#بسيار_با_حيا
پيامبر اکــــرم در حيا و شرم، مرتبتي عالي داشت و از آن چه طبعاً خوشش نميآمد، با بزرگواري خـاص خود چشم پوشي مي نمود. پيامبر به سبب حيا و شرمي که داشت، نظرهاي ممتد به صورت کسي نميکرد.
«سفينة البحار، ج1، ص414»
بسيار مهربان، پرگذشت، فروتن و اهل عبادت: اين خصوصيات، در تمام دوران زندگی آن بزرگوار، از دوران نوجوانی تا هنگام رحلت در وجود آن حضرت بود.
#امين
اهميّت امانتداری از درسهای مهمی است که مکتب اســـلام به جهان بشريّت عرضه نمود. اين واژه به ظاهر ساده، دريايي از فضايل و ارزشهای انسانی را به همراه دارد.
خــــداوند متعال در مورد ويژگی های انسان های والامـــقام و وارسته می فرمايد:
«وَالَّذِينَ هُمْ لأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ»«مومنون/8»و آنان که به امانتها و عهد و پيمان هاي خود کاملاً وفا مي کنند.
از منظر رسول اکــــرم، امانتداري آن چنان مهم است که در آخرين لحظات زندگي خويش، سه بار به حضرت علی فرمود:
يا اباالحسن! اد الامانة الي البر والفاجر فيما جل و قل حتّي الخيط والمخيط؛ اي اباالحسن! امانت را به نيکوکار و بدکار باز پس ده، در هر چيز کوچک و بزرگ حتي در نخ و سوزن.
امانتداری او آن چنان بود که در دوران جاهليت او را به «امين» نامگذاری کرده بودند و مردم هر امانتي که برايش خيلي اهميت قايل بودند، دست او مي سپردند و خاطرجمع بودند که اين امانت به آنها سالم بر خواهد گشت. حتّي بعد از آنکه دعوت اسلام شروع شد و آتش دشمني و نقار با قريش بالا گرفت، در همان احوال هم باز همان دشمن ها اگر می خواستند چيزي را در جايي امانت بگذارند، مي آمدند و به پيامبر ميدادند! لذا وقتي پيامبر اکــــم به مدينه هجرت کردند، اميرالمومنين را در مکه گذاشتند تا امانت هاي مردم را به آنها برگرداند.
معلوم ميشود که در همان اوقات هم مبالغي امانت پيش آن بزرگوار بوده است، نه امانت مسلمانان بلکه امانت کفار و همان کساني که با او دشمني مي کردند!
حضرت محمّد در امانتداری آن چنان شهره بود که حتّي دشمنانش بعد از رسالت نيز، با اين که نقشه قتلش را طراحي مي کردند، ولي او را با لقب «امين» خطاب کرده و در امانت داری اش لحظه ای ترديد نکردند.
در شب هجرت، امانت هايي نزد او داشتند. پيامبر اکــــرم در لحظات حساس و بحراني، که حتي جانش در خطر بود، به امانت هاي مردم مي انديشيد.
رسول الله در غار ثور به علی که به ملاقاتش آمده بود، وصايايي نمود از جمله اينکه: ياعلي! فردا در اجتماعات مردم مکه، صبح و شام در ابطح با آواي بلند بگو:
من کان له قبل محمّد امانه او وديعه فليأت فلنود اليه امانته؛ هر کس در پيش محمّد امانتي دارد، بيايد امانتش را باز ستاند.
#اخلاق_فردی_۷