eitaa logo
فکرعمیق | محمدمهدی‌شیرَوی‌خوزانی
1.8هزار دنبال‌کننده
2.1هزار عکس
3.5هزار ویدیو
18 فایل
سهم‌توازهستی‌همه‌هستی‌است‌وتونیزسهم‌همگان هستی،هستی‌ات‌رادریاب‌تاهستی‌ات‌رادریابندواین حق‌توست‌وتونیزحق‌دیگران‌هستی. فکرعمیق. آدرس‌های ما👈 https://zil.ink/shiravi_ir پاسخ به سوالات👈 ble.ir/join/NGMyZGI5OT ادمین کانال 👈 @Mmshiravi
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🟡 وزیر بازگانی برای توسعه روابط تجاری به رفته، برای خودشیرینی شروع به توهین به کرده! غافل از اینکه اکثر اون جمع پیروان اهل‌بیت هستند ... خوب کتکی هم خورد 😅 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ✾࿐༅🍃🇮🇷🍃༅࿐✾ اخبار گوناگون 🌐 @newsnumber1 نمی‌دونم این خبرش راسته یا نه اگر کسی اطلاع بهتری داشت بفرماید
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥 حکایت جالب پیاده رفتن آقا نجفی قوچانی (ره) به کربلا و شنیدن صدای «هل من ناصر» از حرم امام حسین علیه السلام و «لبیک یا حسین» از حرم حضرت عباس (علیه السلام)‼️ 🎤 به کلام حجت الاسلام عالی
🔴 شاخص در زیارت عاشورا لعن در اوست 💬 تفسیر حاج سیّد هاشم حداد در حقیقت معنای لعن یکی از شاخصه‌های اصلی در این زیارت مسألهٔ تبرّی است که همانطور که تولّی اصالت دارد و رکن است تبرّی هم اصل است. علامه می‌فرمودند: شاخصهٔ اصلی تشیع تبرّی است نه تولّی؛ چرا که بسیاری از اهل تسنن و حتی سایر ادیان، اهل‌بیت علیهم‌السلام را دوست دارند ولی شیعه نیستند. 💬 به نقل از یکی از شاگردان ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ علامه طهرانی رحمةالله‌علیه می‌فرمایند: روز تاسوعا که در منزلشان زیارت عاشورا خوانده شد، و بعد از صد لعن و صد سلام و نماز زیارت، دعاى عَلْقَمَه قرائت شد، در پایان دعا یکى از حضّار پرسید که این لعنت‏هاى شدیده و نفرین‏هاى أکیده با این مضامین مختلفه چگونه با روح حضرت امام جعفر صادق علیه‌السّلام که کانون رحمت و محبّت است سازش دارد؟! جوابى که ایشان دادند این بود که: این دعا همه‌اش طلب خیر است و رحمت، گرچه بصورت عبارت و کلام، نفرین و لعنت مى‏نماید. و بطور کلّى تمام لعنت‏هائى که خداوند می‌کند یا در لسان پیامبر و ائمّهٔ طاهرین صلواتُ الله و سلامهُ علیهم أجمعین وارد است، همگى خیر است، خیر محض. و از خدا و أولیاء وى غیر از خیر تراوش نمى‏نماید. این لعنت‏ها و نفرین‏ها براى شخص متجاوز است؛ نه مرد مؤمن متّقىِ به کار خود مشغول. و هر چه به آن مرد متعدّى و ستمگر عمر داده شود و صحّت و قدرت داده شود، همه را صرف در مضارّ خود و تعدّى به حریم مظلومان مى‏کند. بنابراین محدود کردن سلامتى و قدرت و حیات او، دفع ضرر است؛ و دفع ضرر در حقیقت نفع است. ما با این دیدگان طبیعى و حسّى خود مى‏پنداریم خیر همیشه در سلامتى و قدرت و حیات است بدون ملاحظهٔ واقعیّت حیات، از نیّت خوب یا بد، و از ارادهٔ خوب یا بد، و از اعتقاد خوب یا بد؛ ولى اینطور نیست. زیرا ملاحظهٔ معنى را هم باید نمود. حیات براى انسان وقتى خیر است که وى براى نفس خود و براى دیگران منشأ خیر باشد؛ و امّا اگر منشأ شرّ شد و زیادى عمر و زیادى سلامتى و صحّت و زیادى قدرت موجب تعدّى و تجاوز به نفس خود و به حریم بشریّت شد، در اینجا دیگر خیر نیست، عنوان خیر بر آن صادق نیست. و در اینصورت و در این فرض، ضدّش خیر است. یعنى براى این مرد، مرگ و مرض و مسکنت خیر است؛ گرچه خودش یا دیگران ندانند. چاقوى جرّاح که عضو فاسد را از بیخ و بن برمی‌دارد خیر است، گرچه مستلزم مرض و بیهوشى و ریختن خون مریض و دواهاى تلخ باشد، و گرچه خود آن عضو فاسدهٔ خود را خوب بداند؛ ولى حقیقت اینست که چنین نیست. رحمت پیوسته در فربه شدن و غذاى چرب و شیرین خوردن نیست. بعضى اوقات در لاغر شدن و گرسنگى کشیدن و به أطعمهٔ ساده قناعت ورزیدن است. بچّه همیشه از پدر شکلات و حلوا می‌خواهد، ولى پدر مهربان به او نمی‌دهد؛ بعضى اوقات می‌دهد آن هم به مقدار معیّن. این خیر است براى بچّه و رحمت. و بعضى اوقات به او مُسْهل تلخ می‌دهد، و آمپول و سوزن به او می‌زند، و در تخت بیمارستان براى عمل جرّاحى بسترى می‌کند، و او را از بازى منع می‌کند؛ و ابداً طفل به این جریان رضا نمی‌دهد، پیوسته می‌خواهد بدود، شیرینى بخورد، بازى کند؛ و به پدرش در این حَصر و منع ایراد می‌کند، و چه بسا در دل خود، پدر را شخص مغرض و دشمن بپندارد؛ امّا واقع مطلب و حقیقت امر غیر از این است. تمام این کارهاى پدر براى طفل خیر است و رحمت. زیرا موجب حیات اوست گرچه طفل نداند و نخواهد. لهذا پدر از این جریان و پیشامد براى بچّه، به شدّت ناراحت است. خواب نمى‏کند، در بیمارستان بالاى سر بچّه تا صبح نمى‏خوابد. و این عین رحمت است. رحمت گاهى در مجال دادن و حلوا دادن ظهور دارد، و گاهى در منع نمودن و سِرُم زدن. هر دو رحمت است به دو صورت و دو شکل. انبیاء و امامان براى حیات حقیقى و سعادت جاویدانى بشر آمده‏اند و رسالتشان بر این مدار است. بنابراین هر جا حیات واقعى با حیات طبیعى، و صحّت حقیقى با صحّت مجازى، و قدرت اصیل با قدرت اعتبارى تصادم کند، براى حفظ آن از این صرف نظر مى‏نمایند؛ دستور جهاد می‌دهند، مشرکین و کافرین را مى‏کشند، منافقین را تأدیب مى‏نمایند، مجرمین را مجازات مى‏کنند؛ اینها همه خیر است. براى ایصال مرد متعدّى و متجاوز به مقصد أعلاى انسانیّت، گوشمالى، زمین‌گیرى، فقر و فاقه، مرض و کسالت، خیر است. چون اینها وى را به خود مى‏آورد و از تورّم توخالى نفس امّاره مى‏کاهد و به وى أصالت مى‏بخشد. پس خیر است و رحمت. - انتهى مُفاد و مُحصَّل جواب ایشان‏. 📚 روح مجرد، ص110 🆔 @allame_tehrani
☘پیام امیرالمؤمنین به شهید رئیسی (Ⓜ️)@MOSES313STAFF
🔸آدرس هایی برای درست زندگی کردن: علامه طهرانی (رحمه‌الله‌علیه): 🔸عرفان در سجاده، شب، مناجات و تاریکی نیست! 🔸بلکه عرفان در بازار، دانشکده، خیابان، معامله با زن، معامله با بچه و ... است. 🔸گاهی ممکن است انسان عبادت چهل ساله خود را با یک دل شکستن هدر دهد! 🟢 بسمت خدا | @s_solouk