دلم رفت و گم شد در آن کو مرا توان یافت گر اوست دلجو مرا صبا آمد و رفت عقلم به باد ز زلف که آورد این بو مرا رقیبش بدم گفت و دانست راست دریغا ندانست نیکو مرا مرا عاقبت خواهد آن غمزه کشت چنین گر نباشد بکش گو مرا میفکن دگر کشتن من به هجر که بسیار شد منت او مرا چو با من نخواهد که بویش رسد چرا زنده دارد به این بو مرا کمین بنده ماست گفتی کمال کم است این قدر بیش ازین گو مرا #شعر #کمال_خنجدی 📜 @sheraneh_eitaa

بادی که نیست از سر کوی تو نیست باد ور هست و نیست همره بوی تو نیست باد تا هست در صبا اثر هستی‌ای و نیست آشفته‌ی سلاسل موی تو نیست باد هر کس که یافت بوی تو آنگه ز شوق آن چون باد نیست، در تک و پوی تو نیست باد گو شو خراب خانه چشمم ز سیل اشک چشمی که هست بر لب جوی تو نیست باد رفتم به باغ بی تو و گفتم به باغبان هر گل که هست بر لب جوی تو نیست باد تو دیر زی به میکده، ای رند درد نوش زاهد که سنگ زد به سبوی تو نیست باد گر گوییم کمال ز من حاجتی بخواه گویم رقیب از سر کوی تو نیست باد #شعر #کمال_خنجدی 📜 @sheraneh_eitaa