مرثیه ی مصائب شام افسانه ای شنیده ام از پیر مِیْ فروش کو گفت ناقِلَمْ به تو از جانب سروش افسانه ای ز دیو پلید و پری عشق زآنان که بود نیّتشان همرهیّ عشق افسانه ای به رنگ حقیقت ز نقل عام احیای رستخیز قیامت به شهر شام یک شهر بود و ملّتی از نسل أهْرِمَن اصحاب کفر و از علی و فتحِ در سخن یک شام بود و صبح تجلّی مهر ظلم قوم یهود، جادوی جلّاد، سحر ظلم بحر جفا و زورقِ از غم شکسته ای یک کوچه ای و زینبی و دستِ بسته ای آنجا که آه درد غریبی به سینه بود نسبت میان آینه با سنگ کینه بود ظلم یهود ، بسکه عیان بود و برملا شرمنده گشت موسیِ عمران ز مصطفی عیسی در آسمان چهارم به سر زنان یوسف به مصر اشک، پریشان و موکَنان دانی چرا دل همه شد بی قرار و صبر دانی چرا فلک همه بگریست مثل ابر چون ناقۀ حریم ولا بی جهاز شد دست عدو به قصد جسارت دراز شد این شرح غم دگر نَبُوَد در خورِ لِسان عجل علی ظهورک یا صاحب الزمان 🔴 این شعر در سال ۸۳ سروده شده #دلنوشته #اسارت #شام #شعر_اسارت #شعر_شام @sheroaabk

خلق بی ایمانِ پَستِ سُست دل برگرفت از مرتضی کینه به دل اوج این کینه که اوج کفر بود بعد ها شُد جلوه در بین یهود خارجی بودند دَر دیدِ همه اهل بیت داغدارِ فاطمه جلوه می شد ظلم و جور و ننگها از فرازِ بام ها با سنگها آه و واویلا از این رسمِ ستم شمر ملعون گشته همراهِ حرم قافله می ایستادی هر کجا خیمه می کردند دژخیمان به پا پهن می گردید با شور و خُروش از سوی آنان بَساط عیش و نوش لیک بودند از شبانگَه تا پگاه آل زهرا جملگی بی سرپناه بود اَحوال بني الزّهرا چنین دست بسته، اشک جاری، دل غمین قافله آواره در صحرا بُوَد زین مصیبت خونجگر زهرا بُوَد در جنان گوید أَلا ای کوکبم حق دَهَد صبر جَمیلت، زینبم پیروی کن از رَهِ دلدارِ خود خوش پرستاری کن از بیمارِ خود مشکل این کاروان را ساده کن بانوان را معجری آماده کن ای سِیَه گردد از این کفّار، بَخت دیدن این منظره سخت است سخت آخر این ها عترت پیغمبرند این زنان از خاندان حیدرند مَه ز شرم از این زنان بگرفته رو عفّت از اینان گرفته آبرو کودکان را کن حفاظت تو زِ جان شمر بی رحم است، ای مادر، بدان من خودم از نخل او غم چیده ام من خودم بی رحمی اش را دیده ام مانده از او بر دلم کوهی زِ درد من خودم دیدم که در مقتل چه کرد دشمنِ تو هست سفّاک و شَرور کودکان را از عدو بِنمای دور تا مبادا که کنند اهل سِتَم از جَفا قصد اِهانت بر حرم دخترم،من خود کشیدم دَردها از جَفای قومی از نامَردها از غم این کودکان آزرده ام چونکه من هم ، تازیانه خورده ام گرچه گل دائم گرفتار خَس است یک مغیره بر همه عالم بس است 🔴 این شعر در سال ۸۴ سروده شده #دلنوشته #اسارت #راه_شام #شعر_اسارت #شعر_راه_شام @sherosabk

مرثیه ی حضور آل الله صلوات الله علیهم اجمعین در مجلس یزید لعنة الله علیه با دلی بشکسته و پر اضطراب کاروان شد واردِ بزم شراب قلب زینب غرق اندوه و غم و دور تا دورش همه نامَحرم و در دل گیتی شرر افتاده بود سر، میان طشت زر افتاده بود عذر میخواهم زِ سلطان نجف چوب در دستِ یزیدِ بی شرف بی حیا از بُغضِ بابای حسین خیزران میزد به لبهای حسین 🔴✍️ شهریور ماه ۱۴۰۳ #دلنوشته #شعر_اسارت #شعر_امام_حسین #شام #مجلس_یزید #شعر_مجلس_یزید #اسارت ✅🔴 کانال رسمی شعر و سبک حاج امیر عباسی در پیام رسان تلگرام 👇 https://t.me/sherosabkamirabbasi ✅🔴 کانال رسمی شعر و سبک حاج امیر عباسی در پیام رسان ایتا 👇 https://eitaa.com/sherosabk ✅🔴 کانال رسمی شعر و سبک حاج امیر عباسی در پیام رسان بله 👇 ble.ir/join/MjZjMzdmOD