🌹#میلاد_امام_زمان بهار آمد و عطری به هر دیار زدند به جای‌جای زمین نقشی از بهار زدند فرا رسیدن نوروز و موکب گل را به نغمه جارچیانِ بهار جار زدند... به هر کجای در آید نسیم، عطرافشان مگر که بر نَفَسش بوی زُلف یار زدند به روی جامۀ سبزی که بر تنش کردند هزار برگ به پیراهن چنار زدند هزارها عَلَم سرخ و زرد و آبیِ گل به این نوید به گلزار و کوهسار زدند... شکوه موکب میلاد حضرت مهدی‌ست که بر زمین و زمان، این همه نگار زدند رسید مهدی موعود کز ولادت او به فرق عشق و وفا تاج افتخار زدند... عصارۀ همه گل‌های احمدی مهدی‌ست گُلِ همیشه بهار محمدی مهدی‌ست طلایه‌دار سحرگاه نور می‌آید امير قافلۀ شوق و شور می‌آید... گشوده پنجرۀ نور بر زمین و زمان امام نور که در سال نور می‌آید امام يازدهم را به شادی و تبريک مَلَک ز هر طرفی در حضور می‌آید به منزل دل ویران ما بُوَد نزدیک طنین قافله کز راه دور می‌آید ز شوق تابش این آفتاب آزادی ز ذرّه ذرّه سرود سرور می‌آید پس از سه روز سفر در عوالم ملکوت ز ميهمانیِ ربِّ غفور می‌آید***👇 ز غیب یافته اَلواح مهدویّت را کَلیم عالَم رَجَعت ز طور می‌آید... بود کريم و همين بس کرامتش که مدام از او عنايت و از ما قصور می‌آید عصارۀ همه گل‌های احمدی مهدی‌ست گُلِ همیشه بهار محمدی مهدی‌ست نظام‌بخش جهان و جهانِ جان مهدی‌ست امام منتقم و صاحب‌الزمان مهدی‌ست کسی که عدل علی را به معنی اعلی برای نوع بشر آرَد ارمغان مهدی‌ست کسی که با کلماتش به ظاهر و باطن کتاب حُسن خدا راست ترجمان مهدی‌ست کسی که رجعت والای صالحان زمین برای یاری او می‌شود عیان مهدی‌ست کسی که فیض نگاه ولایتش امروز نگاهدار زمین است و آسمان مهدی‌ست وجود او همه لطف است و غیبتش همه لطف کمال لطف خدا بر جهانیان مهدی‌ست... کسی که زمزمۀ عاشقانه‌اش آرد نزول بارش رحمت به انس و جان مهدی‌ست... عصارۀ همه گل‌های احمدی مهدی‌ست گُلِ همیشه بهار محمدی مهدی‌ست... #ولادت_امام_عصر_عج #سیدرضا_مؤید ***طبق نقل حکیمه خاتون (علیها السلام): بعد از تولد حضرت صاحب الامر (علیه السلام)، امام حسن عسکری (علیه السلام) فرمود: «فرزندم را نزد من بیاور.» پس من آن حضرت را برداشتم و نزد امام حسن عسکری بردم، چون در مقابل پدر بزرگوارش رسید در حالی که در دستان من قرار داشت بر پدر بزرگوارش سلام کرد. سپس امام حسن عسکری (علیه السلام) او را از دست من گرفت و در آن حال، پرندگانی، (ملائکه ای) بال های خود را بر سر آن حضرت گسترانیدند. امام حسن عسکری (علیه السلام) به یکی از آن پرندگان فرمود: او را بردار و محافظت کن و در هر چهل روز او را به سوی ما بازگردان. پس آن پرنده، حضرت را برداشت و به سوی آسمان پرواز کرد و پرندگان دیگر، به دنبال او پرواز کردند. امام حسن عسکری فرمود: «ترا سپردم به آن کسی که مادر موسی، فرزندش را به او سپرد.» در این هنگام نرجس خاتون شروع به گریه کردن نمود. امام حسن عسکری (علیه السلام) فرمود: «گریه نکن! او از غیر تو شیر نخواهد خورد و به زودی به سویت باز خواهد گشت چنانچه موسی (علیه السلام) به سوی مادر خود برگشت، و این است قول خداوند که فرمود: «پس موسی را به مادرش برگرداندیم تا دیده مادرش به او روشن شود و اندوهگین نشود.»(1) من پرسیدم: «این پرنده، چه بود؟!» حضرت فرمود: «او روح القدس بود.»(2) در خصوص چرایی این مطلب و این که هدف از این کار چه بوده، لازم به ذکر است: از محتوای خبری که نقل شد می توان فهمید با توجه به شرایط و جو خفقان و حساسیت فوق العاده ای که دستگاه خلافت وقت و برخی اطرافیان گمراه، نسبت به ولادت امام (عجل الله فرجه) داشتند و خطر به شهادت رساندن، وجود آخرین ذخیره الهی را تهدید می کرد، این اقدام به اراده حکیمانه خداوند برای حفظ جان آن حضرت صورت گرفت. چنان که در شرایط خاص و ویژه ولادت حضرت موسی (علیه السلام) در دوران خفقان فرعون، شبیه همین اتفاق به نحوی دیگر برای حفظ جان موسی (علیه السلام) اتفاق افتاد. ناگفته نماند طبق آن چه از منابع روایی بدست می آید، ظاهرا به آسمان بردن امام زمان (علیه السلام) در کودکی توسط روح القدس، یکی از خصایص ویژه ی حضرت (عجل الله فرجه) بوده و در مورد ائمه ی دیگر چنین رخدادی در روایات ذکر نشده؛ البته طبق نقل آیات و روایات، حضرت ادریس (علیه السلام) نیز به اراده خداوند به آسمان چهارم بالا رفت در حالی که زنده بود.(3) هم چنین خداوند حضرت عیسی (علیه السلام) را بر خلاف تصور یهودیان که گمان کردند او را به صلیب کشیده و کشته اند، او را به سوی خویش بالا برد.(4) در پایان، در پاسخ به این بخش سؤال که آیا این مطلب، از لحاظ علمی قابل درک و فهم هست یا خیر؟ باید گفت: اگر منظورتان درک و فهم این مطلب از زاویه و پنجره ی علم محدود بشری باشد که صرفاً با ابزار و لوازم مادی و محسوس، به دنبال درک و فهم امور است باید گفت: پاسخ منفی است! ادامه👇

🌹#میلاد_امام_زمان بهار آمد و عطری به هر دیار زدند به جای‌جای زمین نقشی از بهار زدند فرا رسیدن نوروز و موکب گل را به نغمه جارچیانِ بهار جار زدند... به هر کجای در آید نسیم، عطرافشان مگر که بر نَفَسش بوی زُلف یار زدند به روی جامۀ سبزی که بر تنش کردند هزار برگ به پیراهن چنار زدند هزارها عَلَم سرخ و زرد و آبیِ گل به این نوید به گلزار و کوهسار زدند... شکوه موکب میلاد حضرت مهدی‌ست که بر زمین و زمان، این همه نگار زدند رسید مهدی موعود کز ولادت او به فرق عشق و وفا تاج افتخار زدند... عصارۀ همه گل‌های احمدی مهدی‌ست گُلِ همیشه بهار محمدی مهدی‌ست طلایه‌دار سحرگاه نور می‌آید امير قافلۀ شوق و شور می‌آید... گشوده پنجرۀ نور بر زمین و زمان امام نور که در سال نور می‌آید امام يازدهم را به شادی و تبريک مَلَک ز هر طرفی در حضور می‌آید به منزل دل ویران ما بُوَد نزدیک طنین قافله کز راه دور می‌آید ز شوق تابش این آفتاب آزادی ز ذرّه ذرّه سرود سرور می‌آید پس از سه روز سفر در عوالم ملکوت ز ميهمانیِ ربِّ غفور می‌آید***👇 ز غیب یافته اَلواح مهدویّت را کَلیم عالَم رَجَعت ز طور می‌آید... بود کريم و همين بس کرامتش که مدام از او عنايت و از ما قصور می‌آید عصارۀ همه گل‌های احمدی مهدی‌ست گُلِ همیشه بهار محمدی مهدی‌ست نظام‌بخش جهان و جهانِ جان مهدی‌ست امام منتقم و صاحب‌الزمان مهدی‌ست کسی که عدل علی را به معنی اعلی برای نوع بشر آرَد ارمغان مهدی‌ست کسی که با کلماتش به ظاهر و باطن کتاب حُسن خدا راست ترجمان مهدی‌ست کسی که رجعت والای صالحان زمین برای یاری او می‌شود عیان مهدی‌ست کسی که فیض نگاه ولایتش امروز نگاهدار زمین است و آسمان مهدی‌ست وجود او همه لطف است و غیبتش همه لطف کمال لطف خدا بر جهانیان مهدی‌ست... کسی که زمزمۀ عاشقانه‌اش آرد نزول بارش رحمت به انس و جان مهدی‌ست... عصارۀ همه گل‌های احمدی مهدی‌ست گُلِ همیشه بهار محمدی مهدی‌ست... #ولادت_امام_عصر_عج #سیدرضا_مؤید ***طبق نقل حکیمه خاتون (علیها السلام): بعد از تولد حضرت صاحب الامر (علیه السلام)، امام حسن عسکری (علیه السلام) فرمود: «فرزندم را نزد من بیاور.» پس من آن حضرت را برداشتم و نزد امام حسن عسکری بردم، چون در مقابل پدر بزرگوارش رسید در حالی که در دستان من قرار داشت بر پدر بزرگوارش سلام کرد. سپس امام حسن عسکری (علیه السلام) او را از دست من گرفت و در آن حال، پرندگانی، (ملائکه ای) بال های خود را بر سر آن حضرت گسترانیدند. امام حسن عسکری (علیه السلام) به یکی از آن پرندگان فرمود: او را بردار و محافظت کن و در هر چهل روز او را به سوی ما بازگردان. پس آن پرنده، حضرت را برداشت و به سوی آسمان پرواز کرد و پرندگان دیگر، به دنبال او پرواز کردند. امام حسن عسکری فرمود: «ترا سپردم به آن کسی که مادر موسی، فرزندش را به او سپرد.» در این هنگام نرجس خاتون شروع به گریه کردن نمود. امام حسن عسکری (علیه السلام) فرمود: «گریه نکن! او از غیر تو شیر نخواهد خورد و به زودی به سویت باز خواهد گشت چنانچه موسی (علیه السلام) به سوی مادر خود برگشت، و این است قول خداوند که فرمود: «پس موسی را به مادرش برگرداندیم تا دیده مادرش به او روشن شود و اندوهگین نشود.»(1) من پرسیدم: «این پرنده، چه بود؟!» حضرت فرمود: «او روح القدس بود.»(2) در خصوص چرایی این مطلب و این که هدف از این کار چه بوده، لازم به ذکر است: از محتوای خبری که نقل شد می توان فهمید با توجه به شرایط و جو خفقان و حساسیت فوق العاده ای که دستگاه خلافت وقت و برخی اطرافیان گمراه، نسبت به ولادت امام (عجل الله فرجه) داشتند و خطر به شهادت رساندن، وجود آخرین ذخیره الهی را تهدید می کرد، این اقدام به اراده حکیمانه خداوند برای حفظ جان آن حضرت صورت گرفت. چنان که در شرایط خاص و ویژه ولادت حضرت موسی (علیه السلام) در دوران خفقان فرعون، شبیه همین اتفاق به نحوی دیگر برای حفظ جان موسی (علیه السلام) اتفاق افتاد. ناگفته نماند طبق آن چه از منابع روایی بدست می آید، ظاهرا به آسمان بردن امام زمان (علیه السلام) در کودکی توسط روح القدس، یکی از خصایص ویژه ی حضرت (عجل الله فرجه) بوده و در مورد ائمه ی دیگر چنین رخدادی در روایات ذکر نشده؛ البته طبق نقل آیات و روایات، حضرت ادریس (علیه السلام) نیز به اراده خداوند به آسمان چهارم بالا رفت در حالی که زنده بود.(3) هم چنین خداوند حضرت عیسی (علیه السلام) را بر خلاف تصور یهودیان که گمان کردند او را به صلیب کشیده و کشته اند، او را به سوی خویش بالا برد.(4) در پایان، در پاسخ به این بخش سؤال که آیا این مطلب، از لحاظ علمی قابل درک و فهم هست یا خیر؟ باید گفت: اگر منظورتان درک و فهم این مطلب از زاویه و پنجره ی علم محدود بشری باشد که صرفاً با ابزار و لوازم مادی و محسوس، به دنبال درک و فهم امور است باید گفت: پاسخ منفی است! ادامه👇