📗 ادامه کتابِ 《 راستي دردهایم کو ؟ 》 #قسمت_هفتادُ_چهار سکوت می‌کنم و گوش می‌سپارم به همهمه آرامش‌بخش حرم. دامان ضریح را گرفته‌ام. دریای دلم موج می‌زند بر کرانه‌ی بی‌کرانه‌ی این دریای آرامش. دلم، در برابر عظمت این بارگاه، خضوع می‌کند... بانو! برای شما خودم را آورده‌ام؛ پاکم می‌کنید و می‌پذیرید؟ خودم را توی آینه‌ی ضریح می‌بینم. باران اشک‌ها ضریح را خیس می‌کنند. می‌شود بارانِ رحمت‌تان ببارد به خشک‌زارِ دلم؟ گلایه‌هایم را با آیت صبر در میان می‌گذارم؛ گلایه دارم از خودم.... ۷۴ #ادامه_دارد #یادشهداباصلوات 📔#راستی_دردهایم_کو