نوری است در سپهر شبم ، پرتوی شدید یا نه، ستاره ای است که در آسمان دمید از آسمان جدا شد و آرام چرخ زد هی چرخ چرخ گشت و کنار زمین رسید آنگاه سایه وار به یک ابر محو شد از ابرها رها شد و در دست من چکید * هرچند بین من و ستاره سکوت بود گوشم هزار نعره ی مستانه می شنید دیدم تمام شهر به من خیره مانده اند از بس که از ستاره ی من نور می وزید * این خواب های هر شبه تعبیر می شوند یک روز می رسد که شما مال من شوید یک روز می رسد که هم آغوش می شویم یک روز ، نه ، آخر این داستان رسید چشمک بزن ستاره من ، آسمان من از چشمه ی زلال لبت می توان چشید من را ببخش گاهی اگر بغض می کنم این شعرهای در نفسم می شود پدید با حفظ لحن کودکی ام پیر می شوم کم کم تمام موی سرم می شود سپید لبخند تو دوباره دلم را امید داد یک روز می رسد که شما مال من شوید #مهدی_فولادیان #شعر #ارسالی_مخاطب 📜 @sheraneh_eitaa