به مناسبت ۲۷ شهریور، روز درگذشت #شهریار و روز «شعر» و «ادب»: 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 همه شهر را گرفتی تو به شعر، «شهریارا»! تو که شهریار شعریّ و امیر شهر، یارا! به بسیط خاک رفته همه جا سرود پاکت به درآی شهریارا و بگیر شهر ما را ز فراز قاف رفعت بگشای چتر دولت که به زیر سایه ی تو شود آشیان هُما را چکد آب زندگانی ز مداد و خامه ی تو که گرفته کلک شعرت سرِ چشمه ی بقا را چو فرشتگان الهام، ببین و بازگو کن ز نقوش لوح تقدیر مشیّت قضا را تو سرود آسمان را، برِ خاکیان فروخوان ز علی(ع) بگو که بینند جمال کبریا را تو چنان به وصف مولی سخنی صواب گفتی که خدا به شهد شعر تو کرم کند شفا را تو به این گدایْ گفتی در خانه‌ی علی زن «که نگین پادشاهی دهد از کرم، گدا را» به خدا قسم! خدا را به رخ علی توان دید «به علی شناختم من، به خدا قسم! خدا را» ز درآمدی و آمد به سر انتظار حافظ که سحر پیام می داد به سوز دل صبا را همه شب درین امیدم که نسیم صبحگاهی به پیام آشنایی بنوازد آشنا را من و ورد ذکر یارب من و این دعای هرشب که خدا نگاه دارد ز نگاه بد شما را همه هست های و هوایم به خدای گفت و گویم که خدای من بگردان ز جناب او بلا را دهن تو را ببوسم به سپاس آن که گفتی «علی! ای همای رحمت! تو چه آیتی خدا را؟» ز «رياضی» اين غزل را كه سرود آسمانی است پي عرض خير مقدم بپذير، «شهریارا»! 📕دیوان ریاضی یزدی، ص۳۷۹_۳۸۰ #ریاضی_یزدی #شهریار