روز ۲۳ ربیع الاول ۲۰۱ هجری قمری، کجاوه حضرت فاطمه معصومه علیهاالسلام در میان استقبال پرشور مردم شریف قم به این سرزمین وارد شد. موسی ابن خزرج، بزرگ اشعریان، قم، زمام ناقه را به دوش می‌کشید و عده فراوانی پیاده و سواره گرداگرد کجاوه آن حضرت در حرکت بودند. ناقه حضرت معصومه(س)در محلی که امروز « #میدان_میر» نامیده می‌شود، زانو زد و این افتخار نصیب موسی ابن خزرج شد که هفده روز میزبان دختر امام، خواهر امام، عمه امام و شفیعه روز جزا، یعنی حضرت فاطمه معصومه علیهاالسلام باشد. خانه موسی ابن خزرج به احترام اقامت هفده روزه آن بانوی بزرگ اسلام به صورت مدرسه درآمد و به « #مدرسه_ستّیه» موسوم شد و محراب عبادتش به نام « #بیت_النور» (محراب عبادت حضرت معصومه علیهاالسلام) زیارت گاه خاص و عام است. حضرت معصومه علیهاالسلام هفده روز در خانه موسی ابن خزرج به حال رنجور به عبادت پرداخت. سرانجام روز دهم ربیع الثانی ۲۰۱ هجری قمری پیش از آنکه دیدگان مبارکش به دیدار برادرش امام رضا(ع) روشن شود، در دیار غربت و در میان اندوه فراوان، جان به جان آفرین تسلیم کرد و شیعیان را در ماتم خود به سوگ نشاند. مردم قم با تجلیل فراوان، پیکر پاکش را تشییع کردند و به محل حرم فعلی بردندو به خاک سپردند که آن روز در بیرون شهر بود و به موسی ابن خزرج تعلق داشت. منابع: سیدجعفر مرتضی عاملی، الحیاة السیاسیة للامام الرضا علیه السلام، صفحه ۴۲۸. کریمه اهل بیت، صفحه ۱۷۴ من لا یحضره الخطیب، جلد ۴، صفحه ۴۶۱. علام الوری، صفحه ۳۰۲ ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی طالب، جلد ۴، صفحه ۳۶۷. طبری، دلائل الامامه، چاپ منشورات رضی، صفحه ۱۴۹