اشکی که می ریزم #شبرنگ

دوبیت پندی🍃 یارب مرا به وادی غفلت رها مکن جانم به حرص و بخل و حسد مبتلا مکن دستم بگیر و در همه ی عمر یک نفس از آستان آل محمد جدا مکن ✍️نصرت الله بیگی #دوبیت #پندی #پندیات #اول_مجلس

#حضرت_زینب_سلام_الله_علیها #مصائب_شام نه روز عید صیام و نه عید قربان است چه روی داده که شام اینچنین چراغان است زنان شام همه می زنند و می رقصند به هر که می نگرم سخت شاد و خندان است چه روی داده که در دست شامیان سنگ است؟ مگر که دختر حیدر به شام مهمان است میان هلهله ها هیجده سر است به نی به هر سری نگرم مثل ماه تابان است سری به نوک سنان می خورد لبش بر هم هنوز روی لبش آیه های قرآن است سوار ناقه جوانی است در غل و زنجیر که چشم سلسله بر ساق پاش گریان است سر حسین به بالای نیزه قرآن خواند یکی نگفت که این سر، سر مسلمان است هنوز بر لبش آثار تشنگی پیداست هنوز آن گلوی پاره پاره، عطشان است حرامیان ستم پیشه! کعب نی نزنید به کودکی که تنش مثل بید لرزان است ز دست دختر زهرا طناب باز کنید که او بر این اسرا یاور و نگهبان است به سیل اشک جهان را خراب کن «میثم» که جای گنج الهی به شام ویران است ✍️ حاج غلامرضا سازگار باحذف دوبیت #شام #شعر_سبک_مرثیه_مداحی

مصائب اسارت🥀 سحر خیز ناله ها طی شد مه محرم و ماه صفر رسید از شام و کوفه و دل زینب خبر رسید با اشک بی صدای سفیر ستاره ها یک کاروان کجاوه ز راه سفر رسید سنگ صبور قافله ی دل شکستگان از کوره راه شب زده ی پر خطر رسید زوار لاله های خزان گشته خسته جان بهر طواف زاده ی خیر البشر رسید پرچم فراز قافله ی نینوای عشق ام المصیبه زینب خونین جگر رسید با یک جهان مصیبت و یک کوه دردو غم از کوچه های فاصله با چشم تر رسید گلبوسه زد به تربت پاک برادرش گویی به نخل باور صبرش ثمر رسید بگشود عقده از دل و با یک نگاه گفت جان برادرم غم هجران به سر رسید از کوچه ی خرابه سحر خیز ناله ها با کوچی از ستاره بدون قمر رسید یعنی سه ساله کودک با محنت آشنا از شام غم به کرب و بلایت مگر رسید؟ آری ( فراز ) ! آینه پرداز کربلا با داغ لاله های بخون غوطه ور رسید ✍️فراز مردانی #شعر_سبک_مرثیه_مداحی #شام #مصائب_شام #حضرت_زینب_سلام_الله_علیها #حضرت_رقیه_سلام_الله_علیها

هفتم صفر نوحه شهادت امام حسن مجتبی(علیه السلام) زمینه🎙 مدینه گریه کن بامن که من تنهای تنهایم زسوز سینه می سوزم ولی در فکر زهرایم غریبم من... بیاور طشتی ای خواهر که در سینه جگر سوزد چنان سوزم که در آتش دل جن و بشر سوزد غریبم من... بیا خواهرحلالم کن مرا دیگر نمی بینی گلی از گلشن رویم در این عالم نمی چینی غریبم من... دگر چشمم نمی افتد به روی قاتل مادر دلم چون شمع می سوزد بر احوال دل مادر غریبم من... به یاد آرم زمانی را که غم ما را محک می زد مغیره مادر ما را در آن کوچه کتک می زد غریبم من... فراموشم نمی گردد صدای ناله ی مادر به پشت در صدا می زد چه آمد بر سر حیدر غریبم من.. فراموشم نمی گردد که شد رخسار او نیلی که پیش چشم من ثانی بزد بر روی او سیلی غریبم من... من آن شمعم که غربت دور من پروانه می باشد زغمهایی که من دیدم فلک دیوانه می باشد غریبم من... #شعر_سبک_مرثیه_مداحی #امام_حسن_علیه_السلام #هفتم_صفر