🌟این شعر عالی است👇 #نمره20 در مدح و مرثیۀ حضرت زهرا (سلام الله علیها) آن زُهره‌ای که ماه به مِهرش مُنَوّر است دُردانۀ پیمبر و زهرای اطهر است بر تارَک زنانِ جهان ، تاج افتخار بر گردن عروسِ فلک عِقدِ گوهر ست بانوی بانوان جهان ، سرور زنان دُرج عِفاف و عصمت کبرای داور است او را پدر ، رسولِ خدا ، صدر کائنات او را علی ، ولیِ خداوند، همسر است بحری ست پُر ز دُرّ و گُهَرهای شاهوار یزدان وُرا ، ستوده به قرآن که کوثر است کیهان به تابش دو فروزنده آفتاب گردون به گردش دو درخشنده اختر است خونی که داد سرور آزادگان حسین مرهونِ حُسن تربیت و شیر مادر است خواندش پدر به ام ابیها که نور او فیض نخست و صادر اول ز مصدر است زین رو ز جمع اهل کسا ، نام فاطمه در گفتۀ خدای تعالی مکرر است تا روزگار بوده و تا هست پایدار عرش خدا ، ز زهرۀ زهرا منور است نور مقدسی که به گرداب حادثات کشتی نوح را وسط موج ، لنگر است نوری که زیب بخش مکان است و لامکان از باختر ، فروغ رُخش تا به خاور است حورای اِنسی است و ز مُشکین شمیم او گیسوی حور و روضۀ رضوان معطر است شه بانوی حجاز ، ولی کارِ خانه را با فضۀ کنیز ، شریک و برابر است در خانه‌ای که رَدّ قدم های جبرئیل گاه نزول وحی خدا ، زیب و زیور است از رنج کار ، آبله می‌زد به دست او دستی که بوسه گاه لبان پیمبر است پیراهن عروسی خود را به مستمند بخشد شب زفاف که مهمان شوهر ست در منتهای اوج بلاغت ، خطابه اش آهنگ، چون پیمبر و منطق، چو حیدر است با آن جلال و رتبۀ والا شنیده ام پهلوی او شکسته به یک ضربت در است آن هم دری که روح الأمین اذن می‌گرفت والله ، جای گفتنِ الله اکبرست گویند تهمتی ست که ما شیعه می‌زنیم پس آتش خیام حسین از چه اخگر است؟ خواهد چو خونبهای جگرگوشه‌‌های خویش فردای حشر ، محشر کبرای دیگر است خون خداست خون حسینِ عزیز او هر قطره خونش از دو جهان پربهاتر است این افتخار بس که (ریاضی) به درگهش عبد و غلام و بنده و مولا و چاکر است ✍️محمدعلی ریاضی یزدی دیوان ریاضی یزدی، ص87-86 1390، به کوشش مهدی آصفی، با مقدمۀ حسین آهی، تهران:جمهوری. کانال شعر، سبک و نکات مداحی https://eitaa.com/sher_sabk_maddahi