#تاریخ_تشیع 3⃣ #مقدمه 3⃣ مفهوم شناسى شیعه در 📚منابع اهل سنت: 2.#رافضی : به کسانی گفته می شود که شیخین را رفض کرده(کنارگذاشته) و درباره علی علیه السلام غلو نمایند. البته غلو درنگاه 👁آنان، مقدم شمردن امیرالمؤمنین علیه السلام بر شیخین می باشد. 3.شیعی جَلِد: اصطلاحا به کسی گفته میشود که علی علیه السلام را بر شیخین برتری دهد و از عثمان بدگویی کند. 4.رافضی مقیت(کینه توز): کسی که در عین پذیرش امامت شیخین ، با آنان دشمنی😡 نماید. 5: رافضی خبیث: این اصطلاح کسانی را شامل میشود که از هر سه خلیفه بدگویی کنند. واژه "#ناصبی"👹 در مقابل این اصطلاح قرار دارد و بر کسانی اطلاق میشود که به امیر المؤمنین علی علیه السلام دشنام می دهند اما اگر آن حضرت را کافر بشمارند "#خارجی" 👿محسوب می شوند. این اصطلاحات، با گذشت ⏱زمان، تغییر مفهوم دادند و اصطلاح شیعه به طور مطلق ،به کسانی گفته شد که در گذشته، رافضی غالی نامیده می شدند. در سده هاي نخستین و عرف آنان، شیعه غالی کسی بود که تنها به عثمان، زبیر، طلحه، معاویه و گروهی که با علی بن ابی طالب علیه السلام ⚔جنگیدند، انتقاد داشته و دشنام می دادند اما در دوره هاي بعد، غالی به کسی گفته می شد که آنان را کافر دانسته و از شیخین هم بیزاري می جست. هم چنین، شیعه، در قرون اولیه، به کسی گفته می شد که تنها به تقدم علی علیه السلام بر عثمان اکتفا می کرد؛ ولی در سده هشتم، با قطع نظر از این که رافضی یا غالی🔈 خوانده شود، صحابه، حتی شیخین را تکفیر می کردند و 😬دشنام می داد. به تعبیر دیگر، آن کسی که در سده هاي نخستین، شیعه نامیده می شد ، اکنون دیگر در تعریف شیعه نمی گنجد و شیعه قرون میانی به بعد نیز، از نگاه اهل سنتِ قرن هاي پیش از آن، شیعه نبودند؛ بلکه قید غالی یا رافضی داشتند.[1] [1] مفهوم شناسی شیعه در منابع اهل سنت ،محمد غفوری،فصل نامه علمی_پژوهشی پژوهش نامه تاریخ اسلام 🖊مرکز تخصصی شیعه شناسی ✅ @shiashenasee