💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐 🍀🌺 پند های جاودانه نهج البلاغه 🌺🍀 🌸🌸 امام علی علیه السلام: ✅ خدا را! خدا را! درباره ,#يتيمان، نكند آنان گاهي سير و گاه گرسنه بمانند و حقوقشان ضايع گردد. ✅ خدا را! خدا را! درباره #همسايگان، حقوقشان را رعايت كنيد كه وصيت پيامبر (ص) شماست، همواره به خوش رفتاري با همسايگان سفارش مي كرد تا آنجا كه گمان برديم براي آنان ارثي معين خواهد كرد. ✅ خدا را! خدا را! درباره #قرآن، مبادا ديگران در عمل كردن به دستوراتش از شما پيشي گيرند. ✅ خدا را! خدا را! درباره #نماز همانا كه ستون دين شماست. ✅ خدا را! خدا را! درباره #خانه_خدا، تا هستيد آن را خالي مگذاريد زيرا اگر كعبه خالي شود مهلت داده نمي شويد. ✅ خدا را! خدا را! درباره #جهاد با اموال و جانها و زبانهاي خويش در راه خدا. ✅ بر شما باد به #پيوستن_با_يكديگر و #بخشش_همديگر، مبادا از هم روي گردانيد و پيوند دوستي را از بين ببريد و #امر_به_معروف و #نهي_از_منكر را ترك كنيد كه بَدان شما بر شما مسلط مي گرداند آنگاه هر چه خدا را بخوانيد جواب ندهد. 🌼 نامه 47 نهج البلاغه 🌼 http://eitaa.com/joinchat/147259393Cc8f1655f3a

🗓 تقویم روز 👇👇👇 🔸 شنبه 🔸 ۱۶ تیر سال ۱۳۹۷ هجری خورشیدی 🔸 ۲۳ شوال سال ۱۴۳۹ هجری قمری 🔸 ۷ جولای سال ۲۰۱۸ میلادی ذکر روز: ۱۰۰ مرتبه «یا رب العالمین» 🗒 مناسبت ها: 🔻رحلت فقيه اصولي و عالم ديني "آيت اللَّه ميرزا ابوالهدي كرباسي" (1316ش) 🔻درگذشت شاعر اهل بيت استاد "سيد رضا حسيني" ملقب به "سعدي زمان" (1365 ش) 🔻روز ماليات 🔻رحلت عالم رباني آيت اللَّه "زين العابدين مرندي" (1301ش) 🔻ثبت رصد خانه مراغه از دوره ايلخاني در فهرست آثار ملي ايران 🔻ثبت مجموعه پاسارگاد در فهرست آثار فرهنگي ميراث جهاني يونسكو (1383ش) 🔻در فشم و میگون سیل جاری شد. پنج نفر را سیل برد، ده ها هکتار اراضی مزروعی زیر آب رفت و یکصد خانه روستائی ویران شد (1349ش) 🔻در ساعت 22/30، در پی ممانعت مأموران از مراجعه 50 تن از اهالی شیراز به منزل آیت الله سید عبدالحسین دستغیب، تظاهراتی برپا و تعدادی از شیشه های یکی از شعب بانک صادرات این شهر شکسته شد.(1357ش) 🔻قانون تابعيت ايران در پانزده ماده به تصويب مجلس رسيد.(1308ش) 🔻تصرف آمل توسط "داعي كبير" از نوادگان حضرت علي(ع) (250ق) 🔻تولد "ابن ساعد انصاری" دانشمند مصری(749 ق) 🔻شهادت "رئیس علی دلواری" سردسته ی دلاوران تنگستان(1333 ق) 🔻ساخت ساعت معروف "بيگ بن" در انگلستان (1856م) 🔻مرگ "ژان نيكلا رِمْبو" شاعر و اديب فرانسوي (1891م) 🔻درگذشت "ادوارد براون" اديب و خاورشناس معروف انگليسي (1926م) 🔻درگذشت خانم "گابريلا ميسْتْرال" شاعر بزرگ امريكاي لاتين (1957م) 🔻روز ملي و استقلال "جزاير سليمان" (1978م) 🔻به آتش كشيده شدن سفارت امريكا در قطر توسط يك فلسطيني (1982م)

چرا صهيونيست ها «زبان فارسی» می‌آموزند؟ دشمنی دیرینه و آشکار یهودیان صهیونیست با مذاهب اسلامی بالاخص تشیع، نیاز به اثبات و ادله و برهان ندارد چراکه سُنت تاریخ، همواره بر رویارویی حق و باطل استوار بوده است. با نگاهی گذرا به تاریخ صدر اسلام نیز به نمونه های فراوانی از تخاصم یهودیان شبه جزیره حجاز علیه آیین رحمانی … دشمنی دیرینه و آشکار یهودیان صهیونیست با مذاهب اسلامی بالاخص تشیع، نیاز به اثبات و ادله و برهان ندارد چراکه سُنت تاریخ، همواره بر رویارویی حق و باطل استوار بوده است. با نگاهی گذرا به تاریخ صدر اسلام نیز به نمونه های فراوانی از تخاصم یهودیان شبه جزیره حجاز علیه آیین رحمانی اسلام بر می خوریم که غزوه خیبر به عنوان مصداق بارز این قبیل مواجهات محسوب می شود. در این میان پیروزی های پی در پی و فتوحات گسترده مسلمین، بنی اسرائیل را بر آن واداشت تا به منظور جلوگیری از خطر نفوذ روزافزون دین محمد(ص) در اقصی نقاط عالم، ترفند تخریب از درون را تدبیر نموده و با تسلیم شدن ظاهری و درآمدن در هیبت نوکیشان مسلمان، ریشه اسلام را از داخل بخشکانند! «کعب الاحبار» از جمله یهودیان مسلمان‌نمایی بود که از طریق نفوذ به دربار امویان لعین، منشأ ورود بسیاری از انحرافات و اسرائیلیات در آیین اسلام شد. در سده‌های اخیر نیز کم نبودند صهیونیست هایی که به تأسی از اسلاف ملوّن و مزدور خود، با به راه انداختن بذر نفاق و تفرقه در میان مسلمین، فرصت را غنیمت شمردند و زمینه های ایجاد غده سرطانی اسرائیل در منطقه اسلامی خاورمیانه را پایه گذاری نمودند! تاریخ گواهی می دهد که در جریان غائله خروج “علی محمد شیرازی” (بنیانگذار فرقه ضاله بابیت) و بعدتر از آن “میرزا حسینعلی نوری” (سرکرده فرقه ضاله بهاییت) در ایران، بیشترین گروندگان به این نحله‌های دروغین از جهودان آنوسی (یهودیان متظاهر به اسلام) بودند که نقش به سزایی را در گسترش و تشویق مردم ساده‌لوح به پیروی از این فرقه های منحرف ایفا می کردند! در همین زمینه «فریدون آدمیت» در بخشی از کتاب “امیرکبیر و ایران”، پیرامون نقش یهودیان صهیونیست در شکل گیری فرقه های ضاله نوظهور می نویسد: «عنصر بهایی چون عنصر جهود، به عنوان یکی از عوامل پیشرفت سیاست انگلیس در ایران درآمد. طرفه اینکه از جهودان نیز کسانی به این فرقه [بهاییت] پیوستند و همان میراث سیاست انگلیس به آمریکا نیز رسیده است.»! در این بین با پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی مردم ایران در سال ۱۳۵۷، تلاش های ضداسلامی و ایضاً ضدایرانی غده سرطانی منطقه، روز به روز شدت گرفت و ابعاد وسیع تری به خود پیدا کرد. لازم است بدانیم که عرصه تقابلات رژیم اشغالگر علیه جمهوری اسلامی، تنها به مواردی چون تهدیدات نظامی پوشالی، خرابکاری‌های داخلی، ترور دانشمندان هسته ای، تداوم سیاست ایران‌هراسی و…؛ ختم نمی شود. عمده توجهات و سرمایه‌گذاری‌های سران رژیم صهیونیستی طی سالیان اخیر بر دشمن‌شناسی یا به عبارت بهتر، شناخت بیش از پیش ایران و ایرانی (به عنوان دشمن شماره یک اسرائیل) معطوف گردیده است. از همین روی، تشویق شهروندان صهیونیست به شناخت مذهب، رسوم و سنت های ایرانی و همچنین آموزش زبان فارسی به ایشان، از جمله کارویژه‌های مهم سیاست‌گذاران اسرائیلی محسوب می شود. ناگفته پیداست که هدف از این آموزش ها در وهله نخست، ایجاد علقه و همزادپنداری به منظور انحراف افکار ایرانیان از خطر بزرگی به نام اسرائیل است. همچنین جذب و سازماندهی عناصر خودفروخته و وطن‌فروش از جمله مراتب دیگر هدف‌گذاری از این آموزش‌ها بشمار می روند؛ چه آنکه در جریان حذف فیزیکی دانشمندان هسته ای کشور، عناصر مزدور وطنی بیشترین نقش را در ارتکاب این ترورهای ناجوانمردانه ایفا نمودند و صهیونیست ها تنها به راهبری و کنترل از راه دور تروریست‌های اجاره‌ای می پرداختند! اوایل سال گذشته میلادی، خبرگزاری «Reuters-رویترز» در گزارشی تحت عنوان “سرویس‌های اطلاعاتی اسرائیل به دنبال جذب فارسی‌زبان‌ها” نوشت: «درپی نیاز بالای سرویس‌های اطلاعاتی ارتش اسرائیل به فارسی زبانان، این بخش ها در حال جذب ساکنان ایرانی‌تبار سرزمین های اشغالی هستند. این درحالیست که شمار ایرانی‌تبارهای اسرائیل تا ۲۵ هزار نفر برآورده می شوند. در عین حال سپتامبر سال گذشته نیز کانال ۲ تلویزیون اسرائیل، تصاویری را نشان داده بود که سربازان اطلاعاتی ارتش اسرائیل را در کلاس‌های پیشرفته زبان فارسی نشان می‌داد.» تارنمای ضدایرانی «رادیو فردا» نیز در اردیبهشت ماه ۱۳۹۱، با اعلام خبر “کمک یک میلیون دلاری یهودیان به دانشجویان ایرانی‌تبار” می نویسد: «این کمک‌ها قرار است به صدها نفر از جوانان دانشجوی ایرانی‌تبار در اسرائیل امکان دهد تا بتوانند به تحصیلات عالی در دانشگاه‌های اسرائیل بپردازند.» 👇 ‌@shiitehistory‌ آیدی‌کانال‌ 👆👆👆👆👆👆

🔴«نالهٔ امیرالمومنین(ع) از مخلوط شدن حق و باطل» ♦️امام خامنه‌ای(حفظه الله):«دوران دشوار هر انقلابی، آن دورانی است که حق و باطل در آن ممزوج شود. ♦️ببینید امیرالمؤمنین علی(ع) از این می‌نالد:«وٙ لکِن یُؤخٙذُ مِن هٙذٙا ضِغثٌ وٙ مِن هٙذٙا ضِغثٌ فٙیُمزٙجانِ فٙهُنالِکٙ یٙستٙولِی الشّٙیطانُ عٙلیٰ اٙولِیائِه»[نهج‌البلاغه/خطبه ۵۰] ♦️البته بحمدالله ما هنوز در چنین دورانی نیستیم. هنوز خیلی از اصول و حقایق واضح و نمایان است، اما مطمئن نباشید که همیشه این‌گونه خواهد بود. شما باید آگاه باشید. ♦️شما باید چشم بصیرت داشته باشید. شما بدانید بازویتان در اختیار خداست یا نه. این بصیرت می‌خواهد؛ این را دست کم نگیرید.»

Moein24: سلام بر مهدی یاوران عزیز در این بخش در مقاله بسیار_مهم تحولات قبل و بعد از ظهور در عربستان را بررسی میکنیم ❌حتما مطالعه کنید و نشر بدهید ❌ عربستان کانون تحولات

Moein24: شبه جزیرة حجاز و کشور عربستان افتخار ظهور اسلام را قرن‌ها پیش یافت و از همین رو، در سال‌های متمادی پس از آن، همواره مورد توجه مسلمانان بوده است. سالانه در ایام حج مسمانان جهان، از هر رنگ و زبانی، چند روزی را کنار هم گرد آمده، به انجام مناسک حج می‌پردازند. با توجه به روایاتی که در دست داریم، در آستانة ظهور و پس از آن، این کشور به جهت اتفاقاتی که در آن رخ می‌دهد توجه بیشتری را به خویش معطوف خواهد ساخت و نقش قابل توجهی خواهد یافت. 🔵🔶 در این نوشتار به بررسی این موضوع می‌پردازیم. ادامه دارد... 1. پیش از ظهور بخشی از تحولات و اتفاقاتی که در عربستان رخ می‌دهد، ناشی از حوادث اجتماعی و طبیعی داخلی است و بخشی متأثر از حملات و هجوم بیگانگان، به ویژه سفیانی است که مجموعاً شرایط ملتهب و کاملاً بی‌ثباتی را در عربستان به وجود می‌آورند و این دیار را مهیّای ظهور امام عصر(ع) می‌کنند. 1ـ 1. تحولات داخلی عربستان: روایات منابع شیعه و سنی در مورد طلیعة ظهور حضرت مهدی(ع) در حجاز، بر پیدایش خلأ سیاسی و کشمکش بین قبائل بر سر_فرمانروایی همداستانند. این حادثه در پی مرگ_پادشاه یا خلیفه‌ای رخ می‌دهد که با مردن او گشایش و توسعه در امور به وجود می‌آید. نام وی در برخی روایات، «عبدالله» ذكر شده است. بعضی از روایات مرگ او را در روز عرفه تعیین می‌کنند، که حوادثی پیاپی آن، در حجاز تا خروج سفیانی، ندای آسمانی، درخواست نیرو از سوریه از جانب حجاز و سرانجام ظهور حضرت مهدی(ع) به وقوع می‌پیوندد.1 از امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب(ع) نقل شده است، که فرمود: «سه پرچم به مخالفت با یکدیگر برافراشته می‌شود؛ پرچمی در مغرب، پرچمی در عربستان و پرچمی در شام. فتنه و جنگ بین آنها یک سال طول می‌کشد»2 امام صادق(ع) در این زمینه می‌فرماید: 📜«هرکس مرگ عبدالله را برای من تضمین کند، من ظهور قائم(ع) را برای او ضمانت می‌کنم»، سپس فرمود: «وقتی عبدالله درگذشت، مردم بعد از او با کسی برای حکومت توافق نمی‌کنند. و این اختلاف و درگیری به خواست خدا تا ظهور صاحب‌الامر(ع) ادامه می‌یابد و فرمانروایی‌های چند ساله پایان یافته و حکومت چند ماهه و چندین روزه فرا می‌رسد»، سؤال کردم: آیا این ماجرا به‌طول می‌انجامد؟ فرمود: «هرگز».3 🔷🔹نیز فرمود: 📜📜«زمانی‌که مردم در سرزمین عرفات در حال وقوف می‌باشند، سواری بر شتری سبک سیر به آنجا وارد می‌شود و مرگ_خلیفه را خبر می‌دهد؛ با مرگ او فرج آل محمد(ص) و گشایش کار تمام مردم فرا می‌رسد».4 📜📜روایاتی که درگیری بر سر تاج و تخت در حجاز را بعد از کشته شدن این فرمانروا توصیف می‌کند فراوان است. اینک نمونه‌هایی از آن را یادآور می‌شویم. 🔴🔸 حضرت رضا(ع) فرمود 📜📜: «از جمله نشانه‌های فرج، حادثه ای است که بین حرم_مکه و مدینه رخ می‌دهد»، پرسیدم: آن حادثه چیست؟ فرمود: 📜📜«تعصّب قبیله‌ای بین دو حرم به وجود می‌آید و فلانی از خاندان فلان، پانزده رئیس قبیله را به قتل می‌رساند».5 احادیث شریف ما از آشوبی كه در میان حاجیان طیّ مراسم حج رخ خواهد داد، خبر میدهند كه در واقع دنبالة اختلافات اهالی حجاز بر سر پادشاهی آن دیار است. ادامه دارد...

Moein24: ادامه... 💠امام صادق(ع) فرمودند: «مردم با هم حج میكنند و وقوف در عرفاتشان را هم با همدیگر و بدون امام انجام میدهند. هنگامی كه در منا هستند، فتنة سختی برمیخیزد و همة قبایل برهم میشورند. جمرة عقبه از خون_رنگین میشود. مردم وحشتزده گشته، به كعبه پناهنده میشوند».6 از این حدیث میتوان فهمید كه مردم در آن زمان چندان روابط صمیمانهای با هم ندارند كه بلافاصله پس از انجام مناسك حج یا حتی پیش از اتمام آنها طیّ انجام «رمی جمرات در منا» كه بخشی از مناسك حج است، دسته دسته شده و شورش‌ها شكل میگیرد. حاجیان غارت میشوند، اموالشان به تاراج میرود و خودشان هم كشته میشوند و پردههای نوامیس مردم دریده میشود. سهل بن حوشب از رسول_مكرم(ص) نقل كرده است كه: «در ماه رمضان صدایی خواهد بود و در ماه شوال_درگیری و در ذیقعده قبایل با هم به جنگ میپردازند و نشانة آن تاراج (در) حج است. جنگی در منا به پا میشود و كشتار زیادی طیّ آن رخ میدهد و چنان خونی به جریان میافتد كه به جزیره (جمره) میرسد».7 عبدالله بن سنان هم از امام صادق(ع) روایت كرده است: «مردم چنان دچار_مرگ و كشتار میشوند كه به حرم پناه میبرند پس (از آن) منادی راست‌گویی ندا در میدهد كه برای چه جنگ و كشتار به پا كردهاید؟ سرور شما فلانی است».8 1ـ2. حملیه_اجانب و بیگانگان به عربستان: علاوه بر آشوب‌های داخلی، اتفاقی که تحولات عربستان را جدی‌تر می‌کند حملة بیگانگان است که در دو_قالب سپاه_خیر و شر به این کشور روانه می‌شوند. بخشی از سپاه سفیانی، پس از جنایاتی که از شام تا عراق انجام داده‌اند،9 به شبه جزیرة عربستان و به خصوص شهر مدینه رو می‌کنند. در نسخة خطی «فتن» ابن حماد، از ابی قبیل نقل شده است که گفت: «سفیانی، سپاه خود را به مدینه، می‌فرستد و به آنها دستور می‌دهد، هر کس از بنی‌هاشم در آنجاست، حتی زنان_باردار را بکشند! و این کشتار در برابر عملکرد شخصی‌هاشمی است که با یاران خود از مشرق_خروج کرده است. سفیانی می‌گوید: تمام این بلاها و کشته شدن یاران من فقط از ناحیة بنی‌هاشم است. پس فرمان به کشتار آنان می‌دهد به طوری‌که دیگر کسی از آنها در #مدینه شناخته نمی‌شود، آنان و حتی زنانشان سر به بیابان‌ها و کوه‌ها می‌گذراند و به سوی مکه می‌گریزند. چند روزی دست به کشتار آنها می‌زند سپس دست نگه می‌دارد و هر کس از آنان یافت شود وحشت زده است تا اینکه نهضت_مهدی(ع) در مکه آشکار شود و هر کس که به آنجا آمده گرد آن حضرت جمع می‌شود».10 هتّاکی سفیانی به مسجد النبی(ص) نیز کشیده می‌شود.11 امام صادق(ع) در جای دیگر فرمودند: «سفیانی لشكری را به مدینه گسیل میدارد كه آنجا را -خراب و قبر مطهر [حضرت رسول(ص)] را منهدم میكنند و استران و چهارپایان آنها در مسجدالنبی(ص) مدفوع خود را میریزند».12 ادامه دارد...

Moein24: ادامه... سپاه سفیانی به دنبال خبر ظهور امام عصر(ع) روانة مدینه شده بود و به دنبال ایشان می‌گشتند. در ادامه بیشتر به موضوع خواهیم پرداخت. 2. ظهور امام عصر(ع): مهم‌ترین حادثه ای که در این ایام اتفاق می‌افتد ظهور امام عصر(ع) است. 2ـ 1. صیحة آسمانی و ظهور اصغر: پیش از این، در مقالة «از ظهور تا قیامت» به تفصیل دربارة آغاز و زمان ظهور امام عصر(ع) سخن گفته‌ایم. در اینجا به اجمال یادآور می‌شویم كه، ظهور امام(ع) با صیحة آسمانی جناب جبرئیل، فرشتة آسمانی در بامدادان بیست و سوم ماه مبارک آغاز شده و عده‌ای محدود از یاران و اطرافیان حضرت از این موضوع با خبر می‌شوند و نام و یاد ایشان بر زبان‌ها جاری شده، مردم از این موضوع با هم به گفت‌و‌گو می‌پردازند. دربارة مکان و مسکن امام عصر(ع) در این روزها، روایات سخنی نگفته‌اند اما با توجه به آنکه پس از اطلاع سفیانی از اینکه ایشان در مدینه هستند و به این شهر حمله‌ور می‌شوند، می‌توان گفت: این روزها امام(ع) در مدینه‌اند و به برقراری رابطه و مذاکره با اطرافیان و آشنایان می‌پردازند و پردة حجاب را از رخسار خویش و چشم دیگران برداشته‌اند. به تصریح برخی از محققان، در شرایطی که به سر می‌بریم، پروندة کاملی از امام عصر(ع) نزد سیستم‌های اطلاعاتی جهان وجود دارد.13 با توجه به روایاتی که بیان کنندة شباهت آن حضرت(ع) به رسول خدا(ص) هستند14و اوصافی که به زیبایی و دقت دربارة این دو معصوم(ع) در روایات بیان شده است15 می‌توان تصویری_دقیق از امام عصر(ع) را ترسیم نمود و به دنبال ایشان به جست‌وجو پرداخت. ادامه دارد ... 2ـ 2. وهابیت و تشیع: نکتة بسیار مهمی که پس از ظهور اصغر امام عصر(ع) از روایات می‌توان برداشت نمود، موضوع تقابل جهانی و گفتمانی تشیع و و‌هابیت است. محتوای صیحة آسمانی و جهانی جناب جبرئیل در بامدادان ظهور، به دفاع از امام عصر(ع) و تشیع و همچنین ندای ابلیس در شامگاه همان روز در دفاع از سفیانی و جریان مشابه وهابیت، می‌تواند این احتمال را به طور جدی به ذهن_متبادر می‌کند که در آن هنگام جریان‌های مختلف فکری شرق و غرب جایگاه چندانی نزد مردم جهان نخواهند داشت و اذهان عمومی مردم به اسلام و دو گرایش غالب_شیعی و وهابی معطوف خواهد بود. ابوحمزه میگوید: از امام باقر(ع) پرسیدم: آیا شورش سفیانی از علایم حتمی ظهور است؟ حضرت فرمودند: «آری، ندا هم حتمی است... از حضرت پرسیدم: این ندا چگونه خواهد بود؟ فرمودند: «یك منادی اول روز ندا میدهد كه حق با آل علی(ع) و شیعیان اوست و در انتهای روز شیطان ندا میدهد كه حق با عثمان و شیعیان اوست و در این زمان یاوهگویان (باطلگرایان) دچار_تردید میشوند».16 2ـ3. شهادت نفس زکیه اول و خروج امام از مدینه: از روایات چنین بر می‌آید که حکومت رو به زوال حجاز در تعقیب بنی‌هاشم و پیروانشان در حجاز و به ویژه در مدینه، دست به تلاش و کوشش می‌زند و جوانی را که به عنوان نفس_زکیه می‌باشد تنها به جرم اینکه نامش «محمد بن حسن» است و حضرت مهدی(ع) نزد مردم به این نام مشهور است، می‌کشد یا بدین جهت که وی از #مؤمنان_شایسته‌ای است که با حضرت مهدی(ع) ارتباط دارد: «سپاه سفیانی، مردی را که نامش محمد و خواهرش فاطمه است، تنها به دلیل اینکه نام او محمد و نام پدرش حسن است به قتل می‌رساند»! در چنین موقعیتی بحرانی، امام مهدی ـ روحی فداه ـ مانند حضرت موسی(ع) بیمناک و نگران از مدینه خارج می‌شود و طبق روایات رسیده، یکی از یارانش آن حضرت را همراهی می‌کند که نام او در روایتی «منصور» و در روایتی دیگر «منتصر» آمده است. روایتی نیز می‌گوید: «حضرت مهدی(ع) با میراث رسول الله، در حالی‌که شمشیر او را در دست و زره وی را بر تن و پرچم در دست دیگر و عمامة پیامبر را بر سر و ردای او را در بردارد، از مدینه خارج می‌گردد».17 ادامه دارد...

Moein24: ادامه ... 2ـ4. ظهور اکبر و قیام الف ـ ورود امام(ع) به مکه: امام(ع) پس از خروج از مدینه به مکه وارد می‌شوند. مفضل بن عمر در روایت طولانی، از امام صادق(ع) نقل كرده است که فرمود: «سوگند به خدا ای مفضل، گویا اکنون او ـ حضرت مهدی(ع) ـ را می‌بینیم که وارد مکه می‌شود، در حالی‌که عمامه‌ای_زرد فام بر سر نهاده، کفش مخصوص پیامبر(ص) را پوشیده، چوبدستی او را در دست گرفته و چندین بزغالة لاغر را پیشاپیش خود می‌برد تا آنها را به خانة خدا می‌رساند، اما هیچ‌کس او را در آنجا نمی‌شناسد».18 سند این روایت ضعیف است مگر اینکه بسیج شدن تجهیزات و عوامل دشمنان جهت_جستجوی آن حضرت و در حالت اختفا و پنهانی به سربردن وی، که شباهت به غیبت صغرا و پنهانی آن دارد، بتواند دلالت این روایت و مانند آن را جبران کند.19 در جایی دیگر آمده: «وقتی بازار تجارت^کساد، راه‌ها ناامن و فتنه‌ها زیاد شود، هفت تن از علمای_مناطق مختلف که با هر یک از آنان بیش از سیصد و اندی نفر، دست بیعت داده‌اند، بدون قرار قبلی رهسپار مکه می‌شوند و در آنجا یکدیگر را ملاقات کرده، از هم می‌پرسند: انگیزة آمدن شما به مکه چیست؟ می‌گویند: به جست‌وجوی این مرد آمدیم که امید است این فتنه‌ها به دست با کفایت او آرام گیرد و خداوند قسطنطنیه را به دست او آزاد نماید، ما او را با نام خود و نام پدر و مادرش و ویژگی‌هایش می‌شناسیم. این هفت دانشمند بر سر این گفته با یکدیگر توافق می‌کنند و به جستجوی آن حضرت در مکه می‌پردازند. (او را دیده) از او می‌پرسند: آیا شما فلانی پسر فلان هستی؟ می‌گوید: «نه، بلکه من مردی از انصار هستم» تا آنکه از آنها جدا می‌شود. اوصاف او را برای اهل_اطلاع برمی‌شمرند و می‌گویند: او همان دوست و محبوب شماست که در جستجویش هستید و اکنون رهسپار مدینه گشته است، در پی او به مدینه می‌روند ولی او به مکه باز می‌گردد، به دنبال او به مکه می‌آیند و او را در مکه می‌یابند و می‌پرسند: شما فلانی فرزند فلان هستی و مادر تو فلانی دختر فلان است و دربارة شما این نشانه‌ها آمده است و شما را یک بار از دست دادیم، اکنون دست‌تان را بدهید تا با شما بیعت کنیم. می‌گوید: «من صاحب الأمر شما نیستم، من فلانی فرزند فلان انصاری هستم با ما بیایید تا شما را به دوست و محبوبتان راهنمایی کنم» آنگاه از ایشان جدا می‌شود و آنها او را در مدینه می‌جویند ولی او بر عکس خواستة آنها به مکه رفته است. از این رو به مکه می‌آیند و حضرت را در کنار #رکن می‌یابند و می‌گویند: گناه ما و خون‌های ما به گردن توست اگر دستت را ندهی که با تو بیعت کنیم، زیرا ارتش سفیانی در تعقیب ماست و مردی حرام زاده بر آنها فرمانروایی دارد، آنگاه حضرت بین رکن و مقام می‌نشیند و دست خود را جهت بیعت به آنان می‌دهد و با وی بیعت می‌کنند و خداوند محبت و عشق او را در دل مردم می‌افکند و با گروهی که شیران روز و زاهدان شب اند به حرکت خود ادامه می‌دهد».20 ادامه... ب ـ شهادت نفس زکیه (دوم): طبق روایات و وضع اجتماعی و روند آن، هنگام ظهور حضرت مهدی(ع) نیروهای فعال و مؤثری بدین ترتیب در مکه وجود دارد: 1. حکومت حجاز؛ با وجود ضعفی که دارد نیروهای خود را جهت رویاروئی با ظهور احتمالی آن حضرت بسیج می‌کند، ظهوری که مسلمانان چشم انتظار آن از مکه هستند و فعالیت‌های خود را بدین جهت در موسم حج_افزایش می‌دهند. 2. شبکه‌های امنیتی ابر قدرت‌ها؛ که در راستای تأیید و پشتیبانی از حکومت حجاز و نیروهای_سفیانی فعالیت می‌کنند یا به صورت مستقل اوضاع حجاز، به ویژه مکه را مراقب‌اند. 3. نیروهای امنیتی_سفیانی؛ که در تعقیب فراریان مدینه از چنگال حکومت وی می‌باشد و پیوسته اوضاع را جهت ورود لشکر سفیانی در موقعیت مناسب، زیر نظر داشته تا هرگونه_قیام و نهضت امام مهدی(ع) را از ناحیة مکه، سرکوب نماید. در برابر این تحرکات مخالف، ناگزیر یمنی‌ها در مکه و حجاز دارای نقش خواهند بود، به ویژه از آن رو که حکومت زمینه ساز آنها، چند ماه قبل از ظهور_تأسیس می‌شود، همچنان‌که یاران ایرانی امام(ع) نیز در مکه حاضر می‌شوند، بلکه حضرت دارای یارانی از خود مردم حجاز و مکه و حتی بین نیروهای_رژیم_حجاز می‌باشد. در چنین فضای موافق و مخالف، امام مهدی ـ ارواحناه فداه ـ برنامة نهضت خویش را از حرم_شریف اعلان نموده، بر مکه استیلا پیدا می‌کند. البته طبیعی است که روایات، جزئیات این برنامه را مشروحاً بیان نمی‌کند، مگر آن مقدار که در پیروزی انقلاب مقدس، سودمند و مؤثر است یا لااقل ضرر و زیانی به بار نیاورد. بارزترین حادثه‌ای که روایات آن را بیان می‌کند، این است که حضرت مهدی(ع) در 24 یا 23 ذیحجه یعنی پانزده شب پیش از ظهور خویش جوانی از یاران و خویشان را جهت ایراد_بیانیة خود بسوی ... ادامه دارد

Moein24: اهل مکه اعزام می‌دارد، اما طولی_نمی‌کشد بعد از نماز در حالی که پیام حضرت مهدی(ع) یا فرازهایی از آن را برای مردم خوانده، دشمنان به او حمله‌ور شده و به طرز_وحشیانه‌ای وی را در داخل مسجد الحرام بین رکن و مقام به قتل می‌رسانند و این شهادت فجیع در آسمان و زمین_اثر می‌گذارد. این واقعه حرکتی آزمایشی است که فایده‌های_بسیاری را در بر دارد از جمله چهرة_درنده خوئی حکّام حجاز و نیروهای_کافر حامی وی را برای_مسلمانان آشکار می‌سازد و نیز این حادثة تلخ، زمینه را برای نهضت حضرت مهدی(ع) که بیش از دو هفته بعد از آن حادثه طول نخواهد کشید فراهم می‌سازد و در اثر این جنایت وحشیانه و شتاب‌زده، پشیمانی و ضعف بر تمام تشکیلات حکومتی آن سامان، سایه می‌افکند. ادامه دارد....

Moein24: ادامه... خبرهای مربوط به شهادت این جوان نیک سرشت در مکه، در منابع شیعه و سنی به طور متعدد و در منابع شیعه بیشتر است که نام او را غلام (نوجوان) و نفس_زکیه نامیده است. و برخی روایات نام وی را محمد بن حسن ذکر کرده.21 در روایتی مرفوع22 و طولانی که آن را ابوبصیر از امام صادق(ع) نقل کرده، آمده است که فرمود: «قائم به یاران خود می‌فرماید: ای دوستان من، اهل مکه مرا نمی‌خواهند ولی من برای اتمام حجت، نمایندة خود را به سوی آنان می‌فرستم تا آن‌گونه که شایستة من است، حجت را بر آنها تمام کند... از این‌رو یکی از یاران خود را فرا خوانده، بدو می‌گوید به مکه برو و این پیغام را به مردم آن سامان برسان و بگو: ای مردم مکه من پیام‌آور فلانی به سوی شما هستم، که چنین می‌گوید: ما خاندان رحمت و کانون رسالت و خلافت الهی و از سلالة محمد(ص) و از تبار انبیا می‌باشیم. از آن زمان که پیامبر ما به ملکوت اعلا پیوست تا امروز در حقّ ما ظلم شد و بر ما ستم‌ها رفت و حقوق مسلم ما پایمال گردید اینک ما از شما یاری می‌خواهیم و شما ما را یاری نمایید. وقتی آن جوان این سخنان را ابلاغ می‌کند، بر او هجوم می‌آورند و او را بین رکن و مقام به شهادت می‌رسانند، او همان «نفس زکیه» است. چون این خبر به اطلاع امام می‌رسد به یاران خود می‌فرماید: نگفتم به شما که اهل مکه ما را نمی‌خواهند؟ یاران، حضرت را رها نمی‌کنند تا آنکه قیام می‌نماید و از کوه طوی با سیصد و سیزده نفر به تعداد رزمندگان جنگ بدر، فرود می‌آید تا آنکه وارد مسجدالحرام شده، در مقام ابراهیم چهار رکعت نماز می‌گزارد و آنگاه به حجرالاسود تکیه می‌دهد و پس از حمد و ستایش خدا و ذکر نام و یاد پیامبر و درود بر او، لب به سخن می‌گشاید، به گونه‌ای که کسی از مردم چنین سخن نگفته باشد».23 ج ـ سرآغاز قیام: با شهادت نفس زکیه و پیامی که او ابلاغ کرده بود، موضوع ظهور اهمیت و جایگاه بالاتری نسبت به قبل نزد مردم منطقه و جهان پیدا می‌کند. در پی آن، فراخوان گردهم‌آیی سیصد و سیزده یار اصلی و ممتاز امام عصر(ع) داده می‌شود. یونسبن ظبیان نقل میكند كه امام صادق(ع) فرمودند: «شب جمعه، خداوند متعال مَلَكی را به آسمان دنیا میفرستد. وقتی كه فجر طلوع كرد، آن ملك بر عرش خدا كه بالای بیت المعمور قرار گرفته، مینشیند و برای هر كدام از پیامبر، حضرت علی، امام حسن و امام حسین(ع) یك منبر نورانی میگذارد و ایشان هم از آنها بالا میروند و ملائكه و پیامبران و مؤمنان هم در مقابل ایشان جمع میگردند و به دنبال آن درهای آسمان گشوده میشود و پس از زوال خورشید (هنگام ظهر) پیامبر(ص) میفرمایند: بار پروردگارا! این وعدهای است كه در كتاب خویش دادی وگفتی: «خداوند به آن دسته از شما كه ایمان آورده و عمل صالح انجام دادهاند وعده داده است كه آنها را همانند پیشینیان حاكمان زمین و دین مرضیّ خویش كند».24 پس از ایشان، ملائكه و پیامبران هم، چنان میگویند. آن #چهار_نور_مقدس به سجده میافتند و رسول خدا(ص) میفرمایند: پروردگارا غضب نما كه حریمت دریده شد و برگزیدگانت شهید و بندگان صالحت خوار گشتند. پس خداوند آنچه را كه بخواهد میكند كه آن روز معلوم است.2 ادامه.... د ـ اجتماع لایة اصلی یاران امام(ع): امام علی(ع)در این زمینه تعبیر جالبی دارند که به ما در درک چگونگی اجتماع یاران قائم(ع) یاری می‌کند. ایشان می‌فرمایند: «چون وقت آن برسد، آقای بزرگوار و پیشوای دین مستقر و پا برجا گردد. پس [یاران] نزد آن بزرگوار گرد آیند، چنان‌که پاره‌های ابر در فصل_پاییز گرد آمده و به هم می‌پیوندند». 26 تشبیه جمع شدن یاران آن حضرت به جمع شدن ابرهای پاییزی، نشان از سرعت اجتماع و به هم پیوستن آنها دارد؛ چنان‌که در روایتی که در همین زمینه از امام باقر(ع) نقل شده، آمده است: «یاران قائم(ع) سیصد و سیزده مرد از فرزندان_عجم (غیر عرب) هستند. گروهی از آنان به هنگام روز به وسیلة ابر_حرکت می‌کنند و با نام خود و نام پدر و خصوصیات نسبشان شناخته می‌شوند. گروهی دیگر از آنها در حالی‌که در بستر خود آرمیده‌اند، بدون_قرار قبلی در مکه بر آن حضرت وارد می‌شوند».27 ه ـ گونه شناسی یاران امام(ع) از حیث عرب و عجم: به تصریح روایات، اکثر یاران امام عصر(ع) عجم و غیر_عرب هستند و یکی از مشکلات جدی امام(ع) در نبردها با اعراب خواهد بود تا جایی که از ایشان با تعبیر_شمشیر_برّان_عرب یاد شده است.28 و ـ اعلان جهانی: مفضل بن عمر از امام صادق(ع) در این رابطه، روایت كرده است: «در آن روز (عاشورا) وقتی خورشید طلوع كرد و نورافشانی نمود، كسی از قرص_خورشید به زبان عربی فصیح، خطاب به مردم فریادی میكشد كه تمام آنها كه در آسمان‌ها و زمین‌ها هستند، میشنوند:

Moein24: این مهدی آل محمد(ع) است» و او را به نام و كنیة جدش رسول‌الله(ص) و نسبش میخواند و گوش هر زندهای این صدا را میشنود. تمام مخلوقات در بیابان‌ها، شهرها، دریاها و خشكی‌ها بدان روی میكنند و با هم در این رابطه گفت‌وگو میكنند و از هم دربارة آنچه شنیدهاند میپرسند».29 صبح شنبة عاشورای موعود كه بناست حضرت ظهور كنند، وارد مسجدالحرام میشوند و دو ركعت نماز، رو به كعبه و پشت به مقام به جا میآورند و پس از دعا به درگاه الهی، نزدیك كعبه رفته، با تكیه بر حجرالاسود، رو به جهانیان كرده، اولین خطبة تاریخی خویش را چنین انشاء میكنند: پس از حمد خداوند و سلام و صلوات بر آستان با عظمت پیامبر اكرم و خاندان بزرگوارشان ـ سلامالله علیهم اجمعین ـ ایشان چنین میفرمایند: « ای مردم! ما برای خداوند [از شما] یاری میطلبیم و كیست كه ما را یاری كند؟ آری، ما خاندان پیامبرتان محمد مصطفی(ص) هستیم و سزاوارترین [و نزدیكترین] مردم نسبت به خدا و ایشان. هر كس با من در رابطه با آدم محاجّه كند، من سزاوارترین [و نزدیكترین] مردم نسبت به اویم و همینطور راجع به نوح، ابراهیم، محمد(ص) و دیگر پیامبران و كتاب خداوند كه به هر كدام از دیگر مردم اولی هستم. مگر خداوند متعال در كتابش نفرموده است: «به درستی كه خداوند، آدم و نوح و خاندان ابراهیم و خاندان عمران را بر جهانیان برگزید؛ خاندانی كه برخی از آنها از بعضی دیگرند و خداوند شنوا و داناست».30 من بازماندة آدم و ذخیرة نوح و برگزیدة ابراهیم و عصارة وجود محمد(ص) هستم. ... هر كس دربارة سنت رسولالله(ص) با من محاجه كند، من سزاوارترین مردم نسبت به آن هستم. ادامه دارد....