🔹انیس النّفوس جناب آقای حاج علی فتحعلی تعریف کردند: آقای مجتهدی فرمودند: در یکی از سفرهایی که از طرف حضرت مأموريّت پیدا کرده بودم، به قهوه خانه ای رفتم. در آن جا با شخصی آصوری( از اهالی روسیه ی شوروی) بر خورد نمودم. او گفت: حیف که ایرانی ها قدر امام رضا علیه السلام را نمی دانند؛ و سپس جریانی از معجزات حضرت رضا علیه السلام را که برایش اتفاق افتاده بود چنین تعریف کرد: زمانی که در روسیه آشوب بود و تزارها دست به کشت و کشتار زده بودند و همه را اعدام می کردند، من هم در شمار اعدامی ها بودم.چند نفر دیگر باقی مانده بودند تا نوبت من بشود که ناگهان به یاد حرف مادرم افتادم که می گفت : هر وقت جایی گیر کردی که نه راه پس داشتی و نه راه پیش، این را بدان که ایرانی ها امامی دارند به نام امام رضا علیه السلام که در این گونه مواقع از کسانی که به او پناه ببرند دستگیری می کند. من همانجا قلباً به امام رضا علیه السلام سلام کردم و گفتم : اگر مرا از مرگ نجات دهید مسلمان می شوم. سپس نوبت من و عده ای دیگر شد و به محوطه ی اجرای حکم رفتیم.هنوز آن توسل و عهد با امام رضا علیه السلام از صحیفه ی قلبم پاک نشده بود که ناگهان صدایی به گوشم رسید که گفت: همین جا بایست، با تو کاری ندارند! تمام کسانی را که اطراف من بودند به تیر بستند و کشتند! اما گویا مرا نمی دیدند! سپس صدایی دیگر شنیدم که گفت : به طرف خراسان حرکت کن، ما تو را کمک می کنیم. هنگامی که با حیرت و شگفتی به طرف خراسان می آمدم، در بین راه چند نفر از علمای شیعه را دیدم که به استقبال من آمده بودند! آنها در خواب، حضرت رضا علیه السلام را زیارت کرده و ایشان پس از ذکر نشانه های من به آنها فرموده بودند: او مهمان ماست که از روسیه می آید ، از او پذیرایی کنید. سپس من جریان خود را با آنها در میان گذاشتم . آنها گفتند: ما مأمور هستیم شما را به پابوس حضرت ببریم تا به عهد خود وفا کنید و مسلمان بشوید . و پس از آن ، مکان مناسبی برایم فراهم کردند و ماشین برایم مهیا نمودند تا با آن ، مخارج زندگی خود را تأمين کنم ، واز آن موقع تا کنون من زیر سایه ی آن حضرت زندگی میکنم و صاحب عیال و فرزند شده ام. آقای مجتهدی بعد از ذکر این واقعه می فرمودند:در هر کجای عالم که قلباً حضرت رضا علیه السلام را صدا بزنید و به ناحیّه ي مقدّسه ي ايشان توجه كنيد آن بزرگوار سریعاً نظر می کنند،واین معنای حقیقی کلمه ی 《انيس النّفوس》است. 📚لاله ای از ملکوت ص289 و ص290 @shia12t

✍ در روزهای گذشته توفیق دیدار با حاج آقا نورالله شاه آبادی در منزل ایشان دست داد. فرزند عارف عظیم‌الشأن آیت‌الله #میرزا_محمدعلی_شاه_آبادی؛ متولد ۱۳۰۸ ش در تهران. تحصیلات علوم دینی را همراه با برادرش آقا نصرالله از مدرسه مروی آغاز کرد. اساتیدش را خوب به یاد داشت و از خاطرات آنها برایم گفت؛ از تحصیل مطول تا اسفار اربعه در محضر علامه شعرانی و علامه رفیعی قزوینی... از تحصیل در #دانشکده_معقول_و_منقول برایم گفت و اینکه پدرش از تحصیل در آن خرسند نبود، ولی تو رضایت پدر را به دست آورده بود. از این دانشکده موفق به دریافت لیسانس شد و بعد به نجف رفت. در نجف در مدرسه دانش‌آموزی علوی درس میداد و به عبارتی کار معلمی را از آنجا آغاز کرد و در کنار آن تحصیل هم می‌کرد. پس از بازگشت به ایران، کار تعلیم و تربیت دانش آموزی را ادامه داد. سال ۳۹ مدرسه‌ای را اداره می‌کرد و چون کمبود جا داشت، مدرسه [سادات] موسوی در خیابان ۱۷ شهریور را احداث کرد. البته ایشان بسیار دلگیر بود که در سالهای نخست پیروزی انقلاب، عده‌ای بدون هماهنگی با وی، او را از وزارت فرهنگ بازنشسته کرده بودند و همین امر باعث کناره‌گیری‌‌شان از درس و مدرسه شد. اکنون حاج #آقا_نورالله_شاه_آبادی در سن ۹۳ سالگی در کنج خلوت خود، به کار ترجمه و نگارش آثار فلسفی و عرفانی اشتغال دارد. ترجیع‌بند کلام ایشان، بی‌رغبتی به دنیا و دل کندن از اهل آن بود که در وجودش موج می‌زد و این حال، ناشی از معرفت درونی و البته زخم‌هایی بود که از اهل روزگار خورده بود. 🕌 @tarikh_hawzah_tehran

انالله و انا الیه راجعون حاج شیخ حجت الله ساکی خرم آبادی ، دار فانی را وداع گفت. #پیام_تسلیت @shia12t

📚 تصحیح جدید رساله سیر و سلوک منسوب به بحرالعلوم، از روی پنج نسخهٔ خطّی 📎 توضیحات مصحّح محترم، حاج سیّد مجتبی جزائری دربارهٔ مزایای این تصحیح جدید، و نحوهٔ سفارش و تهیّهٔ کتاب را در پست بعدی بخوانید. @shia12t

✍🏻 توضیحات حاج اقای جزائری دربارهٔ تصحیح جدید رساله سیر و سلوک منسوب به بحرالعلوم 🔹 «بسمه تبارك و تعالی 🔸 چاپ جدید رساله سیر و سلوک بحرالعلوم 🔹 رسالهٔ سیر و سلوک منسوب به علّامه سیّد محمّدمهدی بحرالعلوم در نزد کسانی که با امور معنوی و سیر الی الل‍ه آشنایی دارند معروف و شناخته‌شده است. بر فرض این‌که نویسنده، مرحوم سیّد بحرالعلوم نباشد، امّا هرکس هست در آیات و روایات مربوطه، بسیار متبحّر است و گرمای معنوی او از عبارات رساله‌اش محسوس است. رساله‌ای است علمی و خوش‌عبارت و در فنّ عرفان عملی کم‌نظیر. 🔸 گویا بعضی از ارادتمندان مرحوم سیّد از طریق معنوی با ایشان ارتباطی پیدا نموده و از قول او نقل می‌کند که: ما این رساله را نوشتیم برای این‌که در جمع خصوصی برای چند نفر از طلّاب تدریس کنیم. اما برای انتشار در سطح عمومی ننوشتیم. 🔹 بنابر این نقل، باید بیشتر قدردان این رساله باشیم؛ چرا که به خواست خدا در این زمان به دست ما رسیده و می‌تواند با گرمی خاص و بیان شیوای خود، در جان‌های مستعد و آماده، ایجاد تحوّل معنوی نماید. 🔸 متأسّفانه چاپ‌هایی که تاکنون از این رساله به عمل آمده، از اغلاط نسخ و نیز اشتباهات چاپخانه‌ای به اندازه‌ای دارد که جای خالی نسخهٔ تصحیح شده‌ای احساس شود. 🔹 اینک صحیح‌ترین نسخه‌ای که تا کنون از این رساله به چاپ رسیده، بر اساس پنج نسخه خطی تصحیح شده: ▫️ ۱- نسخه‌ای از کتابخانهٔ مرکزی دانشگاه ▫️ ۲و۳- دو نسخه از کتابخانهٔ آستان‌ قدس رضوی ع ▫️ ۴- نسخه‌ای از کتابخانهٔ مرحوم آیةالل‍ه بروجردی (أعلی الل‍ه مقامه) که با خطّ خود استنساخ نموده‌اند. ▫️ ۵- نسخه‌ای از کتابخانهٔ مرحوم کاشف الغطاء در نجف اشرف. 🔸 این پنج نسخه چند بار به صورت فردی و یک دورهٔ کامل با حضور بعضی از دوستان، با دقّت و کلمه به کلمه با یکدیگر مقابله گردیده و نتیجه‌ای که به دست آمده، از نظر صحت نسخه بحمدالل‍ه ممتاز است. 🔹 در موضوع تفاوت نسخ: 🔸 از مواردی که قطعاً اشتباه است و نیز مواردی که در معنا و مفهوم تأثیری ندارد اعراض شده و آورده نشده. در غیر این موارد، تفاوت نسخ با دقّت استخراج و در پاورقی ذکر شده است. به نحوی که داشتن این نسخه به منزلهٔ داشتن پنج نسخهٔ خطّیِ مقابله و تصحیح‌شده می‌باشد. 🔹 در پایان نیز نمایه‌های فهرست آیات، روایات و اعلام آورده شده. 🔸 علاقه‌مندان می‌توانند طبق سنّت سنیّهٔ ماضیه، از طریق جناب آقای محمودی (پیام در واتس‌اَپ، به این شماره: ۰۹۳۷۶۱۳۵۷۴۸) تهیّه نمایند». @shia12t

السلام علیک یا امام الرئوف 🎙دکتر محمد علی انصاری @shia12t

🔹 مدارای حاج شیخ حسن رمضانی 👤نوشتاری از حجت الاسلام اسماعیل داستانی بِنیسی ، درباره‌ی حضورشان در محضر حاج اقای رمضانی 🔻در میانۀ صحبت‌ها[ی ایشان و بنده،] یک پسربچه و یک دختربچۀ کوچک‌تر که نوه‌های ایشان بودند و به ایشان «آقاجون» می‌گفتند، آمدند. 🔻ایشان از آنان خواستند که به طبقۀ بالا برگردند؛ امّا آنان نپذیرفتند. ایشان به آنان فرمودند: «ویفر و نخودی [= نخودچی] دارم. از کدام یک می‌خواهید تا به شما بدهم؛ ولی به شرط این که بروید؟» دختربچه گفت: «نخودی می‌خواهم.»؛ ولی پسربچه که شاید چهارساله بود، گفت: «من نمی‌خواهم و برنمی‌گردیم.» ایشان برخاستند تا به دختربچه نخودچی دهند. 🔻پسربچه صندلی ایشان را برداشت و به ایشان گفت: «آقاجون! صندلی‌ات را برداشتم.» آقا فرمودند: «صندلی مرا کجا بردی؟»، خندیدند و فرمودند: «بده.»؛ ولی او نداد. ایشان صندلی دیگری آوردند؛ پسربچه، آن را هم گرفت. ایشان خواستند که صندلی سوم را بیاورند؛ پسربچه خندید و آن را نیز گرفت. ایشان هم خندیدند و فرمودند: «روی زمین می‌نشینیم.» بنده هم روی زمین نشستم؛ با این که ایشان فرمودند: «شما راحت باشید.» پسربچه تعدادی از صندلی‌ها را که روی هم گذاشته شده بودند، آورد و آن‌ها را به صورتِ خوابیده، روی زمین و در کنار هم قرار داد. ایشان فرمودند: «چه غوغایی کرده‌ای!» پسربچه گفت: «تصادف شده است.» ایشان خندیدند. 🔻پسربچه، خواهرش را اذیّت می‌کرد. پس از دقایقی، ایشان آنان را به طبقۀ بالا بردند و خلاصه: با آنان کاملاً مدارا کردند. 📌متن کامل خاطرات شنیدنی حجت الاسلام بنیسی از دیدار با حاج اقای رمضانی و شرحی از اخلاق و رفتار حاج اقای رمضانی و حکایت افاضه انوار بر قلب علامه حسن زاده آملی در مزار شیخ محمود شبستری : benisiha.ir/360-2 @shia12t

🎦برخورد نادرستِ بعضی از مدعیان شاگردی مکتب امام صادق ع با مخالفان خود که شیعه‌‌اند. 🔻نمونه ای از رفتار نامناسب یکی از مخالفین عرفان ، با حاج آقای رمضانی (از اساتید عرفان) 🎙حاج آقای رمضانی تدریس منتهی المدارک، شرح تاییه ابن فارض فیضیه، صبح شنبه ۱۴۰۱/۳/۲۸ @shia12t

هر کی دوسِت داره، دوسش دارم... @shia12t

🔹خاطره ای عجیب و ناراحت کننده از رفتارهای مخالفان عرفان ! 👤 آیت الله حسن رمضانی نقل می کردند که یکی از آقایان تفکیکی مشربِ مشهد (که مخالف عرفان بود) برای من نقل کرد و گفت : من زمانی رانندۀ علاّمه طباطبایی (ره) بودم و ایشان را از مشهد به زُشک می‌ بردم. زُشک یکی از ییلاقات اطراف مشهد است و یکی از شاگردان علاّمه، یعنی حضرت آیت‌الله آقا عزالدین زنجانی (ره) در آنجا باغی را اجاره کرده بود و تابستان را در آنجا به سر می‌ برد و از آن رو که علاّمه به ایشان ارادت داشت، از آن آقا که با آقا عزالدین رابطۀ نزدیکی داشت، ‌خواسته بودند که ایشان را برای دیدن آقا عزالدین به زُشک ببرد. آن آقا می‌گفت: من در میان راه به علاّمه گفتم: آقا! آیا شما من را اهل نجات می‌ دانید؟ علاّمه ‌فرمودند: «شما که اهل ولایت هستید، اگر اهل نجات نباشید پس چه کسی اهل نجات است؟!» (این، ادب علامه بود.) بعد آن آقای مخالف عرفان گفت: من متقابلاً به علاّمه گفتم: أمّا من، شما را به خاطر گرایش‌ های فلسفی و عرفانی‌ که دارید، اهل نجات نمی‌ دانم!!! آیت الله رمضانی می گفت با تعجب به آن آقا گفتم: علاّمه در برابر سخن شما چه واکنشی از خود نشان داد؟! آن آقا گفت: فقط سکوت! فقط سکوت! استاد رمضانی می گفت: اینجا بود که من برای مظلومیّت حضرت علاّمه به شدّت متاثّر شده و اشک ریختم! 📚عرفان علامه طباطبایی،تالیف آیت الله حسن رمضانی @shia12t

🔹راه فتح باب در سیر و سلوک عملی 🎙حاج آقای رمضانی @shia12t