از کاسبی پرسیدند: چگونه در این کوچه پرت و بی عابر کسب روزی میکنی؟! گفت: آن خدایی که فرشته مرگش ،مرا در هر سوراخی که باشم پیدامیکند. چگونه فرشته روزیش مرا گم میکند 🌹پيامبر صلى الله عليه و آله: هر كس روزى اى دارد كه حتما به او خواهد رسيد. پس هر كس به آن راضى شود، برايش پُر بركت خواهد شد و او را بس خواهد بود و هر كس به آن راضى نباشد، نه بركت خواهد يافت و نه او را بس خواهد بود. روزى در پى انسان است، آن گونه كه اجلش در پى اوست. 📚اعلام الدين ص ۳۴۲ → @sheikh_kafi | شیخ احمد ڪـافی

لازم نیست یکدیگر را تحمل کنیم... کافی‌ست همدیگر را قضاوت نکنیم... لازم نیست برای شاد کردن یکدیگر تلاش کنیم، کافی‌ست به هم آزار نرسانیم... لازم نیست دیگران را اصلاح کنیم، کافی‌ست به عیوب خود بنگریم... حتی لازم نیست یکدیگر را دوست داشته باشیم، فقط کافی‌ست دشمن هم نباشیم... آری در کنار هم شاد بودن و با آرامش زیستن، شاهکار است... ➥ @sheikh_kafi | شیخ احمد ڪـافی

🎥کلیپ: #دلایل_حضورمدافعان_حرم_درسوریه 🏴سر میدهیم،سنگر نه 🏴صد عباس میدهیم،نخ معجر نه ✨ #استاد_رائفی_پور 💥 #پست_ویژه 💥 ➥ @sheikh_kafi | شیخ احمد ڪـافی

🌙 شب خوش ➥ @sheikh_kafi | شیخ احمد ڪـافی

🌸صبحت بخیر دوست من 💗لحظه هاتون سرشـار 🌸از عطر گـلها 💗با آرزوی اينكه آتش مهر 🌸در آتشكده قلبتان 💗همواره فروزان باشـد 🌸روزتـون پـر از مـهر 💗روزگـارتـون مـهربـان ➥ @sheikh_kafi | شیخ احمد ڪـافی

✍داستان تشرف جناب شیخ علی حلاوی در شهر حله #حکایت شیخ علی حلاوی، مردی عابد و زاهد بود که همواره منتظر بوده است. آن جناب در مناجات هایش به مولایمان می گفت: «مولا جان، دیگر دوران غیبت تو به سر آمده و هنگامه ظهور فرار رسیده است. یاوران مخلص تو به تعداد برگ درختان و قطره های باران در گوشه و کنار جهان پراکنده اند. اینک بیا و بنگر که در همین شهر کوچک حله یاوران پا به رکاب تو بیش از هزار نفرند. آقا جان، پس چرا ظهور نمی کنی تا دنیا را لبریز از عدل و داد نمایی؟» شیخ علی حلاوی، عاقبت روزی از رنج فراق سر به بیابان می گذارد و ناله کنان به امام زمان (عج) می گوید: «غیبت تو دیگر ضرورتی ندارد. همه آماده ظهورند. پس چرا نمی ایی؟» در این هنگام، مردی بیابان گرد را می بیند که از او می پرسد: «جناب شیخ، روی عتاب و خطابت با کیست؟» او پاسخ می دهد: «روی سخنم با امام زمان(عج) حجت وقت است که با این همه یار و یاور که بیش از هزار نفر آنان در حله زندگی می کنند و با وجود این همه ظلم که عالم را فراگرفته است، ظهور نمی کند.» مرد می گوید: «ای شیخ، منم صاحب الزمان(عج)! با من این همه عتاب مکن! حقیقت چنین نیست که تو می پنداری. اگر در جهان 313 نفر از یاران مخلص من پا به عرصه گذارند، ظهور می کنم، اما در شهر حله که می پنداری بیش از هزار نفر از یاوران من حاضرند، جز تو و مرد قصاب، احدی در ادعای محبت و معرفت ما صادق نیست. اگر می خواهی حقیقت بر تو آشکار شود، به حله بازگرد و خالص ترین مردانی را که می شناسی، به همراه همان مرد قصاب، در شب جمعه به منزلت دعوت و برای ایشان در حیاط خانه خویش مجلسی آماده کن. پیش از ورود مهمانان، دو بزغاله به بالای بام خانه ات ببر و آن گاه منتظر ورود من باش تا حقیقت را دریابی!» شیخ علی حلاوی، با شادی و سرور فراوان، بلافاصله به حله باز می گردد و یک راست به خانه مرد قصاب می رود و ماجرای تشرفش را می گوید. این دو نفر، پس از بحث و بررسی فراوان، از میان بیش از هزار نفر که همه از عاشقان و منتظران حقیقی مهدی موعود (عج) بودند، چهل نفر را انتخاب و برای شب جمعه به منزل شیخ دعوت می کنند تا به فیض دیدار مولایشان نایل شوند. شب موعود فرا رسید و چهل مرد برگزیده پس از وضو و غسل زیارت، در صحن خانه شیخ جمع شدند و ذکر و صلوات فرستادند و دعا برای تعجیل فرج خواندند، چون شب از نیمه گذشت، به یک باره تمام حاضران نوری درخشان دیدند که بر پشت بام خانه شیخ فرود آمد. قدری نگذشت که صدایی از پشت بام بلند شد. حضرت مرد قصاب را به بالا بام فرا خواند. مرد قصاب بلافاصله به پشت بام رفت و به دیدار مولای خویش نایل گشت. پس از دقایقی امام زمان(عج) به مرد قصاب دستور داد که یکی از آن دو بزغاله روی بام را در نزدیکی ناودان سر ببرد، به گونه ای که خون آن در میان صحن جاری شود. وقتی آن چهل نفر خون جاری شده از ناودان را دیدند، گمان کردند حضرت سر قصاب را از بدن جدا کرده است. در همان هنگام، حضرت جناب شیخ را فرا خواند. جناب شیخ بلافاصله به سوی بام شتافت و ضمن دیدار مولایش، دریافت خونی که از ناودان سرازیر شده، خون بزغاله بوده است، نه خون قصاب. امام زمان (عج) بار دیگر به مرد قصاب امر فرمود تا بزغاله دوم را در حضور شیخ ذبح کند. قصاب نیز طبق دستور بزغاله دوم را نزدیک ناودان ذبح کرد. هنگامی که خون بزغاله دوم از ناودان به داخل حیاط خانه سرازیر شد، چهل نفری که در صحن حیاط حاضر بودند، دریافتند که حضرت گردن جناب شیخ علی را زده و قرار است گردن تک تک آن ها را بزند. با این پندار، همه از خانه شیخ بیرون آمدند و به سوی خانه هایشان شتافتند. در آن حال، امام زمان (عج) به شیخ علی حلاوی گفت: «اینک به صحن خانه برو و به این جماعت بگو تا بالا بیایند و امام زمانشان را زیارت کنند!» جناب شیخ، غرق شادی و سرور، برای دعوت حاضران پایین آمد، ولی اثری از آن چهل نفر نبود. پس با ناامیدی و شرمندگی نزد امام بازگشت و فرار آن جماعت را به عرض آن حضرت رساند. امام زمان(عج) فرمود: «جناب شیخ، این شهر حله بود که می پنداشتی بیش از هزار نفر از یاوران مخلص ما در آن هستند. چه شد که تنها تو و این مرد قصاب ماندند؟ پس شهرها و سرزمین های دیگر را نیز به همین سان قیاس کن.» حضرت این جمله را فرمود و ناپدید شد. اینک در خانه جناب شیخ علی حلاوی، بقعه ای موسوم به مقام صاحب الزمان (عج) ساخته شده که روی سر در ورودی آن، زیارت مختصری از امام زمان(عج) نگاشته شده است. مردمان آن سامان، از دور و نزدیک برای دعا و تضرع به بارگاه الهی به سوی این مکان می شتابند. 📚منابع: ➖نهاوندی، شیخ علی اکبر، العبقری الحسان فی احوال مولانا صاحب الزمان علیه السلام، ج 2، ص 77-78. ➥ @sheikh_kafi | شیخ احمد ڪـافی

🟣دعا کنید ثواب دون سوراخ نباشد! ورنه موش دزد در اَنبان ماست گنـدم اعمـال چهـل ساله کجـاست؟ اول ای جـان دفـع شرّ مـوش کـن بعد از آن، در جمع گندم کوش کن باید اخلاق رذیله برود. قدیم گندم را در انبار مےریختند، موش هم بود. موش ها گندم را می خورند. هرچه این شخص گندم مےریخت، از آن طرف موش ها این گندم را مۍخوردند. شاعر خوب شعری می گوید. می گوید : ورنه موش دزد در اَنبان ماست، قدیم به کیسه اَنبان می گفتند. گنـدم اعمـال چهـل ساله کجـاست؟ ما موش دزد داریم. باید یک فکری به حال این موش دزد بکنیم. باید ردش کنیم برود. این موش دزد همان اخلاق رذیله است. تکبر است. محبت دنیاست. اینها را باید ردش کنیم، تا ردش نکنیم، این نمازها ولو اسقاط تکلیف هم بکند، اما ما را به معراج نمی برد. شصت و پنج سال پیش، شخصی به مرحوم استاد ما شیخ علی اکبر برهان می گفت: در مفاتیح نوشته که فلان عبادت این همه ثواب دارد، این دعا را بخوانی اینقدر ثواب دارد، مگر می شود این همه ثواب! تعجب کرده بود. استاد ما می فرمودند: «دعا کنید که ثوابدون ما سوراخ نباشد». ما ثوابدان هایمان سوراخ است. این همه ثواب است، ولی ثوابدون سوراخ است. به همین خاطر ثواب ها می رود. شما مرتب شیر توی ظرف می ریزی ، اما ظرف سوراخ است و شیر ها می رود، فایده ندارد. ایشات فرموند: «دعا کنید که ثوابدان سوراخ نباشد تا این ثواب ها جمع شود.» ➥ @sheikh_kafi | شیخ احمد ڪـافی

📚غش در معامله در تاريخ نوشته ‏اند: در كربلاى معلى عطارى بود شديدا مريض می ‏شود، جميع اجناس دكان و اثاث البيت منزل خود را به جهت معالجه فروخت، خرج كرد، اثر نكرد، روز به روز بدتر شد و اثر خوبى مشاهده نمی‏كرد، جميع اطباء اظهار يأس نمودند، راوى گفت: يك روز من رفتم به عيادتش ديدم بسيار بد حال است و به پسرش میگويد: فلان ظرف را بردار، ببر بازار بفروش و پولش را بياور كه به مصرف خود صرف نمايم، شايد راحت بشوم به مردن يا خوب شدن، گفتم: معنى اين حرف را نفهميدم و ندانستم چه چيز است، ديدم آهى كشيد، گفت: فلانى من سرمايه زيادى داشتم و جهت ترقى من اين بود كه در فلان سال مرضى در كربلا شايع شد كه اطبا علاج آن را منحصر كردند به آبليموى شيرازى از اين جهت آب ليمو خيلى گران شد و كمياب هم شد من قدرى آب ليمو داشتم، دوغ زيادى مخلوط كردم به او بوى آب ليمو از آن فهميده می‏شد و آن را به قيمت آب ليمو خالص می‏فروختم تا آن كه منحصر شد وجود آب ليمو به دكان من، من هم غش زيادى میزدم و می‏فروختم و سرمايه من زياد شد. و در ميان صنف خودم مشهور شدم به ابوالالوف، پدر ميليونها، تا اينكه مبتلا شدم به اين مرض و هر چه داشتم فروختم و از براى من چيزى باقى نماند بغير همين متاع، گفتم اين را هم بفروشند شايد خلاص شوم يا بميرم و يا خوب بشوم. اين هم اثر و نتيجه غش و خيانت به مردم كه عاقبت چنين است كه ملاحظه فرموديد، هيچ چيزى براى خودش نماند الا بدبختى و عذاب اخروى. 📚جامع الدرر ج ۲ ص۶۸ ➥ @sheikh_kafi | شیخ احمد ڪـافی

🟣گناهتو به کسی نگو ... 🎙#حسینی_قمی أَتیٰ رَجُلٌ أمیرَ المُؤمِنینَ(ع) فَقالَ: یا أمیرَ المُؤمِنینَ، إنّی عَصَیتُ ، فَطَهِّرنی . قالَ اَمیرُالمومِنین(ع) : و أَی الطَّهارَةِ أفضَلُ مِنَ التَّوبَةِ؟   مردی نزد امیر مؤمنان(ع) آمد و گفت: ای امیر مؤمنان من گناه کرده ام ، مرا پاک گردان. حضرت فرمود: کدام پاکی بالاتر از توبه است؟. 📙 مَن لا یَحضُرُهُ الفقیه‌ ، ج ۴ ، ص ۳۱ . ➥ @sheikh_kafi | شیخ احمد ڪـافی

داستان جالب جوانی که به خاطر تبعیض و فساد، میخواست بره زرتشتی بشه! استاد دانشمند ➥ @sheikh_kafi | شیخ احمد ڪـافی

📘#داستان‌های‌بحارالانوار انسان‌هایی که در باطن، میمون و خوک اند! 🔹ابوبصیر یکی از شیعیان پاک و مخلص امام صادق علیه السلام می‌گوید: من با آن حضرت در مراسم حج شرکت نمودم. هنگامی که به همراه امام علیه السلام کعبه را طواف می‌کردیم، عرض کردم: - فدایت شوم، آیا خداوند این جمعیت بسیار را که در حج شرکت نموده اند می‌آمرزد؟ امام صادق علیه السلام فرمودند: « ای ابا بصیر! بسیاری از این جمعیت که می‌بینی، میمون و خوک هستند! » عرض کردم: - آنها را به من نشان دهید! 🔹آن حضرت دستی بر چشمان من کشیدند و کلماتی به زبان جاری نمودند. ناگهان! بسیاری از آن جمعیت را میمون و خوک دیدم، وحشت کردم! سپس بار دیگر دستشان را بر چشمان من کشیدند، آن گاه دوباره آنان را همان گونه که در ظاهر بودند دیدم. 🔹سپس فرمودند: « ای ابا بصیر! نگران مباش! شما در بهشت، شادمان هستید و طبقات دوزخ جای شما نیست. سوگند به خدا! سه نفر، بلکه دو نفر، بلکه یک نفر از شما شیعیان حقیقی در آتش دوزخ نخواهد بود.» 📚 بحارالانوار، ج ۴۷، ص ۷۹ ➥ @sheikh_kafi | شیخ احمد ڪـافی

🔴 از گرفتار شدنِ مؤمنین شاد نشوید، زیرا... عدّة من أصحابنا، عن أحمد بن محمّد بن خالد، عن الحسن بن علیّ بن فضّال، عن إبراهیم بن محمّد الأشعریّ، عن أبان بن عبد الملک، عن أبی عبد اللّه علیه السّلام أنّه قال: لا تبدی الشّماتة لأخیک فیرحمه اللّه و یصیّرها بک، و قال: من شمت بمصیبة نزلت بأخیه لم یخرج من الدّنیا حتّی یفتتن. ✍🏻 أبان بن عبدالملک روایت کرده که حضرت صادق علیه السّلام فرمودند: در گرفتاریِ برادر دینی‌ات اظهار شادی مکن؛ زیرا خداوند متعال به او رَحم می‌کند و تو را به همان گرفتاری دچار می‌سازد. هرکس به سبب مصیبتی که بر برادر دینی‌اش رسیده شادی کند، تا خودش گرفتار آن نشود از دنیا نمی‌رود. 📚 الکافی، جلد ۲، کتاب الإیمان و الکفر، باب الشماتة، حدیث ۱ ➥ @sheikh_kafi | شیخ احمد ڪـافی