🔹درباره حاشیه‌های اخیرِ پیش آمده راجع توییت آقای #محسن_رضایی، فرمانده سپاه در دوران دفاع مقدس تا اواسط دهه هفتاد، ذکر چند نکته‌ای ضروری است: 1⃣ دفاع از نقاط قوت و نقد به نقاط ضعف از وظایف مؤمنین و نیروهای انقلابی است. یک انقلابی هرگز گذشته را فدای آینده و آینده را فدای گذشته نمی کند. مؤمن فرزند زمان خویش است. در دو دهه اخیر بدست منحوس فتنه گران و برخی نفوذی ها و برخی جهالت های جبهه خودی، در جامعه شکافی ایجاد شده و دسته بندی ناقصی چون اصلاح طلب و اصولگرا بوجود آمده و متأسفانه ما نیز گرفتار این دسته بندی ها شده ایم. هرکس از ما بود و خطایی کرد باید سکوت کنیم و هرکس از طرف مقابل نقطه ضعفی داشت باید فریاد کنیم! البته که باید از خودی ها ولو ضعف داشته باشند در برابر دشمنان خارجی و منافقین دفاع کرد اما عموم مردم ایران از مردم حجاز در زمان پیغمبر با بصیرت تر و شرف تر و مقاوم ترند لذا توجیه خطاهای خواص به بهانه سوءاستفاده دشمنان، باعث گمراهی مردم می شود. 2⃣ برادر رضایی در سال های آخر جنگ، در کنار نخست وزیر میرحسین موسوی و رئیس مجلس وقت هاشمی رفسنجانی(غریق کوشک )، مثلثی با عنوان #ما_نمی_توانیم تشکیل داده و آن ماجرای جام زهر پیش آمد که توضیح آن در کتاب قطعنامه کامران غضنفری آمده است. رضایی می گوید به توصیه هاشمی، نامه ای خطاب به نخست وزیر نوشته و نیازمندیهای جبهه را اعلام کردم اما هاشمی آن نامه را پیش امام برد! 🔹حضرت امام در نامه ای درباره ماجرای #جام_زهر، می فرماید: «اینجانب با آتش بس موافقت می‌نمایم و برای روشن شدن در مورد اتخاذ این تصمیم تلخ به نكاتی از نامه فرمانده سپاه (محسن رضايي) كه در تاریخ 2/4/67 نگاشته است اشاره می‌شود. فرمانده مزبور نوشته است تا پنج سال دیگر ما هیچ پیروزی نداریم، ممكن است در صورت داشتن وسائلی كه در طول پنج سال به دست می‌آوریم قدرت عملیات انهدامی و یا مقابله به مثل را داشته‌ باشیم ... این فرمانده مهم‌ترین قسمت موفقیت طرح خود را تهیه به موقع بودجه و امكانات دانسته است و آورده است كه بعید به نظر می‌رسد دولت و ستاد فرماندهی كل قوا بتوانند به تعهد عمل كنند. البته با ذكر این مطالب می‌گوید باید باز هم جنگید كه این دیگر شعاری بیش نیست!» 🔹در اين نامه امام(ره) صراحتا دليل اتخاذ تصميم تلخي را كه در مورد آتش بس گرفتند و از آن تعبير به "نوشيدن جام زهر" كردند، نامه #محسن_رضايي ذكر مي كنند و در قسمت ديگر اين نامه به ديدگاه نخست وزير وقت (ميرحسين موسوي) و مسئولان جنگي و سياسي (هاشمي رفسنجاني) اشاره مي كنند: «آقای نخست وزیر از قول وزرای اقتصاد و بودجه، وضع مالی نظام را زیر صفر اعلام كرده‌اند، مسئولان جنگ می‌گویند تنها سلاح‌هایی را كه در شكست‌های اخیر از دست داده‌ایم، به اندازه تمام بودجه‌ای‌ است كه برای سپاه و ارتش در سال جاری در نظر گرفته شده بود. مسئولان سیاسی می‌گویند از آنجا كه مردم فهمیده‌اند پیروزی سریعی به دست نمی‌آید، شوق رفتن به جبهه در آنها كم شده است. شما عزیزان از هر كس بهتر می‌دانید كه این تصمیم برای من چون زهر كشنده است ولی راضی به رضای خداوند متعال هستم». 3⃣؛ رضایی در اواسط دهه 70، چندین بار تصمیم به خروج از سپاه و اشتغال به مسائل سیاسی و اقتصادی گرفت که بارها با مخالفت رهبری مواجه می شد. با این حال محسن رضايي در سال 1376 و در اوايل دولت خاتمي به مقام معظم رهبري نامه نوشت و علي‌رغم ميل رهبري رسما از فرماندهي سپاه استعفا داد، از سپاه جدا شد و بنا بر تمايل هاشمي رفسنجاني به مجمع تشخيص مصلحت رفت و رئيس كميسيون اقتصادي مجمع شد. 4⃣؛ محسن رضایی در سال 88 علی رغم توصیه مهم رهبری که نامزدها وضعیت کشور را بحرانی و سیاه نشان ندهند اقدام به سیاه نمایی علیه دولت وقت کرده و بعد از انتخابات در کنار میرحسین موسوی و مهدی کروبی به شورای نگهبان نامه سرگشاده نوشته و از تقلب در انتخابات سخن گفت: "اینجانب در بدبینانه‌ترین وضعیت بین 3.5 تا 7 میلیون رأی داشتم هرچند که برخی از کارشناسان 9 میلیون رأی را نیز برآورد کردند." نقش آن نامه ایشان در شعله ورتر شدن زبانه آتش فتنه انکار نشدنی است. 👇👇 ادامه 👇👇