میرزا محمدابراهیم کازرونی مشهور به نادری زاده ۱۱۸۰ قمری در کازرون بود ، پزشک، ریاضی‌دان، اخترشناس، شاعر، عارف و بازرگان ایرانی بود،که در دوران حکومت‌های زندیه و قاجاریه می‌زیست. علاوه بر کتاب تاریخ بنادر و جزایر خلیج فارس، دیوان اشعاری که شامل مثنوی‌هایی مانند گلستان خلیل، مشرق‌الاشراق، شایق و مشتاق، انفس و آفاق، منهج‌العشّاق و چهل صباح بوده، از او به جا مانده است. ظاهراً فرصت‌الدوله شیرازی برخی از این مثنوی‌ها را در کازرون رؤیت کرده است. رضاقلی‌خان هدایت در کتاب ریاض‌العارفین سال تقریبی مرگ او را ۱۲۶۰ هجری قمری اعلام می‌کند ‌و بیان می‌دارد که او در شیراز وفات یافته است. #نادری_کازرونی #معرفی_شاعر 📜 @sheraneh_eitaa

دلبر بسیار و دل نگه دار کم است وز همدهی جمله جهان رنج و غم است گر اهل دلی تو دل به دلداری ده کو همدم هر دم تو و عین دم است ای از تو همه پر و توخالی ز همه بنموده جمال تو مثالی زهمه تو عین خیال و از خیال این همه را آری و برآوری خیالی ز همه ما بود نماینده نمودیم همه نابود نمودار ز بودیم همه مرآت جمال غیب مطلق گشته آیینهٔ شاهد شهودیم همه #شعر #نادری_کازرونی 📜 @sheraneh_eitaa