https://eitaa.com/delneves110/303
نیت قربت یعنی : « خدایا چون تو دوست داری و تو گفتی ازدواج کنید ازدواج میکنم، من تو نیتم آثار ازدواج رو دخیل نمیکنم، تو نیتم نگاهم به آثار و امتیازات ازدواج نیست، نگاهم به تو و کسب رضایت توعه، ازدواج میکنم چون به تو نزدیک بشم ، حالا اگر شرایط، شرایط آسانی و فراوانی بود قراره یه جور به تو نزدیک بشم، اگر شرایط سخت و پیچیده بود هم قراره یه جور به تو نزدیک بشم.
من نیتم از ازدواج نزدیک شدن به توعه نه آثاری که ازدواج داره و برای من به ارمغان میاره. »
شخص نیتش این باشه، حالا در ضمن ازدواج شرایط آثار رو هم تلاش کنه بوجود بیاره، مثلا یکی از آثار آرامش بخشیه، دو طرف باید سعی کنند آرامش بخش یکدیگر باشند، باید سعی کنند باعث رشد هم باشند، فرزندانی صالح تربیت کنند و... هدف و نیت از ازدواج اون باشه، تو فرایند زندگی که افتادن به اون نیت انجام وظیفه کنند تا این آثار خلق بشه.
ببینید بزرگوار
خوده طرف مهمه
ویژگی های ظاهریش مهمه
به دل نشستن مهمه
و...
ولی هدفتون از ازدواج رسیدن به فلانی نباشه
نگید من ازدواج میکنم تا به فلانی برسم.
نگید چون فلانی اومده خواستگاری و موقعیت مناسبی داره قبول میکنم.
نیت یه چیزه
این حواشی هم یه چیزه
شما این حواشی رو نباید نیتتون قرار بدید
نباید این حواشی هدف از ازدواج بشن
هدف از ازدواج تقرب!
حالا من با کی میتونم به خدا نزدیک بشم؟!
با کسی که اهل فکر و رشد باشه.
با کسی که ظاهرش به دلم بشینه.
با کسی که .....
اینها حواشیه.
اون نیته.
البته این حواشی هم مهمن باید بهشون توجه بشه ، ولی جای نیت نباید بشینن!
امیدوارم متوجه شده باشید
برای مطالعه بیشتر به کتاب تاسیس دکتر حبشی مراجعه کنید
https://eitaa.com/delneves110/315
با توجه به توضیحات دیشب تا حالا فهم خودتون و بقیه اعضا چیه؟!