هدایت شده از سید رضا حجازی
هیأت بهانه است، جامعه نشانه است
🔹سکولاریسم می کوشد که زندگی زیر سایه #گناه را برای دینداران، عادی جلوه دهد. یعنی بگوید که تو قرآن و نمازت را بخوان و کاری به کار گنهکار و فاحشه نداشته باش.
تو به عنوان دیندار باید برایت عادی شود که در جامعه ای زندگی کنی که همزمان تو نماز بخوانی و بغل دستی تو، شیشه شراب سر بکشد و دیگری با لباس زیر کنار هر دوی شما بایستد و همه به یکدیگر لبخند بزنید و یا حداقل، کاری به کار هم نداشته باشید❗️
🔹امر به معروف و نهی از منکر و یا اجرای #احکام_اسلام در جامعه اسلامی را «دو قطبی ایجاد کردن»، «تفرقه»، «دخالت در کار دیگران»، «تشنج اجتماعی» و مانند آن تفسیر می کند.
🔹جمهوری اسلامی از اصل و اساس با این #تفکر_شیطانی و ادبیات فریبنده آن مقابله کرده است. اما حال که جمهوری اسلامی محکم ایستاد، چه راهی مناسب بود که همان تفکر، پیاده شود⁉️
🔹حسین! بله؛ حسین (ع) و مجلس حسین (ع) بهترین راه است. چون در میان حزب اللهی ها برخی ساده اندیش ها هستند که مقداری جو زده اند. شور مبتنی بر شعور حقیقی ندارند. با کمک اینها می توان در هیأت ها #نفوذ کرد و راه عادی سازی و توجیه تراشی برای گناه را در پیش گرفت.
🔹مثلاً بگوییم ما حق نداریم جلوی بی حجاب ها بایستیم؛ ما حق نداریم جلوی مهمان امام حسین (ع) را بگیریم! بعد از مدتی چشم ها به دختران و زنان بدحجاب و بی حجاب عادت می کند. بعد از مدتی چشم ها به گناه و ناهنجاری های اجتماعی و اخلاقی عادت می کند.
🔹بعد که محرم و صفر گذشت، سکولارها می گویند که با این دختران و زنان مکشفه و بی بند و بار برخورد نکنید.
اینها امام حسینی هستند. اینها مشکلی با ما ندارند و ... .
🔹اینگونه در دل سایر حزب اللهی ها #تردید ایجاد می کنند. اینگونه مانع اقدام قانونی قاطع علیه هنجارشکنان می شوند. و از این طریق کلاه گشادی سر ما می گذارند و خودمان هم متوجه نمی شویم.
⚠️ اینگونه زندگی مثلاً مسالمت آمیز با گناه و فحشاء را برای جامعه ما عادی سازی می کنند.