تا مهر توام در دل شوریده نشست وافتاد مرا چشم بدان نرگس مست این غم ز دلم نمی‌نهد پای برون وین اشگ ز دامنم نمیدارد دست #عبید_زاکانی #شعر 📜 @sheraneh_eitaa

هرکس که سر زلف تو آورد بدست از غالیه فارغ شد و از مشگ برست عاقل نکند نسبت زلفت با مشگ داند که میان این و آن فرقی هست #عبید_زاکانی #شعر 📜 @sheraneh_eitaa

خوشا کسی که ز عشقش دمی رهایی نیست غمش ز رندی و میلش به پارسایی نیست دل رمیدهٔ شوریدگان رسوایی شکسته‌ایست که در بند مومیایی نیست ز فکر دنیی و عقبی فراغتی دارد خداشناس که با خلقش آشنایی نیست غلام همت درویش قانعم کاو را سرِ بزرگی و سودای پادشایی نیست مراد خود مطلب هر زمان ز حضرت حق که بر در کرمش حاجت گدایی نیست به کنج عزلت از آن روی گشته‌ام خرسند که دیگرم هوس صحبت ریایی نیست #عبید_زاکانی #شعر 📜 @sheraneh_eitaa

دل با رخ دلبری صفایی دارد کو هر نفسی میل به جایی دارد شرح شب هجران و پریشانی ما چون زلف بتان دراز نایی دارد #عبید_زاکانی #شعر 📜 @sheraneh_eitaa

دلی که بستهٔ زنجیرِ زلفِ یاری نیست به پیش اهل نظر، هیچش اعتباری نیست سری که نیست در او کارگاه سودائی به کارخانهٔ عیشش سری و کاری نیست ز عقل برشکن و ذوق بیخودی دریاب که پیش زنده دلان ، عقل در شماری نیست ملامتِ منِ مسکین مکن ، که در ره عشق به دست عاشق بیچاره، اختیاری نیست دگر مگوی که هر بحر را کناری هست از آن که به جز غم عشق را کناری نیست ز شوق زلف بتان بیقرار و سرگردان منم که مثل من آشفته روزگاری نیست اگر ز مستی و رندی عبید را عاریست مرا از این دو صفت هیچ عیب و عاری نیست #عبید_زاکانی #شعر 📜 @sheraneh_eitaa

ز سوز عشق من جانت بسوزد همه پیدا و پنهانت بسوزد ز آه سرد و سوز دل حذر کن که اینت بفسرد وانت بسوزد مبر نیرنگ و دستان پیش آن کو به صد نیرنگ و دستانت بسوزد به دست خویشتن شمعی میفروز که هر ساعت شبستانت بسوزد چه داری آتشی در زیر دامان کز آن آتش گریبانت بسوزد دل اندر وصل من بستی و ترسم که ناگه تاب هجرانت بسوزد ندارد سودت آن گاهی که گوئی عبید آن نامسلمانت بسوزد #شعر #عبید_زاکانی 📜 @sheraneh_eitaa

جانا بیا که بی تو دلم را قرار نیست بیشم مجال صبر و سر انتظار نیست دیوانه این چنین که منم در بلای عشق دل عاقبت نخواهد و عقلم به کار نیست گر خواندنت مراد و گر راندن آرزوست آن کن که رای تست مرا اختیار نیست ما را همین بسست که داریم درد عشق مقصود ما ز وصل تو بوس و کنار نیست ای دل همیشه عاشق و همواره مست باش کان کس که مست عشق نشد هوشیار نیست با عشق همنشین شو و از عقل برشکن کو را به پیش اهل نظر اعتبار نیست هر قوم را طریقی و راهی و قبله‌ایست پیش عبید قبله به جز کوی یار نیست #شعر #عبید_زاکانی 📜 @sheraneh_eitaa

در کوچهٔ فقر گوشه‌ای حاصل کن وز کشت حیات خوشه‌ای حاصل کن در کهنه رباط دهر غافل منشین راهی پیش است توشه‌ای حاصل کن #شعر #عبید_زاکانی 📜 @sheraneh_eitaa

آمد نسیم و نکهت گل در جهان فکند بلبل ز شوق غلغه در بوستان فکند هم باد نوبهار دل غنچه برگشاد هم بید سایه بر سر آب روان فکند شوق فروغ ظلمت گل باز آتشی در جان زار بلبل فریادخوان فکند صوفی صفت شکوفه بر آواز عندلیب رقصی بکرد و خرقه سوی باغبان فکند رنگ عذار ساقی و تاب شعاع می آنعکس بین که بر گل و بر ارغوان فکند حیران بماند سوسن آزاده ده زبان تا خود که بند خامشیش بر زبان فکند تا سرو سرفراز تمول نمود باز سرها به ذوق در قدمش میتوان فکند بر سر نهاد نرگس سرمست جام زر چون چشم باز کرد و نظر در جهان فکند باد بهار و مقدم نوروز و بوی گل آشوب عیش در دل پیر و جوان فکند چون غنچه لب به مدح شهنشاه برگشاد ابرش هزار دانهٔ در در دهان فکند بهر نثار دامن زر بر گرفت گل خود را به بزم پادشه کامران فکند سلطان جلال دین که به نانش به گاه جود تب لرزه بر طبیعت دریا و کان فکند آنشاه شیر حمله که امرش کمند حکم در گردن سپهر و زمین و زمان فکند بر تخت شاه تا کمر سلطنت ببست دولت کلاه شادی بر آسمان فکند تدبیر خود به دست سعادت حواله کرد ترتیب ملک با خرد خرده دان فکند ذرات خاک بر مه و خورشید فخر کرد تا چتر سایه بر سر این خاکدان فکند امروز نام حاتم طی در زبان خلق صیت نوال خسرو صاحبقران فکند شاها بیمن مدحت تو شاهوار شد هر در که بحر خاطر من بر کران فکند هر کو نه خاکپای تو شد دست نکبتش در ورطهٔ مذلت و عجز و هوان فکند شرح جلال قدر تو میداد ناطقه افلاک را ز هستی خود در گمان فکند از جور روزگار ننالد دگر عبید او را چو بخت نیک بر این آستان فکند در موج خیز لجهٔ غم غرقه گشته بود لطف تواش به ساحل امن و امان فکند جاوید باد مدت عمرت که روزگار طرح اساس دولت تو جاودان فکند #شعر #عبید_زاکانی 📜 @sheraneh_eitaa

از دل نرود شوق جمالت بیرون وز سینه هوای زلف و خالت بیرون این طرفه که با این همه سیلاب سرشگ از دیده نمیرود خیالت بیرون #شعر #عبید_زاکانی 📜 @sheraneh_eitaa

لطف تو از حد برون، حُسن تو بی منتهاست نیش تو نوش روان، درد تو درمان ماست عشق تو بر تخت دل ، حاکم کشور گشای مهر تو بر مُلک جان، والی فرمانرواست پرتو رخسار تو مایهٔ مهر مُنیر چهرهٔ پرچین تو جادوی معجز نماست نرگس فتان تو لعبت مردم فریب غمزهٔ غَماز تو جادوی معجز نماست از تو همه سرکشی وز طرف ما هنوز روی امل بر زمین دست طمع بر دعاست گر کشدت ای عبید ، سر بنه و دم مزن عادت خوبان ستم ، چارهٔ عاشق رضاست... #عبید_زاکانی @sherbaranast2

گوئی آن یار که هر دو ز غمش خسته‌تریم با خبر نیست که ما در غم او بی‌خبریم از خیال سر زلفش سر ما پرسوداست این خیالست که ما از سر او درگذریم با قد و زلف درازش نظری می‌بازیم تا نگویند که ما مردم کوته نظریم دل فکنده است در این آتش سودا ما را وه که از دست دل خویش چه خونین جگریم عشق ، رنجیست که تدبیر نمی دانیمش وصل ، گنجیست که ما ره به سرش می‌نبریم جان ما وعدهٔ وصلست نه این روح مجاز تو مپندار که ما زنده بدین مختصریم آه و فریاد که از دست بشد کار عبید یار آن نیست که گوید غم کارش بخوریم #عبید_زاکانی #شعر 📜 @sheraneh_eitaa