پله کردی شانه های زخمی و رنجورمان می نشد در کوزه هاتان این همه انگورمان بر تن ما خار و خنجر می زدی در زندگی گل چرا آورده ای اکنون برای گورمان شد پریشان جمع ما وصلی نشد ممکن دگر چون تو بودی بی گمان خود وصله ی ناجورمان شور شد شیرین شراب ما ز چشم شورتان شد عزا در هر کجا جشن و سرور و سورمان ارمغانی را که دادی جامه ی یوسف نبود عاقبت روشن نکردی دیده ی بی نورمان #حمید_رنجبر #شعر #ارسالی_مخاطب 📜 @sheraneh_eitaa