💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚 دوشنبه ۱۴۰۳/۲/۲۴ 🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍 آیه ۲۹ سوره مطففین ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️  الَّذِينَ أَجْرَمُوا كَانُوا مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا يَضْحَكُونَ(۲۹)  (در دنیا) بد کاران بر اهل ایمان می‌خندیدند(۲۹) معانی کلمات آیه «أَجْرَمُوا»: گناه کردند. بزهکاری نمودند. «کَانُوا ... یَضْحَکُونَ»: می‌خندیدند. ریشخند می‌کردند. نزول محمد بن العباس بعد از دو واسطه از امام صادق علیه‌السلام نقل کند که این آیه تا آیه 36 یعنى تا آخر سوره درباره امام على مرتضى علیه‌السلام نازل شده و نیز درباره کسانى از بنى‌امیه و منافقین که او را مسخره می‌کردند، نازل گردیده. هنگامى که روزى على بر آن‌ها گذشته بود و او را به باد استهزاء گرفته بودند و نیز بعد از چند واسطه از ابومجاهد نقل نماید که افراد قریش از اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله عیب‌جوئى می‌کردند و آن‌ها را مسخره می‌نمودند تا این که روزى على بن ابى‌طالب علیه‌السلام بر آن‌ها گذشت. بر او خندیدند و او را مسخره کردند و گفتند: این شخص برادر محمد است سپس این آیة نازل گردید.[۱] مقاتل و کلبى گویند: این آیه درباره امیرالمؤمنین على علیه‌السلام نازل شده که یک روز با جماعتى نزد رسول خدا صلى الله علیه و آله رفته بودند. جماعت مشرکین وقتى ایشان را دیدند، شروع به خندیدن نمودند و گفتند: ما به این اصلع مى خندیم (اصلع به کسى گویند که جلو سر او مو نداشته باشد) سپس این آیه نازل گردید[۲] و نیز گویند: خنده مشرکین قبل از رسیدن على علیه‌السلام نزد پیامبر بوده است.[۳] =============================== تفسیر آیه رتفسیر نور (محسن قرائتی) إِنَّ الَّذِينَ أَجْرَمُوا كانُوا مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا يَضْحَكُونَ «29» وَ إِذا مَرُّوا بِهِمْ يَتَغامَزُونَ «30» وَ إِذَا انْقَلَبُوا إِلى‌ أَهْلِهِمُ انْقَلَبُوا فَكِهِينَ «31» وَ إِذا رَأَوْهُمْ قالُوا إِنَّ هؤُلاءِ لَضالُّونَ «32» وَ ما أُرْسِلُوا عَلَيْهِمْ حافِظِينَ «33» فَالْيَوْمَ الَّذِينَ آمَنُوا مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ «34» عَلَى الْأَرائِكِ يَنْظُرُونَ «35» هَلْ ثُوِّبَ الْكُفَّارُ ما كانُوا يَفْعَلُونَ «36» همانا مجرمان پيوسته به اهل ايمان مى‌خنديدند. و هرگاه از كنارشان مرور مى‌كردند، (از روى تمسخر) با چشم و ابرو به يكديگر اشاره مى‌كردند. و هرگاه به سوى اهل خودشان (و همفكران منحرفشان) باز مى‌گشتند، (شادمان از تمسخر) طنزگونه و بذله‌گويان باز مى‌گشتند. و هرگاه اهل ايمان را مى‌ديدند، مى‌گفتند: شكّى نيست كه آنان گمراهند. در حالى كه آنان، رسالت نگهبانى بر مؤمنان را نداشتند. پس امروز، اهل ايمان بر اين كفّار مى‌خندند. در حالى كه بر تخت‌هاى بهشتى نظاره‌گرند. كه آيا كافران كيفر عملكرد خود را ديده‌اند؟ نکته ها «غَمز» به معناى عيب‌جويى از ديگران با اشاره چشم و ابرو است. پیام ها 1- مؤمنان بايد آماده برخوردهاى نارواى گنهكاران و مجرمان باشند. «إِنَّ الَّذِينَ أَجْرَمُوا» 2- خنده، غمزه، نيش و نوش‌هاى ديگران شما را دلسرد نكند، زيرا خود آنان مجرم هستند. «إِنَّ الَّذِينَ أَجْرَمُوا» 3- تمسخر و تحقير، روش ديرينه مجرمان است. كانُوا ... يَضْحَكُونَ‌ جلد 10 - صفحه 422 4- مجرم به گناه خود قانع نيست، پاكان را تحقير مى‌كند و به آنان ضربه روحى مى‌زند. «يَضْحَكُونَ‌، يَتَغامَزُونَ» 5- ساختن طنز و فكاهى براى تمسخر مؤمنان از شيوه‌هاى مجرمان است. «انْقَلَبُوا فَكِهِينَ» 6- اصرار بر گناه، ديد و قضاوت انسان را عوض مى‌كند. (جالب است كه مجرمان، مؤمنان را گمراه مى‌پندارند.) «قالُوا إِنَّ هؤُلاءِ لَضالُّونَ» 7- گنه‌پيشگان، لايق قضاوت و اظهار نظر درباره مؤمنان نيستند. «قالُوا إِنَّ هؤُلاءِ لَضالُّونَ وَ ما أُرْسِلُوا عَلَيْهِمْ حافِظِينَ» 8- مؤمنان، نبايد انتظار تأييد مخالفان را داشته باشند. «وَ ما أُرْسِلُوا عَلَيْهِمْ حافِظِينَ» 9- گويا مجرمان، خود را قيّم مؤمنان مى‌دادند كه خداوند آن را نفى مى‌كند. «وَ ما أُرْسِلُوا عَلَيْهِمْ حافِظِينَ» 10- مؤمنان در قيامت، عامل رنج روحى مجرمان هستند، زيرا در آنجا مؤمنان نيز به آنان خواهند خنديد. «فَالْيَوْمَ الَّذِينَ آمَنُوا مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ»