#شعرعربی و هم نقضوا عهدالكتاب و فرضه و محكمه بالزور و الشبهات (آن‎ها عهدی را که در آیات محکم و واضح کتاب خدا بر آن‎ها واجب شده بود، با شبهه‎ها و افتراهای خود، شکستند.) و لا تك الامحنه‌كشفتهم بدعوی ضلال من هن وهنات و این (غصب خلافت حضرت علی) نبود مگر امتحانی از جانب خداوند، که کفر آن‎ها را ظاهر کند به علت قصد و غرض‎های باطلشان. زرایا ارتنا خضره الافق حمرة وردت اجاجاً طعم كل فرات این‎ها مصایبی است که آسمان سبز را به سرخی کشانید و در کام ما تمام آب‎های گوارا را تلخ کرد. ولو قلدوالموصی الیه امورها لزمت بمامون علی العثرات اگر این مردم کارهای خود را به همان کسی که حضرت پیامبر (ص) جانشین خود کرده بود، می‎سپردند، به حقیقت خود را به کسی که از هر لغزشی ایمن است، می‎سپردند. بكیت لرسم‌الدار من عرفات و اذریت دمع العین بالعبرات در عرفات برای برجای مانده‎های خانۀ اهل بیت گریه کردم و آب چشم خود را ریختم و گریستم. اذا لم نناج الله فی صلواتنا باسمائهم لم یقبل الصلوات (کسانی که) اگر زمانی در نماز خود نام مبارک آن‎ها را نبریم، خداوند نمازهایمان را قبول نمی‎کند. فكیف یحبون النبی ورهطه وهم تركوا احشائهم و غرات پس چگونه حضرت پیامبر را دوست دارند، در حالی که خویشاوندان او را کشته‎اند و وجود آن‎ها از کینه و نفرت، انباشته است. افاطم لو خلت الحسین مجدلا وقدمات عطشاناً بشط فرات اذا للطمت الخد فاطم عنده واجریت انهاراً علی الوجنات ای فاطمه، اگر حسین را که بر خاک کربلا افتاده و کنار فرات تشنه لب جان داده را در خیالت تصور کنی، بر گونۀ خود می‎زنی و نهرهای آب بر صورت خود جاری می‎کنی. افاطم قومی یابنة الخیر فاندبی نجوم سموات بارض فلات ای فاطمه، بلند شو! ای دختر بهترین خلق خدا! بلند شو و بر فرزندانت که ستاره‎های آسمانند و بر زمین افتاده اند، نوحه كن. و قبر ببغداد لنفس زكیه تضمنها الرحمن فی الغرفات و قبری که در بغداد است برای جان پاکی که خداوند او را در غرفه‎های بهشتی دربرگرفته است. [از ابن بابویه روایت شده است كه دعبل گفت: چون به اینجای قصیده رسیدم، حضرت امام رضا علیه السلام فرمود: می‌خواهی در اینجا دو بیت الحاق كنم كه قصیده تو تمام شود؟ گفتم: بله ای فرزند رسول خدا. پس حضرت این دو بیت بعد را فرمود:] و قبر بطوس یالها من مصیبه الحت علی الاحشاء بالزفرات الی الحشر حتی یبعث‌الله قائماً یفرج عنا الغم و الكربات و قبری که در طوس است. وای از آن مصیبت که تا قیامت آتش حسرت و ناله‎های جانسوز در وجود من می‎افزاید. تا آن روزی که خداوند قائمی را ظاهر کند که فرجی بر غم‎ها و مصیبت‎های ماست. علی بن موسی ارشد الله امره و صلی علیه افضل الصلوات که صاحب آن قبر علی بن موسی است. خداوند امرش را به صلاح آورد و بر او بهترین درودها را نثار کند. ✍️دعبل خزاعی

#شعرعربی و هم نقضوا عهدالكتاب و فرضه و محكمه بالزور و الشبهات (آن‎ها عهدی را که در آیات محکم و واضح کتاب خدا بر آن‎ها واجب شده بود، با شبهه‎ها و افتراهای خود، شکستند.) و لا تك الامحنه‌كشفتهم بدعوی ضلال من هن وهنات و این (غصب خلافت حضرت علی) نبود مگر امتحانی از جانب خداوند، که کفر آن‎ها را ظاهر کند به علت قصد و غرض‎های باطلشان. زرایا ارتنا خضره الافق حمرة وردت اجاجاً طعم كل فرات این‎ها مصایبی است که آسمان سبز را به سرخی کشانید و در کام ما تمام آب‎های گوارا را تلخ کرد. ولو قلدوالموصی الیه امورها لزمت بمامون علی العثرات اگر این مردم کارهای خود را به همان کسی که حضرت پیامبر (ص) جانشین خود کرده بود، می‎سپردند، به حقیقت خود را به کسی که از هر لغزشی ایمن است، می‎سپردند. بكیت لرسم‌الدار من عرفات و اذریت دمع العین بالعبرات در عرفات برای برجای مانده‎های خانۀ اهل بیت گریه کردم و آب چشم خود را ریختم و گریستم. اذا لم نناج الله فی صلواتنا باسمائهم لم یقبل الصلوات (کسانی که) اگر زمانی در نماز خود نام مبارک آن‎ها را نبریم، خداوند نمازهایمان را قبول نمی‎کند. فكیف یحبون النبی ورهطه وهم تركوا احشائهم و غرات پس چگونه حضرت پیامبر را دوست دارند، در حالی که خویشاوندان او را کشته‎اند و وجود آن‎ها از کینه و نفرت، انباشته است. افاطم لو خلت الحسین مجدلا وقدمات عطشاناً بشط فرات اذا للطمت الخد فاطم عنده واجریت انهاراً علی الوجنات ای فاطمه، اگر حسین را که بر خاک کربلا افتاده و کنار فرات تشنه لب جان داده را در خیالت تصور کنی، بر گونۀ خود می‎زنی و نهرهای آب بر صورت خود جاری می‎کنی. افاطم قومی یابنة الخیر فاندبی نجوم سموات بارض فلات ای فاطمه، بلند شو! ای دختر بهترین خلق خدا! بلند شو و بر فرزندانت که ستاره‎های آسمانند و بر زمین افتاده اند، نوحه كن. و قبر ببغداد لنفس زكیه تضمنها الرحمن فی الغرفات و قبری که در بغداد است برای جان پاکی که خداوند او را در غرفه‎های بهشتی دربرگرفته است. [از ابن بابویه روایت شده است كه دعبل گفت: چون به اینجای قصیده رسیدم، حضرت امام رضا علیه السلام فرمود: می‌خواهی در اینجا دو بیت الحاق كنم كه قصیده تو تمام شود؟ گفتم: بله ای فرزند رسول خدا. پس حضرت این دو بیت بعد را فرمود:] و قبر بطوس یالها من مصیبه الحت علی الاحشاء بالزفرات الی الحشر حتی یبعث‌الله قائماً یفرج عنا الغم و الكربات و قبری که در طوس است. وای از آن مصیبت که تا قیامت آتش حسرت و ناله‎های جانسوز در وجود من می‎افزاید. تا آن روزی که خداوند قائمی را ظاهر کند که فرجی بر غم‎ها و مصیبت‎های ماست. علی بن موسی ارشد الله امره و صلی علیه افضل الصلوات که صاحب آن قبر علی بن موسی است. خداوند امرش را به صلاح آورد و بر او بهترین درودها را نثار کند. ✍️دعبل خزاعی