چو گفتمش که دلم را نگاه‌دار چه گفت؟ زِ دستِ بنده چه خیزد؟ خدا نگه‌دارد #حافظ 🍁🍃

تو با خدای خود انداز کار و دل خوش دار که رحم اگر نکند مدعی خدا بکند #حافظ 🍁🍃

عهد و پیمانِ فلک را نیست چندان اعتبار عهد با پیمانه بندم، شرط با ساغر کنم... #حافظ 🍁🍃

یار مردان خدا باش که در کشتی نوح هست خاکی که به آبی نخرد طوفان را #حــافظ 🍁🍃

روندگان طریقت ره بلا سپرند رفیق عشق چه غم دارد از نشیب‌وفراز #حافظ 🍁🍃

به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم بیا کز چشم بیمارت هزاران درد برچینم #حافظ 🍁🍃

ساقی به جام عدل بده باده تا گدا غیرت نیاورد که جهان پربلا کند #حافظ 🍁🍃

گفتم که چه خال است بدان مشگینی گفتا تو سلیم و ساده و مسکینی بر آینه جمال ما خال کجاست تو‌ مردم چشم خود در آن می بینی #حافظ 🍁🍃

مستور و مست هر دو چو از یک قبیله‌اند ما دل به عشوه‌ی که دهیم؟ اختیار چیست؟ #حافظ 🍁🍃

من آن نی‌ام که دهم نقد دل به هر شوخی درِ خزانه به مُهر تو و نشانه‌ی توست... #حافظ 🍁🍃

در دفترِ طبیبِ خِرَد بابِ عشق نیست ای دل! به درد خو کن و نامِ دوا مپرس... #حافظ 🍁🍃

چو گفتمش که دلم را نگاه‌دار ، چه گفت؟ ز دستِ بنده چه خیزد !خدا نگه‌دارد... #حافظ 🍁🍃

یا رب سببی ساز که یارم به سلامت بازآید و برهاندم از بند ملامت #حافظ 🍁🍃

خیره آن دیده که آبش نَبَرَد گریهٔ عشق تیره آن دل که در او شمعِ محبت نبود... #حافظ 🍁🍃

در ازل بست دلم با سر زلفت پیوند تا ابد سر نکشد و از سر پیمان نرود #حافظ 🍁🍃

آشنایان ره عشق در این بحر عمیق غرقه گشتند و نگشتند به آب آلوده #حافظ 🍁🍃

ناصح به طعنه گفت که رو ترک عشق کن محتاج جنگ نیست برادر، نمی‌کنم #حافظ 🍁🍃

حافظا می خور و رندی کن و خوش باش ولی دام تزویر مکن چون دگران قرآن را #حافظ 🍁🍃

مست است یار و یاد حَریفان نمی‌کند ذِکرش بخیر، ساقی مِسکین نوازِ من! #حافظ 🍁🍃

کفرِ زلفش رَهِ دین می‌زد و آن سنگین‌ دل در پِی‌اش مشعلی از چهره برافروخته بود #حافظ 🍁🍃

یار مردان خدا باش که در کشتی نوح هست خاکی که به آبی نخرد طوفان را #حافظ 🍁🍃

قَدح پر کن که من در دولت عشق جوانبخت جهانم، گرچه پیرم... #حافظ 🍁🍃

در ره عشق نشد کس به یقین محرم راز هر کسی بر حسب فکر گمانی دارد #حافظ 🍁🍃

دلم رمیدهٔ لولی‌وَشی‌ست شورانگیز «دروغ وعده» و «قتّال وضع» و «رنگ آمیز» فدای پیرهنِ چاکِ ماه رویان باد هزار جامهٔ تقوا و خرقهٔ پرهیز خیالِ خالِ تو با خود به خاک خواهم برد که تا ز خال تو خاکم شود عبیرآمیز فرشته عشق نداند که چیست ای ساقی بخواه جام و گلابی به خاک آدم ریز پیاله بر کفنم بند تا سحرگه حشر به مِی ز دل ببرم هول روز رستاخیز فقیر و خسته به درگاهت آمدم رحمی که جز ولای توام نیست هیچ دست آویز بیا که هاتف میخانه دوش با من گفت که در مقام رضا باش و از قضا مگریز میان عاشق و معشوق هیچ حائل نیست تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز! #حافظ 🍁🍃

هر نکته‌ای که گفتم در وصفِ آن شَمایل هر کو شنید گفتا «لِلّهِ دَرُّ قائل» تحصیلِ عشق و رندی آسان نمود اول آخر بسوخت جانم در کسبِ این فضایل حَلّاج بر سرِ دار این نکته خوش سُراید «از شافعی نپرسند امثالِ این مسائل» گفتم که «کِی ببخشی بر جانِ ناتوانم؟» گفت «آن زمان که نَبْوَد جان در میانه حائل» دل داده‌ام به یاری، شوخی‌کشی، نگاری مَرضیّةُ السَجایا مَحمودَةُ الخَصائل در عینِ گوشه‌گیری بودم چو چشمِ مستت و اکنون شدم به مستان چون ابرویِ تو مایل از آبِ دیده صد رَه طوفانِ نوح دیدم وز لوحِ سینه نقشت هرگز نگشت زایل ای دوست دستِ حافظ تَعویذِ چشم زخم است یا رب ببینم آن را در گردنت حَمایل #حافظ 🍁🍃