شعری برای شهید آرمان علی وردی علی ورد لبانت بود و راهت آرمان ما شدی با صبرِ سرخت تا قیامت قهرمان ما نماز صبر می خواندی میان لجه ای از خون و شد بهر نماز عشق ، نام تو اذان ما در آن آشوب ِ اوباشان شهر آنگونه تنهایی ... حماسه آفریدی ، وسعت عصر و زمان ما اشاعات معاویه اثر بر ابلهان کرد و شبیه میثم تمار ، تنها آرمان ما نباید زنده می ماندیم ، با حرمت شکستن ها فدای غیرت عمار وارت ای جوان ما چه گودالی به پا شد بهر تو بین یزیدی ها شبیه زخمهای سرخ تو می سوخت جان ما به هر زخم تنت می خورد عطر چادر زهرا شکسته سینه می بردی همه تاب و توان ما همیشه کربلایی هست ، حق هم هست چون کوهی ولی این بار وای از لحظه ی آتشفشان ما شهادت شأن هر کس نیست ، امثال «رئوفی» را دعائی باید از دل ، دوستان و همرهان ما ✍️#حسین_رئوفی