#شهدای_کرمان پروانه به پروانه چکد شمع زمانه می سوزد و می غلطد ازین دانه به دانه کم کم شکند این کمر از داغ برادر چون چشمه ی جوشان شده این اشک روانه این محفل عشق است و یا مکتب قاسم در وسعت دلدادگی اش نیست کرانه آورده به همراه خودش کرب و بلا را یعنی همه جا می رسد از یار نشانه وقتی که شهیدانه کنی زندگی آخر کرمان بشود کرب و بلایت درِخانه یاران همه رفتند و رسیدند به معشوق بیچاره منم مانده به راهی ز میانه یک لشکر عاقل پر پرواز گرفتند "دیوانه منم من که روم خانه به خانه"* زینت کریمی نیا * شیخ بهایی http://eitaa.com/sheydayezeynab